شعری از هان کانگ برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۴ – ترجمه سعید جهانپولاد
هان کانگ، رمان نویس، شاعر و استاد نویسندگی خلاق در موسسه هنر سئول است. او در سال ۲۰۱۶ جایزه بین‌المللی من بوکر را برای رمان گیاه‌خوار دریافت کرد. در بیانیه آکادمی نوبل درباره این شاعر و نویسنده آسیایی آمده است: جایزه نوبل ادبیات ۲۰۲۴ امسال به هان کانگ شاعر و نویسنده کره‌ای به خاطر «نثر شاعرانه‌اش که با آسیب‌های تاریخی مقابله و شکنندگی زندگی بشر را آشکار می‌کند» اهدا شده‌است.
هان کانگ اولین نویسنده کره جنوبی و اولین نویسنده زن آسیایی‌است که برنده جایزه نوبل شده‌است.
برگردان شعر “سنگ نیلی” از هان کانگ توسط سعید جهانپولاد
سنگ نیلی
ده‌سال پیش در خواب
آن سنگ نیلی را دیدم
در زیر موجاموج رودخانه
آیا هنوز آنجا است ؟
من مرده‌بودم
در یک روز بهاری
آنگاه که مُردم
کنار رودخانه راه می‌رفتم
آه،مردن چه خوب بود
روشن بود اما مثل پَری سبُک
زیر امواج زلال
سفید و گِرد
سنگریزه‌ها را دیدم
“زلال باش و بیدار
یک دو سه”
آنجا بود
رنگ پریده و ساکت تر بود
سنگ
بی آنکه توجه کنم
خواستم که دستهام را دراز کنم و
بردارمش
آنگاه دریافتم
برای انجامش می‌باید دوباره زنده باشم
دوباره زندگی کنم
حس کردم اولین بارست
که ضعیف و ناتوان شده‌ام
برای انجامش
می‌باید دوباره زندگی کنم
چشمانم را گشودم
شبی عمیق بود
اشگی که در خوابم بر گونه‌هایم روان شد
هنوز گرم بود
سنگ نیلی رنگی که ده سال پیش در خواب دیدم
آیا آنرا هم اینک برداشته‌ایی؟
آیا هم اینک آنرا گم کرده‌ایی؟
آیا تا به حال چیزی را از دست داده‌ایی؟
آنچه در سپیده صبح
در خواب سبک من می تراود
آن سایه‌ی نیلی بود؟
سنگ نیلی که ده سال پیش
در خواب دیدمش
روزی اگر که برگردی
به آن رودخانه‌ی درخشان
اگر برگردی و نگاهش کنی
هنوز همانجاست
آیا به قدر تمامی چشمها
آن سنگ در آنجا
همیشه ساکت خواهد ماند.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
