نویسنده: شهرگان

۱
سینه‌ی چشم‌‌ها را سیبل می‌‌بیند 

من _شمعِ هزار ساله روشن_ را خاموش نکرده هیچ طوفانی… تاریکی شب دریده‌ام عمری کوتاهی توست، گر...