فرانسه در آستانه یک انتخابات تاریخی
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در روز یکشنبه ۲۳ آوریل یکی از مهم ترین و شاید تاریخی ترین انتخابات در این کشور خواهد بود چرا که این بار انتخابات از رقابت دو قطبی سنتی بین راست میانه و چپ میانه به سمت رقابت بین راست افراطی، پوپولیست مستقل و چپ رادیکال در دور اول در حال شکل گیری است. در این انتخابات موضوع مهم در بنیان قضیه عدم اعتماد رای دهندگان به “وضع موجود” و بی اعتباری هر دو جناح اصلی کشور می باشد که به نظر می رسد دیگر نماینده افکارعمومی و منافع توده های رای دهنده نمی باشند. در جناح بازندگان بزرگ از یک طرف “فرانسوا فیون” نامزد راست میانه به دلیل رسوایی های مالی و فساد خانوادگی وی توان جلب رای دهندگان سنتی حزب جمهوریخواهان را هم به صورت کامل ندارد. از طرف دیگر “بنوا آمون” از حزب سوسیالیست که همیشه ضلع دوم قدرت در فرانسه بوده اند به دلیل انشقاق و چنددستگی در بین راست و چپ درون حزب که در انتخابات درونی حزب برای گزینش نامزد نهایی آنان انجام شد و امیدواران اصلی در مقابل آمون که از طیف چپ این حزب بود، شکست خوردند و سپس با خیانت رهبران و چهره های کلیدی حزب به وی، با سقوط جایگاه روبه رو شده است. آمون در چنین شرایطی که تنها جناح چپ حزب سوسیالیست را نمایندگی می کند در کنار خیانت هم حزبی های خود که به کمپ “آمانوئل ماکرون” نامزد مستقلی که با زیرکی از سقوط اعتبار حزب سوسیالیست از درون این حزب به عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات ورود کرد، پیوسته بودند، با یک رقیب سرسخت و جنس اصل برای رای دهندگان چپ فرانسوی با نام آشنای “ژان لوک ملانشون” روبه رو شد که به مرور با نومیدی طیف چپ حزب سوسیالیست از احتمال پیروزی وی به سمت اردوی ملانشون سمت گیری می کنند
.
در این میان وضعیت در سه ضلعی اصلی رقابت این دوره، با راست افراطی “جبهه ملی” با فرستادن “مارین لوپن” به میدان، مستقل میانه با ماکرون وزیر اقتصاد دولت سوسیالیست “فرانسوا اولاند” و “چپ رادیکال” با آس برنده و جذاب خود ملانشون برای رای دهندگان ترقی خواه و طبقات کارگری در جریان است. راست افراطی جبهه ملی در فضای سیاسی فرانسه همیشه یک رقیب و ضلع سوم رقابت های بوده است که حتی در یک دوره رهبرکهنسال و پدر مارین امروز “ژان ماری لوپن” در رقابت با “ژاک شیراک” به دور دوم راه یافت ولی با اراده تمامی احزاب و جناح های سیاسی که بسیاری از آنان با تعبیر “با دستکش رای دادن به شیراک” برای پس زدن لوپن پدر در دور دوم رقابت برای حمایت از شیراک پای صندوق حاضر شدند، دچار یک شکست تاریخی گردید. این بار نیز دختر بنیانگذار جبهه ملی که قبلا پدر خود را از حزب اخراج کرده بود و خود بر صندلی وی تکیه زد تا قبل از آخرین نظزسنجی ها اخیر همیشه پای ثابت رقابت در دور دوم با بیش از ۲۶ درصد آرای رای دهندگان شناخته می شد اما این بار عرصه بازی را ظاهرا ملانشون قرار است که بهم بریزد و به همین دلیل هرچند که وی هنوز با ۲۲ درصد رای در نظرسنجی ها پیشتاز است اما با افول جایگاه روبه رو شده است. آمانوئل ماکرون که ظاهرا از قبل تمام امیدهای اتحادیه اروپایی و جناح سرمایه داری نئولیبرال بر روی وی متمرکز شده بود این بار که حزب سوسیالیست را بخاطر عملکرد بسیار بد رئیس جمهوری معمولی (اولاند) بدون شانس می دید با فرصت طلبی تمام عیار به عنوان نامزد مستقل وارد عرصه رقابت ها شد و در ابتدا نیز خوب جلو رفت به خصوص با خیانت و پیوستن اعضای ارشد حزب سوسیالیست که به جای حمایت از بنوا آمون کاندیدای رسمی حزب سوسیالیست به وی به نظر می رسید ستاره اقبال او برای ریاست جمهوری بلندتر از همه است. اما آس بزرگ این دوره از انتخابات ریاست جمهوری فرانسه (ژاک لون ملانشون) ظاهرا می رود تا رویاهای همه رقبا را به کابوس تبدیل کند.
سورپرایز انتخابات ریاست جمهوری فرانسه با توجه به آخرین نظرسنجی ها و به خصوص نظرسنجی روز شنبه “لوموند” که ملانشون را همپای خانم لوپن و ماکرون نشان می داد و مهم تر از همه رشد جهشی روزانه وی در نزد رای دهندگان در حال شکل گیری است. در این نظرسنجی هر چند که لوپن و ماکرون هم چنان با ۲۲ درصد پیشتاز می باشند اما ملانشون با ۲۰ درصد که در طول ده روز گذشته یک رشد ۱۰ درصدی داشته است می رود تا از دیگر رقبای خود پیشی بگیرد. در این نظرسنجی فیون با ۱۹ درصد و آمون با ۷,۵ درصد کاملا از قافله رقابت ها برای رسیدن به دور دوم جا مانده اند. موضوع بسیار با اهمیت در این میان افول همه رقبای معروف از راست افراطی تا چپ و راست میانه است که در مقابل رشد جهشی آرای ملانشون در طول یک هفته مانده به زمان رای گیری دور اول در کنار حدود ۳۵ درصد از آرای مردد و احتمال سرریز شدن بخش بزرگی از آرای آمون که وی نیز با شعارهای چپ وارد کارزار شده و دیگر بدون امید است، به طرف صندوق رای ملانشون خواهد بود که یک احتمال نزدیک به یقین است. ملانشون در دو دور مناظره تلویزیونی آن چنان قاطع، کوبنده و نماد مطالبات مردم ناراضی فرانسه ظاهر شد که بسیاری از بینندگان و مخاطبان را قانع کرد و کمپین “فرانسه نافرمان” وی توانست فضای انتخابات این دوره ریاست جمهوری را به سمت مواضع خود جلب کند. هم اکنون در محافل سیاسی فرانسه به صراحت گفته می شود اگر ملانشون به دور دوم راه پیدا نکند تنها مقصر آن بنوا آمون است که پیشنهاد رهبر حزب کمونیست فرانسه را برای دعوت از وی جهت ائتلاف با ملانشون هنوز نپذیرفته است. چنانچه آمون این پیشنهاد را در روزهای آینده بپذیرد پیروزی چپ رادیکال در ائتلاف با جناح چپ حزب سوسیالیست حداقل در دور اول قطعی خواهد بود اما حتی در صورت عدم پذیریش این پیشنهاد نیز رای دهندگان پشت سر آمون که صحنه رقابت ها را دنبال می کنند با مایوس شدن از امکان پیروزی وی بسیاری از آنان به اردوگاه چپ واقعی خواهند پیوست. روزهای آینده برای فرانسه روزهای سرنوشت سازی است که می تواند در تاریخ این کشور یک فصل تازه را رقم بزند و یک زلزله سیاسی را در اتحادیه اروپایی موجب شود. چنانچه ملانشون به دور دوم راه یابد اگر در رقابت با مارین لوپن قرار گیرد پیروزی نهایی وی قطعی خواهد بود و اگر با ماکرون روبه رو شود یک رقابت تنگاتنگ را موجب می شود که بسیاری از معادلات در عرصه سیاسی فرانسه را بهم خواهد ریخت. اما اگر پیش بینی حضور ملانشون در دور دوم تحقق نیابد و رقابت در این دور بین لوپن و ماکرون رقم بخورد باید منتظر یک رئیس جمهوری مشابه اولاند بود که این بار در تصویر ماکرون به منصه ظهور می رسد ولی در هر حالتی احتمال پیروزی لوپن در دور دوم بسیار کم رنگ خواهد بود. مصاحبه فرانسوا اولاند با هفته نامه “لوپوان” که به صراحت می گوید از انتخابات این دوره بوی خوشی به مشام نمی آید و امکان بدترین سناریو مبنی بر راه یافتن لوپن و ملانشون به دور دوم وجود دارد، ناشی از همین وضعیت است. به نظر می رسد ملانشون را باید پدیده این دوره از انتخابات فرانسه دید.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
اردشیر زارعی قنواتی نویسنده و روزنامه‌نگار؛ روشنفکر و فعال سیاسی، تحلیل‌گر سرشناس ایرانی در حوزه‌ی مسایل سیاسی و بین‌الملل است. از او مقالات فراوانی در نشریات ایران از جمله شرق و اعتماد و سایتهای معتبر خارج از کشور منتشر شده‌است.
