نویسنده: شهرگان

از قطارِ تو جا مانده‌ام

مثل دُرنای خسته‌ی تالاب

می‌ترسم
از آینه و چشمانی که در آن
برای من کاسه می‌درانند.

گاه من به مرگ
پشت پا می‌زنم
گاه مرگ به من

۱
نامت رمز می‌شود
روی چهره‌ام جنگ بود