کره شمالی در خط آتش تهدیدات ترامپ
تشدید تنش در بحران شبه جزیره کره بعد از حدود دو ماه آرامش نسبی و پس از پیشرفته ترین آزمایش جدید موشک بالستیک از طرف پیونگ یانگ بار دیگر بازار رجزخوانی و تهدیدات دوطرفه را گرم کرده است. این موشک از نوع “هواسانگ ۱۵” می باشد که توانست در ارتفاع ۴۴۷۵ کیلومتری اوج گرفته و با طی مسافت ۹۵۰ کیلومتری در دریای ژاپن فرود آید که این به لحاظ تکنیکی و به گفته کارشناسان نظامی به این مفهوم است که کره شمالی به موشک هایی با برد ۱۳ هزار کیلومتر با توان حمل کلاهک اتمی دست یافته است. پیونگ یانگ با رسیدن به این توان موشکی به لحاظ فنی امکان حمله به خاک اصلی آمریکا و به خصوص شرق این کشور را خواهد داشت. از طرف دیگر کره شمالی با گسترش کار بر روی تسلیحات و تکنولوژی اتمی خود هم اکنون هم بمب اتمی و هم به احتمال نزدیک به یقین بمب هیدروژنی (همجوشی هسته یی) را در زرادخانه تسلیحاتی خود دارد که اگر به لحاظ تکنیکی بتواند مشکل حمل کلاهک هسته یی بر روی موشک های خود را حل کند به همان هدف نهای “بازدارندگی هسته یی” در مقابل آمریکا دست خواهد یافت. بمب هیدروژنی برای اولین بار توسط “ساموئل کوهن” آمریکایی در سال ۱۹۵۸ در این کشور ساخته شد و تاکنون در هیچ جنگی مورد استفاده قرار نگرفته است. کارشناسان دانشگاه “جان هاپکینز” تایید کرده اند که انرژی این بمب هیدروژنی معادل ۲۵۰ کیلوتن و ۱۶ برابر قدرت بمب اتمی که علیه “هیروشیما” در روزهای آخر جنگ جهانی دوم توسط آمریکا علیه علیه ژاپن ولی در واقع برای مرعوب کردن رقیب دوران پساجنگ “شوروی” به کار گرفته شد، خواهد بود. از آنجا که تمامی کارشناسان به وجود تسلیحات هسته یی کره شمالی متفق القول اذعان کرده اند و بسیاری دیگر نیز از جمله نهادهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا و دیگر کشورهای پیشرفته جهان آزمایش بمب هیدورژنی این کشور در یکشنبه سوم سپتامبر ۲۰۱۷ را تایید کرده اند، هم اکنون با آزمایش موشک بالستیک قاره پیمای هواسانگ ۱۵ که برد آن به خاک آمریکا می رسد اوضاع رنگ جدی تری به خود گرفته است. در ارزیابی کارشناسان نظامی و سازمان های اطلاعاتی غربی در خصوص زنجیره بازدارندگی اتمی کره شمالی تنها موردی که هنوز تردید برانگیز می باشد، توان تکنولوژیک پیونگ یانگ برای نصب کلاهک اتمی بر روی موشک می باشد که گمانه زنی ها زمانی بین چند ماه یا حداکثر دو سال را پیش بینی می کنند.
از زمان شروع دوران ریاست جمهوری “دونالد ترامپ” با تاکید وی بر برخورد قاطع با پیونگ یانگ و حتی تهدید علنی پیونگ یانگ در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص اینکه در صورت بروز جنگ بین دو کشور “کره شمالی را کاملا نابود می کنیم” که انتقاد همگانی و حتی متحدین وی در حزب جمهوریخواه را نیز برانگیخت، روند تحولات بحران در شبه جزیره کره آن چنان تشدید گردیده است که به زعم بسیاری از جمله دبیرکل سازمان ملل متحد “جهان در بدترین وضعیت امنیت و تهدید صلح جهانی قرار دارد”. آقای “آنتونیو گوترز” در مصاحبه ۱۰ سپتامبر خود که در روزنامه فرانسوی «له ژورنال دو دیمانش» منتشر شده می‌گوید «باید امیدوار بمانیم که که جدیت این خطر، پیش از آن که خیلی دیر شود، ما را به مسیر گفت وگو رهنمون کند”. این هشدار که در واقع بارها نیز توسط رهبران چین، روسیه و کشورهای اروپایی هم بیان شده است تاکنون نتوانسته است به دلایل سیاست متناقض واشینگتن و پیونگ یانگ مانع از تشدید تنش های سیاسی شود بین دو طرف شود. از یک طرف آمریکایی ها مصرند که کره شمالی باید به آزمایشات موشکی و هسته یی خود پایان داده و به طور کامل در این زمینه خلع سلاح شود و از طرف دیگر رهبران پیونگ یانگ معتقدند تا زمانی که آتش بس سال ۱۹۵۳ به پیمان صلح کامل تبدیل نشود، تضمین عدم تجاوز دوطرفه، پایان تحریم های فلج کننده، خاتمه مانورهای مشترک نظامی آمریکا و کره جنوبی و تضمین برای احترام به حق حاکمیت ملی آنان هیچ مصالحه یی امکان پذیر نخواهد بود. این وضعیت چالش برانگیز و بسیار تهدیدآمیز به عکس تصور عمومی مبنی بر اینکه بازنده این جنگ احتمالی تنها کره شمالی خواهد بود و آمریکا و متحدین منطقه یی آن مصون از هرگونه تعرض به دلیل سطح بالای تکنولوژی نظامی و امکانات لجستیکی – پدافندی خواهند بود، با توجه به وضعیت منطقه و داده های عینی یک گمانه به شدت اشتباه می باشد که می تواند فاجعه بزرگ در سطح جهان و بر هم خوردن صلح و تلاطم اقتصادی را به همراه داشته باشد.
موضوع بحران در شبه جزیره کره به عکس بسیاری از بحران های موجود در عرصه ژئوپلتیک جهانی در قرن بیست و یکم، کاملا متفاوت و تابعی از مکانیزم دوران جنگ سرد می باشد. از یک طرف محیط بحران در این حوزه جغرافیایی از ویژگی هایی پیروی می کند که کاملا با دیگر مناطق بحرانی جهان و به خصوص حوزه خاورمیانه کاملا متفاوت بوده و هیچ مشابهت سازی و الگو برداری در این خصوص مبنای عقلانی نخواهد داشت. اصولا شرق آسیا امروز موتور محرکه اقتصاد جهانی می باشد و دو متحد اصلی آمریکا (کره جنوبی و ژاپن) در صورت جنگ در شبه جزیره کره که در معرض حملات مستقیم و ویرانگر پیونگ یانگ قرار می گیرند، بخش مهمی از همین حلقه اقتصاد جهانی می باشند که به نوعی باید آن را منطقه “شیشه یی” جهان محسوب کرد. برآوردهای کارشناسان نظامی و تحلیلگران سیاسی نشان می دهد که بروز یک جنگ گسترده در شبه جزیره کره حداقل در همان روزهای اول به واسطه امکان بالای کاربرد تسلیحات اتمی میلیون ها قربانی در دو سوی خط آتش بس بر جای می گذارد و ضمن اینکه کره شمالی را می تواند نابود کند اما بخش عظیمی از کره جنوبی و به خصوص سئول به واسطه نزدیکی به خط مرزی جنگ هم ویران خواهد شد. از طرف دیگر به دلیل بروز جنگ در حوزه نفوذ چین و روسیه هیچ تضمینی برای عدم مداخله این دو کشور که مستقیم و غیرمستقیم مورد تهدید قرار می گیرند، وجود نخواهد داشت. در چنین شرایطی که آمریکایی ها اصرار دارند که تا قبل از رسیدن پیونگ یانگ به سطح بازدارندگی اتمی دشمن را به زانو در آورند و کره شمالی نیز سرسختانه در مسیر کامل کردن چرخه بازدارندگی قبل از مصالحه احتمالی تلاش می کند، هیچ گونه توافق و مصالحه یی بدون لحاظ منافع دو طرف حداقل در موقعیت “انجماد منازعه” وجود ندارد. بعد از آزمایش موشک بالستیک هواسانگ ۱۵ واشینگتن از تمام کشورهای جهان خواست تا روابط خود را با کره شمالی قطع کنند که در سطح دیپلماسی جهانی هیچ کس از این خواست ماجراجویانه حمایت نکرد. این در حالی بود که “نیکی هیلی” نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد بار دیگر روز چهارشنبه ۲۹ دسامبر اعلان کرد در صورت بروز جنگ کره شمالی کاملا نابود خواهد شد. هم چنین “سرگئی لاوروف” وزیر خارجه روسیه نیز با اشاره به سخنان اخیر سفیر آمریکا در سازمان ملل، اقدام نظامی و تهدید کره شمالی از سوی ایالات متحده را یک اشتباه بزرگ برشمرد و گفت “این سخنان بازی کردن با آتش است”.
۱۱/۹/۹۶
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
اردشیر زارعی قنواتی نویسنده و روزنامه‌نگار؛ روشنفکر و فعال سیاسی، تحلیل‌گر سرشناس ایرانی در حوزه‌ی مسایل سیاسی و بین‌الملل است. از او مقالات فراوانی در نشریات ایران از جمله شرق و اعتماد و سایتهای معتبر خارج از کشور منتشر شده‌است.
