۶ ماه انفرادی یک مادر در سکوت مطلق خبری!
امروز در ایران روز مادر است. اما دو فرزند زهرا زهتاب‌چی که ۶ ماه در سکوت مطلق خبری در انفرادی به سر می برد، در این روز از دیدار با مادرشان محروم مانده‌اند. گزارش زیر را پیرامون زهرا زهتاب‌چی به نقل از گزارشات فیسبوکی می‌خوانید:
خانم ‘زهرا زهتاب‌چی’ کارشاس ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه شهید بهشتی تهران (ملی ) و پژوهشگر اجتماعی نزدیک به ۶ ماه است که در انفرادی به سر می‌برد. اما خانواده‌ی وی تا امروز در این باره اطلاع رسانی نکرده‌اند.
خانم زهتاب‌چی مادر دو دختر (که یکی از آن‌ها هشت سال بیشتر ندارد) است . او از مهر ۱۳۹۲ تا امروز در سلول‌های انفرادی نسوان بند ۲۰۹ زندان اوین نگه‌داری می‌شود.
بازجوهای خانم زهتاب‌چی تهدید در مورد هرگونه اطلاع‌رسانی درخصوص دستگیری او خانواده‌اش را تحت فشار قرار داده‌اند.
زهرا زهتاب‌چی در ۲۴ مهر به همراه همسرش دکتر سید جواد خوش نیت نیکو از سوی وزارت اطلاعات دستگیر شد اما با گذشت بیست روز همسر وی دکتر خوش نیت از اوین آزاد شد.
با گذشت نزدیک به شش ماه از دستگیری وی و پایان تحقیقات مقدماتی کارشناس‌های وزارت اطلاعات، هم‌چنان پرونده او برای رسیدگی به دادگاه ارجاع داده نشده است.
وی هم‌چنان به تنهایی در سلول انفرادی نگه‌داری می‌شود. خانم زهتاب‌چی هر دو هفته یک بار حق ملاقات با همسر و دو دختر اش را به صورت کابینی دارد.
نگه‌داری او در سلول انفرادی و بدون همراه و هم‌سلولی فشار زیادی را بر روی او وارد کرده است.
زهرا از داشتن هرگونه کتاب در سلول خود محروم است. بند ۲۰۹ هم‌چنین از تحویل لباس در فصل سرما برای او خودداری می‌کرد.
خانم زهتاب‌چی در مدت شش ماه گذشته به دلیل نگه‌داشته شدن به تنهایی دچار کاهش وزن شده است. او هر دو هفته یک بار می‌تواند با همسر و دو دختر خود دیدار کابینی داشته باشد و به جز این از هرگونه تماس با دیگر افزاد و زندانی‌های دیگر محروم است.
خانم زهتاب‌چی پیشتر نیز یک بار در سال ۱۳۸۸ و به هنگام انجام یک نظر سنجی برای ‘جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران’ با موضوع نظر سنجی از مردم درباره‌ی نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم، از سوی پلیس امنیت تهران دستگیر شده بود که پس از چند روز و پس از تبرئه شدن از بازداشت‌گاه پلیس امنیت آزاد گردید.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
