تب و لرز
تبِ شبانه
تبِ شبانه
لحظهها را دانه به دانه
میترکانم . . . میترکانم
ساکن یک گلدانام
جای ریشههایم تنگ
رگهایم خشک
روحم گیج
رویایم خشک
خشک است . . . بنیانم
میهمان یک حیوانام
آبم پَست
نانم پَست
زمین و آسمانم پَست
پَست است . . . میزبانم
قفلهای یک زندانام
از درخجل
از پنجره خجل
از پرنده خجل
کلید! بیا . . . برهانم
برف . . . برف . . . برف
نبر مرا برهنه زیر برف
نبند!
گیسوانم را به قندیلهای یخ
آه مدفون شد زیر برف . . . آسمانم
اژدها !
با آن دهان شعله ور . . . بیا
آتش خوب است برای برف !
سردم است
برفک زده است . . . استخوانم
سرکلاس انشای دبستانم
موضوع: جهنم
قلم = کبریت
جوهر= نفت
مبصر کلاس؟ من!
( انگار کسی گفت «کبریت بزن»!)
سوختم
سوخت معلمم
سوختند بچهها
آه سوخت . . . دبستانم !