درخواست تحویل پروندهٔ مدارس شبانه روزی بومیان
دستور قاضی به دولت فدرال: پروندهٔ مدارس شبانه روزی بومیان را تحویل دهید
شهرگان: یک دادگاه انتاریو دستور داد دولت فدرال باید آرشیوهای موجود مربوط به مدارس شبانه روزی بومیان را به کمیسیون حقیقت و آشتی تحویل دهد. قاضی استفان گاج در رای خود گفت اجبار به تحویل دادن آرشیوها از توافق نامه‌ای که کمیسیون به موجب آن ایجاد شده مشخص است. گاج گفت: «معنای ساده زبان به کار رفته کاملا سر راست است. توافق نامه به سادگی می‌‌گوید هر نوع مدارک مربوطه بایستی به کمیسیون تحویل داده شود.»
این رای در پی کشمکشی سخت بین دولت فدرال و کمیسیون حقیقت و آشتی برای میلیون‌ها پروندهٔ‌ای داده شد که کمیسیون می‌‌گوید برای انجام وظیفه اصلی خود به آنها نیاز دارد. دولت فدرال مدعی بود که هیچ اجباری به تحویل سوابق موجود در کتابخانه و آرشیو کانادا ندارد.
کمیسیون، که تحت نظر قاضی موری سینکلر کار می‌‌کند، استدلال میکرد که سازش ناپذیری دولت در این مورد باعث می‌‌شود کمیسیون نتواند کار خود را با بودجه تعیین شده در تاریخ درخواست شده، اول جولای ۲۰۱۴، به انجام برساند.
سینکلر در بیانیه‌ای گفت: «ما سپاس گذاریم که می‌‌توانیم به کار کمیسیون در جمع آوری و محافظت از مدارکی که به تاریخ مدارس رزیدنتال بومیان مربوط است برای نسلهای آینده ادامه دهیم. و به ویژه شفافیت قاضی گاج را در این مورد ارج می‌‌گذاریم.»
بخشی از وظیفه کمیسیون حقیقت و آشتی کمک به پیشبرد فرایند آشتی است، در حالی بخش دیگری از کار آن «ایجاد میراث تاریخی» شامل جمع آوری مدارک، مصاحبه و تهیه گزارش از افراد درگیر در ماجرا، و طبقه بندی و محافظت از اسناد است.
در این مورد قاضی گاج گفت: «اسناد کانادا، هر جا که نگهداری شوند، به عنوان منبع تاریخی ارزشمندی برای استفاده در این مورد به حساب می‌‌آیند.»
سیستم مدارس شبانه روزی، که از سالهای دهه ۱۸۷۰ تا دهه ۱۹۹۰ بر پا بودند، شاهد جدا کردن بیش از ۱۵۰،۰۰۰ کودک بومی از خانواده‌هایشان و فرستادن آنها به این مدارس اداره شده به وسیلهٔ کلیساها، تحت سیاست عامدانه «متمدن کردن» بومیان بودند. بسیاری از این دانش آموزان مورد سؤ استفاده فیزیکی، روانی، و جنسی قرار گرفتند. بعضی از آنان خود کسی کردند. نرخ مرگ و میر آنان در بعضی از این مدارس به ۵۰ درصد رسید.
در دهه ۱۹۹۰، هزاران قربانی دولت کانادا و کلیسا‌های اداره کننده این مدارس را تحت تعقیب قانونی قرار دادند. توافق نامه ۱.۹ میلیارد دلاری آن در سال ۲۰۰۷ موجب معذرت خواهی نخست وزیر، استفان هارپر، و ایجاد کمیسیون شد.
کمیسیون، در اظهارییه خود در دادگاه استدلال میکرد دولت کانادا می‌‌کوشد از توافق قانونی خود با بومیان عقب نشینی کند زیرا پایبندی به مواد این توافق برای آن هزینه‌های زیادی در بر دارد.
جولیان فالکنر وکیلی که کمیسیون را نمایندگی میکرد قضاوت دادگاه را «نقطه عطفی واقعی» خواند. او گفت: «پاسخ‌های دادگاه به دادخواست کمیسیون تضمین می‌‌کند که فصل تاریک تاریخ کانادا که مدارس شبانه روزی است هر گز فراموش نخواهد شد.»
دولت کانادا در مخالفت با دادخواست کمیسیون استدلال میکرد کمیسیون در جایگاهی نیست که این موضوع را به دادگاه بکشاند. همچنین استدلال میکرد که تنها اجبار دولت باز کردن در‌های کتابخانه ملی و ارشیو کانادا به روی محققان کمیسیون است. قاضی گاج با هر دو استدلال مخالفت کرد.
او گفت: «در حالی که دولت مجبور نیست اصل مدارک را تحویل دهد، اما موظف است تمامی مدارک مربوط را به شکلی منظم برای بر رسی در اختیار کمیسیون بگذارد.»
Canadian Press
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
