مرگ تدریجی مردمان یک استان در غرب ایران!
ماجرا، مظلومیت مردمان نجیبی است که خود را گره‌خورده در تار و پود هویت ایرانی‌شان می‌دانند و با وجود غیرت و حیا و وفاداری، اما اهل شلوغ‌کاری و هیاهو و جنجال نیستند؛ مردمانی که حتی آب آشامیدنی را از آنان دریغ کرده‌اند.
به گزارش «تابناک»، وجود نیترات بالا در آب شرب چهارمحال و بختیاری، صدای مردم نستوه و وفادار این دیار را در‌آورده است؛ مردمی که برای آب شربشان هم باید بسوزند و هم بسازند و درم بر نیاورند، چون آنان مانند برخی از شهروندان استان‌های همجوار، اهل شلوغ کاری و هیاهوی خیابانی برای بازپس‌گیری حقوق خود نیستند.
این در حالی است که نماینده این استان از مرگ تدریجی همشهریان خود سخن می‌گوید و بر این باور است، به دلیل وجود نیترات بالا در آب آشامیدنی شهروندان این استان، شاهد مرگ تدریجی اهالی این استان هستیم.
نکته جالب در این میان آن که استان چهارمحال و بختیاری با دارا بودن کمتر از یک درصد از جمعیت کشور، ۱۰ درصد از آب مورد نیاز در کشور را تأمین می‌کند، ولی خود نه تنها آب برای کشاورزی و مصارف صنعتی ندار‌د، بلکه مردم این منطقه در تأمین آب شرب نیز با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند.
پیشتر هم استاندار چهارمحال و اعلام کرده بود، وزارت نیرو در زمینه تأمین آب این استان در سال‌های گذشته کوتاهی کرده و این موضوع به گلایه مردم استان تبدیل شده است، حال آن که مردم چهارمحال و بختیاری، اجازه برداشت ۴ درصد از آب‌های سطحی استان را می‌خواهند.
اما نکته جالب اینجاست که با وجود ۱۱ میلیارد متر مکعب آب جاری در چهارمحال و بختیاری، آب شرب مردم از آب‌های زیر زمینی تأمین می‌شود.
در واقع با توجه به پایین رفتن شدید سطح آب‌های زیر زمینی، احتمال افزایش میزان نیترات در آب شرب چهارمحال و بختیاری بالا رفته است؛ آب شربی که اجازه برداشت از آن را به مردم چهارمحال و بختیاری نمی‌دهند، به بخش پایین دست سرازیر می‌شود و مردم پایین‌دست در استان اصفهان، ۶ میلیارد و ۶۰۰ میلیون متر مکعب از این آب را مصرف می‌کنند.
به راستی مردم این استان هم باید اهل شلوغ کاری باشند تا بتوانند حق و حقوق خود را بگیرند؟ چرا هر چه مردم نجیب‌تر و وفادار‌تر باشند، سوء‌برداشت‌ها و حق‌کشی‌ها از آنان باید بیشتر از دیگران باشد؟ به کجا چنین شتابان مسئولان محترم؟!
[تابناک]
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
