Advertisement

Select Page

یک شعر از سپیده جدیری در رثاء سمانه مرادیانی

یک شعر از سپیده جدیری در رثاء سمانه مرادیانی

ای عشق‌های کوچک!

وقتی که خاموش می‌شوید،

خاموش، مثل ستاره‌های کوچه‌ی غمگین،

مرا بگذارید در دست‌های کوچکِ فردایم

ای عشق‌های غمگین!

مرا بسپارید،

بسپاریدم!

نمی‌خواهم بیایید…

بگذارید گناه را در گوشه‌ی چشم‌هایم

فراموش کنم.

بگذارید در دهانِ فردا

یک کلمه بماند،

مثل “شروع” یا “روز”.

شاید به گوش‌های شما آویزان کنم

گوشواره‌ای خونین،

یا بگذرم

و بگذرید شاید،

و در گوشتم میخی نمانَد

سپید،

از جنسی که می‌دانید.

لطفاً به اشتراک بگذارید
Advertisement

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

تازه‌ترین نسخه‌ی دیجیتال هم‌یان

آگهی‌های تجاری:

ویدیوی تبلیفاتی صرافی عطار:

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها:

Verified by MonsterInsights