غزل تازه‌ای از فریده نادی
باغ پیر و خسته سرسبز و جوان می شد اگر
باد با گل های پر پر مهربان می شد اگر
بلبل سرمست زندانی نمی شد در قفس
هر درختی سایه بان و آشیان می شد اگر
یادگار عاشقی خون دل و ماتم نبود
رسم معشوقه وفا بر عاشقان می شد اگر
ناله های نی نوایی از جدایی ها نبود
هر نی ای نیزار را یک پاسبان می شد اگر
گل نمیخوردم من از دست رقیبان حسود
دست های گرم تو دروازه بان می شد اگر
