نویسنده: شهرگان

    کل تو را غروب می‌بینمو خودم را گمشده در ظلماتاین غروب رادریا هم هم هم شنیدهاگر پا داشت ماسه‌ها...

    چشمهایت را روی صبح بسته ای   مثل ابرهای تیره بر آفتاب . . .   نه شانه ای نه شوقی برای شبنم نه...

  من قاتلی بودم که به محل حادثه بازگشتم برگشتم به بالکن سیگاری به دودِازلی دادم حنجره از دود‌ِ یک...

  ۱ زن همیشه برمیگردد به همان نقطه ی آغاز به آنجا که تاریخ را زاییده است با نفس هایی منقطع در سینه...

  ۱ ترافیک احساسات   بیداریم، پریشان تراز خواب هایم پاهایم عقربەهایی که پیوسته مرا روی خطوطِ...