شعری از پگاه احمدی
از کهریزک تا کربلا
باز، پوکه از نخاعِ نفربر گذشت
زیرزمینِ بوسه در هوای ضدّهوایی حرام شد
جمهوری ام کروکیِ کهریزک است و کوچه ای که نقش اول داشت را
کبّاده و کِراک،کشته ست!
سنفونیِ آخرم همین سوت است که سُرمه از نَفَس اش روی دوده می ریزد
از کرخه تا کربلا … ولی کسی هنوز،منتظرِ ماست
" بیا تا برویم " !
کنارِ " گُلدِن گِیت "
صدای گلنگدن می آید و در ضرب و شتمِ گیتارم، خاطره ی دورِ سوله ای ناسور،
نارنجک به گریه می بندد …
کجای ترکِش خورده ایم که کافه تعطیل است وَ من به حلقِ تنگِ پوتین آغشته ام ؟
در این سرودِ ملّی ، سرزمینِ سردردی ست
که پشتِ هر اَلو به سرفه می افتد تا مشروحِ باد،ناتمام بماند … !
هنوز بی بی،محوِ صدای سیّد مرتضاست وَ از کروکیِ" فتح المبین " چند تکه تکه شدن
بیشتر تا کربلا به انفجارِ مین نمانده … بیا !
دلم پُر از جُرمی در جریانِ باد
دلم پُر از گُدارِگلوبندک است
هنوز، گرمِ اذانِ مغربم که هر تدفین ، حمّامِ فینِ شاهرگم را می زند!
بیا برویم
کارِ قیطریه،تمام است!
وَ کار من که با یک ساک
از خاکِ دردهای قاچاق آمدم .
بیا برویم !
سلامتیِ خون! هنوز،اکنون است!
سلامتیِ دین! هنوز، از کدئین، زیباترم !
سلامتیِ زندانبانِ لات !
هوا، هوای لواط است.
سنفرانسیسکو – فوریه ۲۰۱۱
بازنویسی:ژوئن ۲۰۱۱
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید