انتشارنسخه سانسور نشده سخنان تند احمدی نژاد به مسئولان نظام اسلامی
شاهرخ بهزادی – رادیو فرانسه
سایت خبری شبکه ایران وابسته به مؤسسه ایران فایل صوتی بدون سانسورسخنان محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران را در دیدار با گروهی از خبرنگاران محافظه کار انتشار داده است.
با وجودی که محمود احمدی نژاد در این دیدار، سخنان تندی را به قوه قضاییه و برادران لاریجانی اظهار داشته و حتا در سخنان وی کنایه های معنا دار وی به آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی کاملاً واضح و مشخص است، بسیاری از رسانه ها سخنان انتقاد آمیز رئیس جمهوری به پایوران و رهبران نظام اسلامی را سانسور کرده و نسخه سانسور شده آن را منتشر کرده اند.
فراز هایی از سخنان محمود احمدی نژاد در این دیدار که به وسیله سایت “شبکه ایران” انتشار یافته، اما به وسیله سایر رسانه ها ی داخلی سانسور شده به شرح زیر هستند:
● آنهایی که فکر میکنند با محدود کردن فضای آزادی میتوانند به جایی برسند یا دوام بیاورند در اشتباه هستند. اگر کسی با محدود کردن فضای آزادی میتوانست دوام بیاورد همه دیکتاتورها و طاغوتهای تاریخ، ابدی میشدند.
● آزادگی ربطی به فرقه یا مذهب ندارد. خیلیها هستند نماز شبشان هم ترک نمیشود اما وقتی میآییم سراغ آزادگی، میبینیم خبری نیست.
● دینداری باید انسان را به آزادگی برساند. اگر دینداری انسان را به آزادگی نرساند و روح انسان را از دلبستگیها و تعصبات رها نکند معلوم است که قلابی است و سبب خود فریبی میشود.
● آدم آزاده وقتی دید دشمنش زمین خورده است دیگر لگد نمیزند. وقتی دید دشمنش تسلیم شده یا پناه آورده است او را اذیت نمیکند. آدم آزاده وقتی قدرتِ امضا دستش افتاد، عقدهها، خودخواهیها و تمایلات شخصی خویش را بر دیگران تحمیل نمیکند.
● چه خبر است؟ حالا چهار نفر به شما انتقاد کردهاند، مگر زمین به آسمان رسیده است؟ گیریم امروز این روزنامه یا وبلاگها را بستید، آیا قضایا درست میشود؟ آیا این ۷۰ یا ۷۵ میلیون نفر دیگر نمیبینند؟ اصلا گیرم کاری کردید که مردم نبینند، آیا خدا نمیبیند؟ بدانید که خدا میبیند. و وقتی خدا میبیند یعنی همه بشریت دیده است. اگر خدا اراده کند همه آنهایی که در رأس قدرتند سقوط میکنند، همه.
● ما در نظام جمهوری اسلامی هستیم. پس باید پرچمدار تحمل و عدالت باشیم. البته جایی اگر حق فردی تضییع شده باشد یا به او افترایی زده شده، باید طبق موازین قانونی با وی برخورد کرد.
● مگر با رسانه این گونه برخورد میکنند؟ با خبرنگار این گونه برخورد میکنند؟ حالا گیرم یک اشتباهی کرد، به جنابعالی انتقاد کرد، مگر سقف آسمان به زمین میچسبد که آن قدر خشن برخورد میکنید؟
● والله اگر بستن وبلاگها میتوانست کسی را نجات دهد خیلی اتفاقهای دیگر در دنیا نمیافتاد. نمیگویم اصولاً نباید هیچ برخوردی صورت گیرد بله یک کسی ممکن است حریمهای قانونی را درهم بشکند. شکایت شود. ولی خیلی بد است که من خودم کسی باشم که هم شاکی باشم و هم بشوم قاضی.
● ما در کشور قانون داریم. مجلس تصویب کرده که فضای مجازی هم مثل رسانهها است و تابع همان قوانین. یعنی باید هیأت منصفهای باشد شکایتی شود رسیدگی شود و حق دفاعی داده شود.
● هیچگاه اهالی توحید و موحدان، مخالفان خود را به سحر و جاده متهم نکردند. همیشه عکسش بوده است. اهل ظلم و دیکتاتورها که زورشان به اهل توصیه نمیرسید آنها را به سحر و جادو متهم میکردند.
● دعوا برای قدرت هم باید حد و مرزی داشته باشد. بالاخره در رعایت مرز منافع ملی و منافع حزبی باید حواسمان باشند. اگر ما همه مناسبات را در هم بکوبیم خودمان از بین میرویم حتی به قدرت هم نمیرسیم.
● من همین جا بگویم؛ به خدا… به خدا… به خدا… همه آنهایی در این کشور که روی خون شهدا نشستهاند و به دنبال قدرت هستند، هرگز به آن نمیرسند.
● خیال نکنیم چون جمهوری اسلامی شده است دیگر همه چیز خوب است و بیعدالتی نیست، تبعیض نیست و خودخواهی نیست.
● به مسئولین قوهقضائیه نامه مینویسم. من حتماً رسیدگی و پیگیری میکنم ولی شما هم باید بدانید در عرصه حقیقتطلبی و آزادی، باید تحمل کرد. فشارها خواهد بود.
● من قبل از انقلاب باورم این بود که وقتی انقلاب پیروز شود عمل صالح آسان میشود و همه ارادهها پشت عمل صالح است. به شما عرض کنم که کمتر از سه ماه از گذشت انقلاب، این باور در هم شکست. دیدیم نخیر انجام عمل صالح، سختتر است.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید