قضیه هولناک اجساد کودکان بدون چشم و کلیه در اطراف تهران
در بسیاری از موارد کودکان ناپدید میشوند و اعضای بدن آنها قاچاق میشود و بعد از مدتها جسد برخی از آنها در بیابانها بدون کلیه و چشم رها شده است.
درب یک ماشین حمل گوشت در اتوبان مدرس باز شد که حدود ۵۰ کودک هراسان در آن بود! این موضوع را یک شاهد عینی با شماره پلاک که از این کامیون برمیدارد به ۱۱۰ ارجاع میدهد و برای پیگیری خبرش را عینا نقل میکند، اما با بی تفاوتی مسئولان نسبت به این موضوع مواجه می شود. پاسکاری مسئولان و بی تفاوتی، تنها حاصل پیگیری این اتفاق است. گویی که هر روز چنین اتفاقی در پایتخت در حال وقوع است.
برخورد پلیس ۱۱۰ قابل تامل است. شخص پشت خط در واکنش به طرح موضوع قاچاق کودکان کار می گوید: « خب چیه؟ الان چی می خوای شما؟»
اورژانس اجتماعی می گوید از طریق شماره پلاک نمی توانند کاری انجام دهند و در کل از طریق بهزیستی این موضوع را به هیچ طریق نمیشود پیگیری کرد!
فاطمه دانشور عضو شورای شهر تهران روز شنبه ۱۰ تیر در گفتگو با فارس به خرید و فروش باند بزرگ کودکان در تهران اشاره کرد و گفت: در بسیاری از موارد کودکان ناپدید میشوند و اعضای بدن آنها قاچاق میشود و بعد از مدتها جسد برخی از آنها در بیابانها بدون کلیه و چشم رها شده است.
فاطمه دانشور در پاسخ به این پرسش که خبری مبنی بر کامیون حمل کودکان کار در بزرگراه مدرس دیده شده است، گفت: در این خصوص بنده چیزی نشنیدهام و نمیدانم قضیه چیست.
وی به اجاره دادن کودکان اشاره کرد و گفت: خانوادهها کودکان خود را برای کار اجاره میدهند و شاید هفتهها بچههایشان را نبینند آنها نگران هم نمیشوند و معتقدند که بالاخره باز میگردند.
دانشور با بیان اینکه بارها در خصوص فروش کودکان هشدار داده بودیم، گفت: در محلات پرخطر مانند هرندی کودکانی گم میشوند که والدین آنها حتی شکایت هم نمیکنند.
دانشور با تأکید بر این موضوع که این افراد زندگیهای خاصی دارند،گفت: والدین این کودکان نسبت به نبود بچهها بیتفاوت هستند.
وی توضیح داد بعضی مادران وقتی برای تولد فرزندانشان به بیمارستانها مراجعه میکنند شناسنامه را به نام خودشان هم نمیگیرند و یک نام دیگر اعلام میکنند و این کودکان نام پدر ندارند مشخصات مادرشان هم درست نیست.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید