عیادت از محمد فرهنگدوست؛ قهرمان ملی کشتی ایران در کانادا
عیادت از محمد فرهنگدوست قهرمان ملی کشتی ایران در بیمارستان لایونزگیت نورت ونکوور
به پیشنهاد دوست نازنین و پزشک ایرانی‌تبار دکتر کاظم خزامی‌پور به بیمارستان لایونزگیت نورت ونکوور رفتیم تا از قهرمان ملی کشتی ایران عیادت به عمل آوریم. سنت زیبایی که به هر بیمار انرژی می‌بخشد و او را به وجد می‌آورد تا با روحیه بالا به مبارزه با بیماری‌اش برود. حتی فردی که در دوره نقاهت و یا به کمک مسکن‌های قوی دوره‌ی بیماری‌اش را برای رسیدن به بهبودی پشت سر می‌گذارد، این دیدار‌ها – به ویژه از یک قهرمان ملی که برای مردم کشورش مدال و مقام کسب کرده – کارآمد و موثر است. قهرمانان کشورمان اگر هرقدر مورد بی‌مهری دولت‌‌ها و حاکمیت قرار گیرند، در خاطره‌‌ی جمعی مردم کشورشان ماندگارند و مورد ارج و تقدیر واقع می‌شوند.
محمد فرهنگدوست نایب قهرمان دو دوره از مسابقات کشتی جهان، در بیمارستان لایونزگیت نورت ونکوور بستری است و دوره‌ی پی‌گیری شیمی-درمانی را پشت سر می‌گذارد.
در عصر دوشنبه ۱۶ آوریل همراه با دکتر خزامی پور و ایرج سرشار به ملاقات قهرمان ملی کشتی ایران محمد فرهنگدوست رفتیم. راهروهای تو در توی بیمارستان لایونزگیت را پشت سر می‌گذاریم تا به آسانسوری برسیم که ما را تا به طبقه‌ی هفتم بیمارستان برساند.
در ابتدای ورود به اتاق با همسر و فرزندانش روبرو می‌شویم که به گرمی از حضور ما برای عیادت استقبال می‌کنند و قهرمان ملی ما نیز از روی بستر تخت، آنچنان که رسم قهرمانان است، سر تکان می‌دهد و با لبخند و گشاده‌رویی با ما برخورد می‌کند. تقاضای یک گفت و گوی کوتاه همراه با چند عکس، هم از سوی خانواده و هم از سوی قهرمان محمد فرهنگ دوست با موافقت روبرو می‌شود.
محمد فرهنگدوست کیست؟
شاید برای نسل جوان ما که در خارج از کشور به‌سر می‌برند توضیح این چند سطر ضروری باشد اما برای جوانان داخل کشور و نسل پیش و پس از من، این قهرمان ملی چهره‌ای شناخته‌شده است.
محمد فرهنگ دوست دارنده دو مدال نقره وزن ۷۴ کیلوگرم کشتی آزاد جهان و نایب قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۷۰ بانکوک است. فرهنگدوست در هر دو رشته آزاد و فرنگی ملی پوش بود و در مسابقات جهانی ۱۹۶۷ بخارست رومانی در رده چهارم کشتی فرنگی قرار گرفت. او در سال ۱۹۶۸ به کشتی آزاد روی آورد و زیرنظر و مربی‌گری استاد مسلم کشتی ایران غفوریان پرورش یافت. استاد رحمت‌الله غفوریان شاگردانی همچون عبدالله موحد نابغه کشتی ایران ، محمدعلی صنعتکاران، محمد فرهنگدوست، زنده‌یاد حسین تهامی، سید جواد رفوگر، محمد عرب، محمد بزم آور، حسین حیدری، شاکری، محمدرضا نوایی، برادران تاجیک و آخوندی را پرورش داده است. غفوریان بعدها از داوران بین المللی کشتی ایران شد.
آنچه می‌خوانید صحبت‌های کوتاه محمد فرهنگدوست از روی تخت بیمارستان لایونزگیت نورت ونکوور- کاناداست:
«من در وزن ششم کشتی می‌گرفتم. وقتی که مسابقه المپیک سال ۱۹۶۸ مکزیک را حذفش کردند من از کشتی فرنگی به کشتی آزاد آمدم. بعداً در کشتی آزاد هم ابرقدرتی بود، مثل آقای موحد در وزن ۶۸ کیلوگرم که من واقعاً زورم به ایشون نمی‌رسید. ایشان پهلوانی بود که تاریخ به خودش ندیده‌بود. من به وسیله‌ی مربی‌ام، استاد رحمت‌الله غفوریان که نمی‌توانم بگویم شادروان چون آدم‌های خوب نمی‌میرند. آدم‌های خوب همیشه یادشان هست. ما هیچ‌وقت نمی‌گوئیم مرحوم فردوسی یا مرحوم خیام. باور کنید این مرد در میان کشتی‌گیران یک اسطوره‌ای بود. بعد که اوزان تغییر کرد من رسیدم به ۷۲ کیلوگرم. وزنم را کم نکردم و رفتم به ۷۴ کیلوگرم. خوشبختانه اولین مورد در مسابقات جهانی سال ۱۹۶۹ آرژانتین انتخاب شدم و کشتی‌گیرهای بسیار قدرتمند و خوب آن تاریخ در آن سال شرکت داشتند. بعد همینطور ادامه دادم و در مسابقات شرکت کردم و اولین مورد ششم جهان شدم، چون تبحری نداشتم.»
یادآور می‌شویم که محمد فرهنگ دوست در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۱ به مقام دوم رسید و با وجود استحقاق بسیار به خاطر آسیب دیدگی مهره‌های گردن، فقط با ۲ مدال نقره در وزن ۷۴ کیلوگرم کشتی آزاد جهان، از دنیای قهرمانی کناره گیری کرد.
پهلوان فرهنگدوست در صحبت‌هایش از مواظبت و مراقبت تیم پزشکی بیمارستان لایونزگیت نورت ونکوور قدردانی به‌عمل آورد و گفت من قهرمان ملت و کشوری دیگر هستم ولی در این جا در کانادا با من به مثابه یک قهرمان ملی کشور خودشان برخورد می‌کنند و من مورد قدر و منزلت پرسنل این بیمارستان قرار می‌گیرم.
ما صمیمانه آرزو می‌کنیم که این پهلوان ایران زمین، در مبارزه با بیماری‌اش هرچه سریع‌تر پیروزِ میدان شود و باردیگر به آغوش گرم خانواده‌اش، کشورش و مردم ورزش‌دوست وطن‌اش بازگردد.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
هادی ابراهیمی رودبارکی متولد ۱۳۳۳- رشت؛ شاعر، نویسنده و سردبیر سایت شهرگان آنلاین؛ مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کاناداست.
فعالیت ادبی و هنری ابراهیمی با انتشار گاهنامه فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، تجربه، شهروند کانادا و مجله شهرگان آنلاین چاپ و منتشر شدند.
او فعالیت فرهنگی خود را در دیاسپورای ایران فرهنگی – کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز کرده و سپس در فرگشتی «آینده» و «شهروند ونکوور» را منتشر کرد و از سال ۲۰۰۵ تاکنون نیز سایت شهرگان را مدیریت می‌کند.
ابراهیمی همراه با تاسیس کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۳ در نورت ونکوور، به نشر کتاب‌های شاعران و نویسندگان دیاسپورای ایران فرهنگی پرداخت و بیش از ۱۰ کتاب را توسط نشر آینده و نشر شهرگان روانه بازار کتاب کرد. اولین انجمن فرهنگی-ادبی را با نام پاتوق فرهنگی هدایت در سال ۲۰۰۳ به‌همراه تعدادی از شاعران و نویسندگان ایرانی ساکن ونکوور راه‌اندازی کرد که پس از تعطیلی کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۷ این انجمن با تغییر نام «آدینه شب» برای سال‌ها فعالیت خود را بطور ناپیوسته ادامه داد.
هادی ابراهیمی رودبارکی در سال ۲۰۱۰ رادیو خبری-فرهنگی شهرگان را تاسیس و تا سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را در این رادیو ادامه داد.
آثار منتشر شده و در دست انتشار او عبارت‌اند از:
۱- «یک پنجره نسیم» – ۱۹۹۷ – نشر آینده – ونکوور، کانادا
۲- «همصدایی با دوئت شبانصبحگاهی» ۲۰۱۴ – نشر بوتیمار – ایران
۳- «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» گزینه یک دهه شعر – ۲۰۲۴ – نشر آسمانا – تورنتو، کانادا
۴- «گیسْ‌برگ درختان پائیزی» مجموعه شعرهای کوتاه و چند هایکوواره – در دست تهیه
۵- «ثریا و یک پیمانه شرابِ قرمز» گردآورد داستان‌های کوتاه – در دست تهیه
