«شرح پاییزی که به رودخانه ریخت»

درباره هشت ویدیوهایکوی نمایش داده شده در رویداد کات آپ

هایکو در کنار تمام تعاریفی که از آن ارائه شده است، یک جهان بینی از ترکیب آنیت و ابدیت و مکاشفه ای برای دیدن «لحظه» در گستره ازلی ابدی هستی است. چنان بسیط و آزاد که از قالب زادگاه خود فراتر رفته و در هر کجای جهان خاطر نشان می کند که «دم» را غنیمت شمارید.

ویدیوهایکو ثبت خلاقیت و خیال پردازی لحظه هایی است که در ویدیو شکل می گیرد و با تسخیر امکانات تکنیکی و پیرامتنی ویدیو آنها را به متن شعر تبدیل می کند. فارغ از هر خوانش و شرح، ویدیو هایکو مکاشفه ای برآمده از هنر است و شعر را از متن به مدیای دیگری می برد تا مخاطب از منظر دیگری در آن دم، هستی خیال و زیبایی را تجربه کند.

این مجموعه ویدیوهایکو با استفاده از تکنیک CUT-UP که موضوع رویداد “خونه کار” دگره بود، باعنوان «پاییزی که به رودخانه ریخت» ساخته شده است. در تعریفی مختصر از کات آپ CUT-UP می توان گفت، چیدن تکه هایی از آثار مختلف برای تولید یک کانسپت جدید است که بی تعلق به بستر اولیه خود، منجر به رویدادی جدید می شود.

فرم در این ویدیو هایکوها «حرکت»است که علاوه بر این که در هر یک ازا ین اپیزودها به طور مستقل دال بر حضور موضوع دارد، بصورت مجموع و یکپارچه هم جریان دارد و این حرکت، خود سازنده «اتفاق» است.

در این مجموعه از هر کلام و نوشتاری از جهت شرح اثر اجتناب شده است تا برای بازداری از خدشه به روح اثر، مشاهدات و ادراکات ذهنی و عینی، مستقیم و بی واسطه از خود مدیا دریافت شود. همچنین سعی بر این بوده است که با رعایت مختصات هایکوی نوشتاری و توجه به اختصار زمانی، در این ویدیو هایکوها هر حاشیه و اضافاتی حذف شود.

 از ویژگی های این ویدیوهایکوها این است که مخاطب می تواند بعد یا ابعادی از پتانسیل و امکان تعاملی را که در فرم ویدیوهایکوها وجود دارد، برای ساختن لایه های معنایی تازه استفاده کند و “پاییز” را بصورت شرحی نامحسوس از موقعیتی زمانی در کنار سایر ارکان، متحرک اما آهسته و پیوسته مشاهده کند.

در این مجموعه، نمای داخلی با ثبت لحظه هایی از موقعیت سوژه ها و هم زمان، قرینگی با نمای بیرونی، مخاطب را از درون به بیرون و به نگاهی فراتر سیر می دهد. در واقع به نگاهی از جزء به کل و هم زمان با انطباق سوژه و ابژه بر هم.

همچنین صداها در شکل گیری ذهنیت مخاطب، همراه با درک مشاهدات عینی، نقشی ویژه ای دارند و از این طریق صور خیال را برای هر مخاطب به صورتی منحصر، احضار می کنند که به عنوان مزیتی نسبت به نوشتار، در خیالمند کردن مخاطب از آن بهره گرفته شده است.

در این ویدیوهایکوها ارتباط و پیوستگی هر اپیزود با اپیزود قبل از خود هم حائز اهمیت است، چرا که علاوه بر مستقل بودن هر اپیزود، روایتی از مجموع موقعیت های متعدد اما مرتبط نیزروایت می شود و در پایان می توان چنین تعبیر کرد که از شروع اولین ویدیوهایکو تا آخرین آن، این پاییز است که حرکت دارد  و اپیزود به اپیزود، خود را به رودخانه می رساند.