هفت شعر از حسین غلامی‌خواه، برگرفته از مجموعه شعر جدیدش، ۲۴
حسین غلامی‌خواه، شاعری‌ست ساکن شهر دهلران در استان ایلام که تا کنون دو مجموعه از اشعار خودرا با عناوین «۲۳» و «۲۴»، خیلی ساده و بی ادعا، بدون صفحه‌بندیِ معمولِ کتاب‌های الکترونیکی روی یک وبلاگ منتشر کرده است. شناختنِ این شاعر و اشعارش را به دوستِ شاعر دیگرمان، دکتر ماندانا زندیان که ساکن آمریکاست مدیونیم.
این دو مجموعه شعر حسین غلامی‌خواه و دیگر اشعار او در وبلاگ زیر قابل دسترسی‌ست:
۱
باید هم تمام عمر به سمت مرگ حرکت کنم
وقتی همیشه جوان‌ترین خاطره‌مان
خداحافظی ست.
*
۲
ساحلت می‌مانم
حتی اگر
روزی هزار بار
از من دست بکشی.
*
۳
تنهایی‌م
تنهایی فواره‌های خاموش است
که هیچ حوضی را به بازی نرسیدن نگرفته‌اند.
*
۴
مرگ
اسکیمویی ست
با نیزه‌ای در دست
ماهیان را
از دریاچه‌ی یخ زده
نجات می‌دهد.
*
۵
آدم برفیِ جاریِ بر خاک
ساعت‌ها
فکر می‌کند
به انعکاس خورشید میان سینه‌ش
و به این‌که
بودن
تکه‌ی کوچکی ست از زندگی
باقی عمر
آینه‌ی کسانی هستیم که نابودمان کرده‌اند.
*
۶
نیستی و
اسمت هر بار شدیدتر تکانم می‌دهد
دارد کم کم باورم می‌شود
ساعت‌ها در تاریکی
صدای بلندتری دارند.
*
۷
مرگ
تنها می‌آید که له کند
سیگارهایی که
آتش به فیلترشان رسیده.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
