آتشسوزی در بریتیشکلمبیا بیشاز ۳۶ هزار نفر را ناگزیر به ترک خانه و کاشانه کرد
پارسال آلبرتا دلنگران اسکان دهها هزار آواره اقلیمی بود، امسال و در هفتهای که گذشت، بریتیش کلمبیا در تلاش است تا فراتر از ۳۶ هزار و ۶۰۰ نفر را در از میان آتش عبور بدهد و به مناطق امن برساند.
مردم آوارهی آتشسوزیهایی هستند که بخصوص در آخرهفته گذشته و با کمک باد، گسترش بیشتری پیدا کردند. یکی از قربانیهای اصلی آن، شهر ویلیامز لیک بود که تمامی ساکنین شهر و حومهاش بعد از چند روز اضطراب برای آمادگی فرار، بالاخره از جمعه تخلیه محل زندگی خودشان را شروع کردند.
این در کنار روستاها و شهرکهایی است که بعضا به کلی در آتش سوختهاند. آتشی که به لطف تغییر اقلیم ناشی از فعالیتهای آدمی، قرار است در سالهای پیش رو شدیدتر از چیزی باشد که هماکنون شاهدش هستیم.
با حکم تخلیه ویلیامز لیک، تعداد کسانی که در بریتیش کلمبیا از آتش میگریزند، به یک باره تقریبا سه برابر شده است.
در همین حال، وزیر حمل و نقل دولت استانی در یکی از آخرین صحبتهایش پیش از انتقال قدرت به دموکرات نوین گفت که استان بایستی آماده افزوده شدن به تعداد این افراد باشد.
خیلی ساده چون تابستان امسال طولانی، گرم و خشک پیشبینی شده است.
همچنین مرگ درختان که سالهاست در بریتیش کلمبیا بهخاطر تغییر اقلیم ادامه یافته و بدینشکل، حجم قابلتوجهای چوب خشک برای سوختن آماده است.
یکی از نگرانیهای کنونی در کنار ادامه فراتر از ۱۶۰ آتشسوزی در بریتیش کلمبیا، گسترش آتش به مترو ونکوور است.
برای همین محدودیتهای مختلفی برای پارکهای استانی شهرهای جنوب استان، در هفته گذشته توسط شورای شهرداریهای مترو ونکوور وضع شد.
[clear]
آتش روشن نکنید، سیگار دور نیاندازید
خطر شکلگیری آتش در پارکهای استانی (regional park) مترو ونکوور همچنان بسیار بالاست، این یعنی آتش خیلی راحت شکل میگیرد و به سرعت هم گسترش پیدا میکند.
برای همین در هنگام مراجعه به پارکها بایستی در مورد محدودیتهای موجود به پارکی که به سراغش میروید پرس و جو کرد یا اینکه به اعلانهای موجود توجه نشان داد.
فهرست پارکهای همراه محدودیت و اطلاعات بیشتر را در اینجا میتوان یافت
این هشدار بدین معناست که گیاهان منطقه خیلی خشک هستند و استعداد بالای شکلگیری و گسترش آتش را دارند. برای همین روشن کردن آتش یا رها کردن بازمانده سیگار، یا هر شکل دیگر ورود حرارت منتهی به شکل گیری آتش در این پارکها بیشتر از همیشه منع شده است.
بدین شکل شورای شهرداریهای مترو ونکوور میگوید نبایستی در این پارکها از مسیرهای مشخص عبور – trails – خارج شد، همچنین نباید در این پارکها آشپزی کرد.
این محدودیت شامل بر اجاقهای متحرک هم میشوند، هرچند در برخی مناطق در شرایطی مشخص، امکان استفاده از اجاقهای وابسته به گاز یا پروپان وجود دارد.
تقریبا تمامی این پارکها، همانند پارک استانی دریاچه برنابی یا پارک استانی رودخانه کاپیلانو، در کنار محلههای پرجمعیت مترو ونکوور هستند و بروز آتشسوزی در این پارکها، میتواند به سرعت به خانههای مردم هم راه پیدا کند.
محدودیتها البته فقط شامل بر پارکهای محلی نمیشود و بخشی از چند پارک ملی در بریتیش کلمبیا و آلبرتا (شامل بر بخشهایی از پارکهای ملی در بنف و کوتنی) هم تعطیل شدهاند.
همچنین آتش تنها به بریتیش کلمبیا محدود نمیشود، بلکه تمامی ایالتهای سواحل غربی امریکا هم شاهد گسترش و تعدد آتشسوزیهایشان در ماههای تابستان امسال هستند.
در این میان، آنچه اهمیت فراوانی پیدا میکند، یافتن اطلاعات صحیح از منابعی معتبر در مقابله با اخبار جعلی – fake news – است.
[clear]
راههای مراجعه به منابع دولتی
تقریبا تنها کسانی که دقیقتر از بقیه میدانند چه اتفاقهایی میافتد، مامورهای اغلب دولتی یا وابسته به دولت، در نزدیکی محل آتشسوزیها هستند. این در حالی است که در آتشسوزیها هم همانند دیگر رویدادهای مهم زندگی معاصر، موجی از دروغها در قالب خبرهای جعلی بدست مخاطب گستردهای میرسد.
اطلاعات بیشتر را در سوال و جوابهای سیبیسی پیدا کنید
در بریتیش کلمبیا، اخبار مربوط به اینکه چه مناطقی بایستی تخلیه بشوند و یا اینکه چه مناطقی هشدار آمادگی تخلیه را پیدا کردهاند، در «وبسایت اطلاعات اورژانسی بیسی» موجود است.
دادههای مربوط به جادهها، بخصوص وضعیت آنها و اینکه کدام راه باز است و کدام بسته را بهتر از هر کجایی در وبسایت «رانندگی بیسی» میتوان پیدا کرد.
در موضوع آمادگیهای محلی، مراجعه به وبسایت شهرداریها و یا دولتهای محلی منطقه محل زندگی هر فرد هم میتواند مفید باشد ولی در کنار آن، مراجعه به «خدمات آتشسوزی در منابع محلی بیسی» هم دادههای واقعی را در اختیار مردم میگذارد.
همچنین برای سنجش وضعیت هوا، بخصوص کیفیت هوا با توجه به دود آتشسوزیها، بهترین منبع مراجعه به «سازمان محیطزیست کانادا» است.
برای کمک مالی به ساکنین استان که زندگیشان در آتش دچار مخاطره شده، خودشان مجبور به جابهجایی شدهاند و همچنین برخی شاهد سوختن همهچیزشان بودهاند، میتوان به صلیب سرخ کانادا مراجعه کرد و یا با فرستادن اساماسی با عنوان FIRES به شماره ۴۵۶۷۸ حداقل ۱۰ دلار به آنها کمک مالی کرد.
[clear]
نبود زیرساخت برای آیندهای نزدیک
آتشسوزیها در بریتیش کلمبیا در حالی همچنان جولان میدهند که این هفته دولتی تازه برای مدیریت استان به رهبری جان هورگان سوگند میخورد.
او در کنار دیگر موارد، وضعیت بحرانی تغییرات اقلیمی در استان را هم به ارث میبرد. مثال بارز آن اینکه در وضعیت اضطراری آتشسوزی در بیسی بایستی سوگند یاد کند.
چون بعد از نزدیک به دویست سال همت در تولید گازهای گلخانهای، فقط مردمان سرزمینهای دوردست نیستند که بهای تغییر اقلیم را میدهند، بلکه این تغییرات در هر کجای جهان به تمدن بشر یورش آوردهاند.
در بریتیش کلمبیا، مقامات محلی رودرروی این یورش اقلیمی، در حال فراهم کردن فضای کافی برای فراریان آتش کنونی هستند که برای کوتاهمدت جابهجا شدهاند و به فکر افزوده شدن بر تعداد آنها هستند.
ولی سالهاست به ملتهای جهان هشدار داده میشود که بتدریج شاهد هجوم میلیونی مردمانی خواهند بود که از رویدادهای شدید آب و هوایی میگریزند، یا اینکه محل زندگیشان به کل برای زندگی غیر ممکن شده است.
این هشدار شامل بر این واقعیت میشود که تقریبا هیچکدام از کشورهای جهان زیرساخت لازم برای جابهجایی و اسکان این موج چند میلیون نفری در کشور خودشان را ندارند.
همانطور که جهان کنونی، امکان حل مشکل فراتر از ۶۵ میلیون پناهجو، پناهنده و آواره درون کشورها را همینالان ندارد – وقتی که برای اولین مرتبه بعد از جنگ جهانی دوم، این تعداد از آدمیان بدنبال یافتن محیطی امن برای ادامه زندگی هستند.
در کنار آن، فراتر از ۲۰ میلیون نفر – فراتر از هر زمانی پس از جنگ جهانی دوم – از قحطی رنج میبرند. رقمی که انتظار آن میرود تا در سالهای پیش رو و با فشارهای اقلیمی، شاهد افزایشی تصاعدی در سرتاسر جهان در موضوع آن باشیم.
ولی فارغ از آیندهای نزدیک، بریتیش کلمبیا همچنان شاهد امتداد وضعیت اضطراری است که فراتر از یک هفته پیش وضع شده تا بتوان با آتشهای مناطق مختلف خود را مهار کند.
آتشهایی که ادامه خواهند یافت تا بادها آرام بگیرند، باران برگردد و فصل تابستان به پاییز برسد.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید