« شهرگان »

  شعرهایم را قرنطینه کرده‌ام .                               چهارده روز . “کلمه”‌ها تنهایند. “حرف”‌ها تنها، ” بیت”‌ها تنها، حق “غزل”شدن ندارند . “قصیده”‌ها تنها....

  ۱ برقص شیدای آفتاب سوخته  بر پهنای سایه باختری بر کرانه ی پهلو گرفته در تخت  سر فرود آورده ام مقابل لات و اوزا  وقتی تبر دستهای پدر بود  موهای زن را کوتاه کرد  و پی برده ام  دخترهای غمگین با موهای کوتاه  یعنی زن شده اند با...

راضیه صابریان بروجنی؛ متولد دهم اسفند ۱۳۶۱،  دانشجوی حقوق قالب شعر:غزل    ۱.  شعرها با شعارها رفتند شهر از عاشقانه خالی شد مرگ در ابتدای آزادی انقلابی که دستمالی شد   ته بن بست ها کتک خوردن  خنده با بغض و ترس با امید  گیس های...