در ایران چه می‌گذرد

پیمان وهاب‌زاده  سپس به طرح پیش نویس قانون اساسی نوشته شده در تابستان ۱۳۵۸ پرداخت و روی‌آوری به بازنویسی قانون اساسی پس از مرگ آیت‌الله خمینی اشاره کرد. وهاب‌زاده به نکته مهم و قابل تامل نخبگان نو در جمهوری اسلامی ایران پرداخت و یادآور شد که وقتی جنگ تمام شد و سپاه و بسیج بیکار شدند، این نخبگان همه از صفوف سپاه پاسداران سر برون آوردند و در دوره‌ای که سازندگی شروع شد، به تجارت و بیزینس روی آوردند. مثل قرارگاه خاتم‌الانبیا و قرارگاه قرب که از این طریق چه پول‌های کلانی که نصیب آن‌ها شد. قراردادهای مربوط به بازسازی کشور و قراردادهای نفتی را در غیاب رقیبان گرفتند و از این راه به تدریج، بسیاری از فرماندهان سپاه که طرفدار عدالت اجتماعی بودند و به آرمان‌های انقلاب وفادار، کنار رفتند و گروه جدیدی شکل گرفت که دولت را شکل دادند. همه فرماندهان میلیونر در واردات و صادرات، بدون نظارت گمرک شرکت کردند. وی سپس به ارایه ارقام و آمار پرداخت و آنها را از طریق اسلاید برای شرکت کنندگان به نمایش گذاشت.

دکتر وهاب‌زاده در ادامه گفت که نخبگان جدید، فرماندهان نظامی و سپاهی و امنیتی بودند که اقتصاد کشور را در دست گرفتند و از سپاه یک ارگان اقتصادی ساختند. طبقه سرمایه‌گذار در ایران را فراری دادند. بعد هم خودشان یک طبقه متوسط وابسته به دولت درست کردند که مصرف‌گراست و در تولید نقشی ندارد.

وهاب‌زاده هم‌چنین به جنبش دانشجویان پرداخت و گفت؛ این هم یکی از مواردی است که به آن خیلی علاقه نشان می‌دهد. چون از سازمان طرفدار دولت یعنی دفتر تحکیم وحدت دانشجویان سر برآورده‌اند. نسل جدیدی که وارد آن شدند، آن را به نفع خود ربودند و بعد هم به گروه‌های دانشجویی بسیار فراروئیدند. برای سر کار آمدن اصلاح‌طلبان، دانشجویان هم کمک کردند. بعد هم که در سال ۱۳۷۸ در اعتراض به تعطیلی روزنامه اصلاح‌طلب سلام، کار به درگیری دانشجویان با نیروهای امنیتی کشید و دانشجویان سرکوب شدند. این حرکت دانشجویان نقطه عطفی شد. امروز هم در کنار و درون جنبش سبز، جنبشی گسترده است. ادامه این روند و بیداری را نیز در دانشگاه‌های کشور هر روز می‌توان شاهد بود.

دکتر وهاب‌زاده در ادامه سخنرانی خود؛ جنبش کارگران را جنبش سندیکائی دانست و آن را بسیار مهم شمرد و گفت که به خاطر شرایط اقتصادی بد ایران، در آن هفتاد درصد جمعیت در خط فقر و یا در زیر خط فقر زندگی می‌کنند. وی گفت فشار تورم روی کارگران بسیار زیاد است. وهاب‌زاده به نمونه‌ی سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه اشاره کرد و از رهبران آنها منصور اسانلو و رحیم بسحاق که در زندان هستند، نام برد و گفت این جنبش‌ها رو به گسترش هستند.

نکته پایانی پیمان وهاب‌زاده، جنبش جوانان بود که یادآور شد این جنبش سازمانی ندارد اما بنا بر جوانی جمعیت ایران (۷۵ درصد جمعیت زیر ۳۵ سال و ۶۵ درصد زیر ۲۵ سال هستند)، این جمعیت در کل، برای آزادی‌های فردی و اجتماعی همیشه مبارزه می‌کند و به جنبش‌های دیگر کمک می‌رساند و در واقع اعضای جنبش‌های دیگر را تامین می‌کند. امروز هم که در جنبش سبز هستند.

پیش از پرسش و پاسخ، دو فیلم از جنبش زنان و کارگران شرکت واحد، برای شرکت کنندگان در این سخنرانی به نمایش گذاشته شد. این برنامه در ساعت ۹ به پایان رسید.