نتانیاهو یک نژادپرست یهودی است
نژادپرستی و نسل کشی در جامعه مدرن امروز به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخته شده است و هم اکنون بسیاری از اهل سیاست و اکثریت افکارعمومی جهانی نسبت به این موضوع حساس میباشند. در جوامع متکثر و کثیرالمله این پدیده زشت به عنوان یک معضل بزرگ اجتماعی در بعضی از مقاطع تاریخی خود را به رخ میکشد که اوج آن در زمان حاکمیت فاشیسم هیتلری در آلمان و متعاقب آن بروز جنگ جهانی دوم به چشم میخورد. تئوری برتری نژادی حزب نازی در قلب اروپا که در جریان جنگ خانمانسوز جهانی دوم به عنوان نقشه راه هیتلر برای فتح جهان عملیاتی شد، موجب گردید تا میلیونها یهودی و کولی در اروپا به صورت سیستماتیک و برنامه ریزی شده در اردوگاههای اسرای جنگی در کورههای آدم سوزی یا بر اثر گرسنگی عامدانه جان خود را از دست بدهند. در همین مقطع تاریخی است که بشریت برای اولین بار در تاریخ معاصر خود با یک پدیده جنایت نژادی در گستردهترین شکل خود مواجهه شود که “هولوکاست” نماد عینی از این بربریت بود. شکست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم و دستیابی به آرشیوهای نظامی – امنیتی به خصوص دستیابی به مستندات عینی در زمان فتح اردوگاههای مرگ از جمله “آشویتس” در لهستان توسط ارتش سرخ شوروی دیگر جای شکی باقی نگذاشت که کشتار نژادی یک برنامه سیستماتیک و عامدانه از طرف هیتلر بود که در طول تمام سالهای جنگ جهانی دوم دنبال میشد. هر چند که هنوز هم در مورد کم و کیف یا ابعاد هولوکاست در بین سیاستمداران و محققان تاریخ اختلاف نظر وجود دارد، ولی همگی در مورد واقعیت وجودی آن اتفاق نظر دارند.
مهاجرت و فرار یهودیان اروپایی به سمت سرزمینهای فلسطینی با توجه به تجارب تلخی که در مورد کشتار این قوم در اروپا وجود داشت از قبل یک ترحم و حق زیست انسانی را برای آنان در موطن تازه بیمه کرده بود. جامعه اروپایی که هم چنان ننگ کشتار نژادی را در تاریخ و فرهنگ خود به یادگار داشت برای فرار از این عذاب وجدان تمام تلاش خود را انجام داد تا این قوم حتی به بهایی نقض حقوق مردم بومی فلسطین در سرزمی های شرقی با دست باز هویت خود را اثبات و حاکمیت خود را تحمیل کنند. متاسفانه قربانیانی که از کشتار در اروپا جان به در برده بودند تحت تأثیر جنبش “صیهونیسم” وقتی پایشان به سرزمین مقدس رسید، به کینه عذابی که کشیده بودند خود با مردمان فلسطینی همان کاری را کردند که بی شباهت به داستان هولوکاست نبود. در طول هفت دهه اخیر کسانی که همیشه خود را قربانیان بی گناه تاریخ معرفی میکردند، این بار با یک دور برگردان تاریخی تاوان ستمگری بر خود را از کسانی گرفتند که هرگز هیچ نسبتی با چنین جنایت تاریخی نداشتند. اینکه امروز رهبران رژیم اسرائیل بر علیه فسطینیان یک نظام “آپارتاید” را پیاده کرده و صدها هزار تن از آنان را با قدرت فائقه در جنگهای نابرابر کشته و میلیونها تن دیگر را از وطن خود آواره کردهاند، به همان اندازه شنیع و جنایتکارانه است که هولوکاست هیتلری کابوس تاریخی این قوم سرگردان بود. به غیر از کورههای آدم سوزی که دیگر ظاهراً منسوخ شده بود، در کارنامه رهبران تل آویو هیچ جنایت شناخته شده یی نمیتوان سراغ گرفت که در حق فلسطینیان انجام نشده باشد.
در روزهای اخیر ظاهراً بزرگداشت قربانیان هولوکاست بهانه یی بود تا این بار نه از جانب مخالفان و به اصطلاح دشمنان اسرائیل که از سوی بعضی از رهبران سیاسی – نظامی این رژیم زنگ خطر برای تشدید نژادپرستی یهودی به صدا در آید. یک روز قبل از برگزاری مراسم سالگرد هولوکاست سرلشکر “یائیر گولان” معاون ستاد مشترک ارتش اسرائیل در اظهاراتی جنجال برانگیز اذعان کرد “اگر چیزی سبب هراس من از یاد هولوکاست شود، آن بازشناسی دلهره آور روندی است که در سراسر اروپا و به ویژه در آلمان در ۷۰، ۸۰ و ۹۰ سال پیش پدید آمد و یافتن نشانههایی از آن، اینجا و امروز در میان ما در سال ۲۰۱۶ است”. وی ضمن تاکید بر اینکه هم اکنون در جامعه اسرائیلی روندی را مشاهده میکند که یادآور این سیاست تهوع آور نازیها بوده است، در ادامه این اظهارات میافزاید “در نهایت چیزی راحتتر از نفرت از خارجیها و ایجاد ترس و وحشت نیست”. این اظهارات هشدارآمیز اما آن چیزی نبود که دولت راستگرای امروز اسرائیل بتواند آن را برتابد و روز بعد در مراسم رسمی بزرگداشت قربانیان هولوکاست با اعتراض و خشم “بنیامین نتانیاهو” نخست وزیر راستگرای رژیم اسرائیلی مواجهه شد. ظاهراً بی بی که بسیار خشمگین شده بود با ردیف کردن اتهاماتی از قبیل “اهانت آمیز”، “بی نهایت اشتباه” و “غیرقابل قبول” نسبت به اظهارات گولان وی را متهم به بی اعتبار کردن و تحقیر اسرائیل کرد. این اختلاف مبنایی در جامعه اسرائیلی و رهبران رژیم تل آویو به خوبی نشان میدهد که واقعیت جنایات انجام گرفته توسط رژیم حاکم بر تل آویو هیچ سنخیتی با حق تاریخی قوم یهود برای زیست در شرایط صلح آمیز ندارد.
پیوند زدن حقوق بشر و حقوق بین الملل در خصوص اصل حق تعیین سرنوشت ملتها با مشابهت سازی های تاریخی و ارجاع وضعیت موجود به حق قربانی بودن یهودیان در تاریخ معاصر، با نقض حقوق بنیادین ملت فلسطین هیچ همخوانی نخواهد داشت. دولت راستگرای اسرائیل هم اکنون با زیر پا گذاشتن تمامی معاهدات بین المللی و منشورهای حقوق بشری با سرکوب و گسترش شهرک نشینی های یهودی در اراضی اشغالی امکان هرگونه مصالحه و آشتی در مورد پذیرش دو دولت مستقل که در مذاکرات اسلو و حتی قطعنامههای شورای امنیت بر آن تاکید شده است را نقض کرده است. از طرف دیگر نتانیاهو برای سرپوش گذاشتن بر نقض حقوق فلسطینان و کارشکنی در روند مذاکرات صلح ضمن تشدید تنش بین یهودیان و فلسطینیان هم اکنون موجب ظهور یک تنفر نژادی گردیده که به اعتراض پراگماتیست هایی چون یائیر گولان منجر شده است. نتانیاهو با سوق دادن بخش بزرگی از جامعه یهودی به سمت تنفر نژادی از سویی راستگرایان یهودی را تقویت میکند و از سوی دیگر موجب میشود تا طرف مقابل هم که همه درها را بر روی خود بسته میبیند به جای میز مذاکره، چاقو در دست عکس العمل نشان دهد. این واکنش فلسطینیها هر چند که معمولاً از طرف رهبران غربی به شدت محکوم میشود ولی به تازگی توسط “بان کی مون” دبیرکل سازمان ملل متحد به عنوان یک بازخورد قابل توجیه در مقابل سرکوب سیستماتیک بر آن تاکید شده است که موجب خشم و اعتراض نتانیاهو را فراهم کرد. به همین دلیل به جرات میتوان اذعان کرد که نخست وزیر رژیم اسرائیل هم اکنون در قبال بی تفاوتی نظام بین المللی جایگاه اول یک سیاستمدار نژادپرست را به خود اختصاص داده است.
۲۰/۲/۹۵
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
اردشیر زارعی قنواتی نویسنده و روزنامهنگار؛ روشنفکر و فعال سیاسی، تحلیلگر سرشناس ایرانی در حوزهی مسایل سیاسی و بینالملل است. از او مقالات فراوانی در نشریات ایران از جمله شرق و اعتماد و سایتهای معتبر خارج از کشور منتشر شدهاست.