دو شعر برای منصور کوشان

۱

غم انگیز است

درخت افراشته ای را

فرو افکندن بنام مرگ

================

۲

تولدت را بخاک سپردم

تمام درزهای وجودت

 چروک

زخم های باز

و معدۀ بیمار

به خاک سپردم

فردای نیامده ات را

تابوت را بستم

و قلبی تپنده برآن نگاشتم

از شعری که توبودی

امروز تولدت را

بخاک سپردم

درمحاقی

باندازه‌ی دوست داشتنت