چاره دیگری نداشتیم، گفت‌وگوی اشپیگل با البرادعی

 ناگفته‌های کودتای نظامی از زبان البرادعی ۷۱ ساله و برنده ی جایزه ی صلح نوبل:
ما که پارلمان نداشتیم، فقط یک رئیس‌جمهور داشتیم که البته به شیوه‌ای دمکراتیک انتخاب شده بود ولی با دیکتاتوری حکومت می‌کرد. او به روح دمکراسی ضربه زد. با دستگاه قضایی در افتاد، مطبوعات را محدود کرد. حقوق زنان و اقلیت‌های مذهبی را زیر پا گذاشت. او از مقام خود برای رشد اخوان‌المسلمین استفاده کرد.
ویژه خبرنامه گویا

اشپیگل: آقای البرادعی! شما با حکومت خودکامه ی مبارک جنگیدید. حالا شانه به شانه نظامیانی حرکت می کنید که حکومت قانونی مرسی را سرنگون کردند. آیا برنده ی جایزه ی صلح نوبل اجازه ی همکاری با کودتا گران را دارد؟

البرادعی: اجازه بدهید که یک نکته را برایتان روشن کنم. این یک کودتا نیست. بیست ملیون نفر به خیابان ها ریختند، چون دیگر راهی نمانده بود. بدون سرنگونی مرسی ما یا به سوی تشکیل دولتی فاشیستی پیش می رفتیم و یا جنگ داخلی در انتظارمان بود. ناچار به گرفتن تصمیمی دردناک شدیم. این در چهارچوب قانون نبود، ولی چاره ی دیگری هم نداشتیم.

اشپیگل: یعنی پیامتان اینست که خیابان از پارلمان مهمتر است؟
البرادعی: نه. اما ما که پارلمان نداشتیم، فقط یک رئیس جمهور داشتیم که البته به شیوه ای دمکراتیک انتخاب شده بود ولی با دیکتاتوری حکومت می کرد. او به روح دمکراسی ضربه زد. با دستگاه قضایی در افتاد، مطبوعات را محدود کرد. حقوق زنان و اقلیت های مذهبی را زیر پا گذاشت. او از مقام خود برای رشد اخوان المسلمین استفاده کرد. ارزش های بنیادی را زیر پا له کرد. و کشور را از نظر اقتصادی به قهقرا برد.

اشپیگل: هر قدر هم که بخواهید این عمل را توجیه کنید، نمی توانید آن را عملی دمکراتیک بخوانید.
البرادعی: میزان را خیلی بالا نبرید. ما در مورد کشوری حرف می زنیم که سال ها زیر سلطه ی دیکتاتوری بود. دمکراسی ما نوپاست.

اشپیگل: حالا اخوان المسلمین در مصر بطور دسته جمعی دستگیر و زندانی می شوند؟
البرادعی: نباید چنین اتفاقی بیفتد. نظامیان به من اطمینان داده اند که بسیاری از گزارشات درباره ی دستگیری ها درست نیست. آمار مبالغه آمیز است. دستگیری ها بی دلیل نبوده. دلایلی مثل داشتن سلاح غیر مجاز . به اسلامیست های جلوی ساختمان تلویزیون به این دلیل تیر اندازی شد که مردم را تحریک کردند. من روزهاست که پیشنهاد پذ یرش اخوان را در روند دمکراتیک کشور مطرح کرده ام. هیچ کسی نباید بدون دلیلِ موجه به دادگاه احضار شود. با رئیس جمهور سابق مرسی باید با احترام برخورد کرد. این لازمه ی یک آشتی ملی است.

اشپیگل: بسیاری درست برعکس این فکر می کنند. سال گذشته خود شما هم در باب یک جنگ داخلی هشدار دادید.
البرادعی: دقیقأ برای جلوگیری از رویارویی خونین، مداخله ی ارتش لازم بود. حتی اگر دیگ احساسات به جوش آید. من امیدوارم خطر جنگ داخلی برطرف شود.

اشپیگل: خشم اخوان المسلمین و هواداران میلیونیش را دست کم نمی گیرید؟ چرا باید بازهم به انتخابات علاقه نشان بدهند؟
البرادعی: مصر کشوری است که بشدت به دوپاره تقسیم شده. بدون آشتی ملی، آینده ای نداریم. اخوان المسلمین بخش بزرگی از جامعه هستند. من بسیار امید دارم که در مذاکرات آینده شرکت کنند.

اشپیگل: فکر نمی کنید که زیاد به ارتشی اعتماد کرده اید که در گذشته،هدف های خود را دنبال می کرد؟
البرادعی: ارتش این بار اصراری به در دست گرفتن قدرت نداشت. نمی خواست به نحوی تهاجمی خود را در سیاست وارد کند. ژنرال ها به مسئولیت تاریخی خود در فاجعه ای که در آن گرفتار آمده ایم، آگاهی دارند. من ارتش را بی تقصیر نمی دانم.

اشپیگل: فکر نمی کنید ارتش، شما را وجه المصالحه ی خود قرار می دهد؟
البرادعی: این جا صحبت از اعتماد کورکورانه نیست. زمان جلسه ی بعدی با سران ارتش معلوم شده. آن ها به حرف های من گوش می کنند. خط قرمز من عدم همکاری با آن هائی ست که به دمکراسی و مدارا بی توجهند.

اشپیگل: راهکاری برای دوران گذار دارید؟
البرادعی: حداکثر تا یک سال آینده باید انتخابات دمکراتیک برگزار شود. ما به یک قانون اساسی جدید نیاز داریم که قابل سوءاستفاده نباشد، که عدالت و آزادی را برای تک تک افراد جامعه تضمین نماید. ما به نهادهایی کارآمد نیاز داریم، دستگاه قضایی مستقل، تفکیک قوا.

اشپیگل: رئیس جمهور امریکا باراک اوباما و وزیر امور خارجه جان کری باشما تماس گرفتند. شما را رئیس جمهور آینده می دانند؟
البرادعی: من سعی کردم لزوم برکناری مرسی را برایشان توضیح بدهم. اما خودم رادر نقش رئیس جمهور آینده نمی بینم. دلم می خواهد از اعتبارم برای نزدیکی مصری ها و آشتی آنان با یکدیگر استفاده کنم.

اشپیگل: وزیر امور خارجه ی آلمان وستروله سخن از «ضربه ی سنگینی به پیکره ی دمکراسی» می گوید. چطور می خواهید اعتماد از دست رفته ی شرکای غربی تان را بدست آورید؟
البرادعی: آلمانی ها باید شرایط ما را درک کنند. آن ها بخوبی دشواری ساختن دمکراسی را پس از دیکتاتوری می شناسند. و آن ها اولین کشوری بودند که به سیاست های دیکتاتور منشانه ی مرسی اعتراض کردند. من فقط از اعضای سازمان های سیاسی که به تازگی دستگیر و محاکمه شدند یاد می کنم. ما امیدواریم برلین از کمک های اقتصادی و همکاری مشورتی در ساختن نهادهای اقتصادی سرباز نزند. آنچه اهمیت دارد درست کردن چشم انداز اقتصادی برای موج جوانان شجاعی است که برای دمکراسی بیشتر به خیابان ها ریختند.

اشپیگل: اگر درانتخابات بعدی، اخوان المسلمین شرکت کنند و برنده شوند، شما می توانید نماینده ی آنان را بعنوان رئیس دولت بپذ یرید؟
البرادعی: بله، اگر اخوان المسلمین به دمکراسی گردن بگذارند و به پارلمان و قانون اساسی ملتزم باشند و از قدرت خود چون مرسی سوء استفاده نکند.

• درباره نویسنده:
• ‌‌تازه‌ترین‌ها:

شهرگان

In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.

Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;

شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده‌» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید

• روزهای سرگشتگی
• جلوی خانه ما یکی مرده بود؛ داستان‌هایی از زمانه درد و دربدری
• نگاهی به فیلم «کیک محبوب من»