سوختهای فسیلی: جین فوندا، جاستین ترودو، دادخواستی تازه و چراغی سبز در بیسی
شهرگان: جین فوندا در آلبرتا به بازدید منابع نفتی رفت، جاستین ترودو صحبت از حذف استخراج این منابع کرد، الانجی را یک ملت بومی در بیسی به دادگاه برده است و دولت استانی چراغ سبز به خط لوله کیندرمورگان داد.
جین فوندا شاکی در آلبرتا
«انگار کسی آمده باشد و بخش عمدهای پوست بدنم را کنده باشد. از تماشایش بدنم درد گرفت.»
این را جین فوندا، برنده دو جایزه اسکار و فعال اجتماعی و سیاسی گفت که به دعوت صلح سبز کانادا به آلبرتا سفر کرده بود تا از منابع استخراج نفتِ تار سند استان دیدار کند و سوار بر هلیکوپتر از زمینهای استخراج تار سند بازدید کرده بود.
او که همگام ملتهای بومی در مخالفت با استخراج سوختهای فسیلی به هر قیمتی است، در پایان این سفر که بازتابی بینالمللی پیدا کرد، در یک کنفرانس خبری گفت که گول «لیبرالهای خوشچهره» را در موضوع محیطزیست نخورید.
او جاستین ترودو، نخستوزیر کشور را مایه ناامیدی خواند و در موضوع برخورد او با تغییرات اقلیمی چنین گفت:
«او خیلی زیبا در مورد نیازمندیهای ما برای رسیدن به یک پیمان محیطزیستی (در پاریس) صحبت میکرد و همچنین از احترام و اجرای پیمانها با مردمان بومی میگفت. در آنجا چه جایگاه تاریخی پیدا کرده بود و حال او به تک به تک نکتههایی که در پاریس بهشان متعهد شد، خیانت کرده است.»
جاستین ترودو: تار سند را کنار خواهیم گذاشت
ترودو که چراغ سبز به خط لوله کیندر مورگان یا برنامه استخراج گاز مایع (الانجی) بریتیش کلمبیا داده است که به معنای سرمایهگذاریهای چندین میلیارد دلاری برای عرضه طولانیمدت سوختهای فسیلی است، چند روز بعد از صحبتهای فوندا در مقابل منتقدهایش قرار گرفت و گفت که بالاخره بایستی استفاده از تار سندها را کنار گذاشت.
«ما نمیتوانیم همین فردا استفاده از تار سندها را کنار بگذاریم. ولی باید به این استفاده پایان ببخشیم. ما بایستی مدیریتِ دوره گذار از نیازهایمان به سوختهای فسیلی داریم و این وقت میبرد و در این فاصله بایستی بر مدیریت این دوره متمرکز بشویم.»
از برنامههای اصلی دولت برای مدیریت این دوره گذار، مالیات بر کربن است. این مالیات باید بتدریج آنقدر گران بشود که مصرف سوختهای فسیلی را غیر منطقی کند. هرچند دولت فدرال هنوز چنین وضعیتی را مطرح نکرده است.
اعتراضها در دوره گذار
فقط جین فوندا نیست که در روزهای اخیر ترودو را به خاطر سیاستهایش در قبال انرژی به باد انتقاد گرفته است. ترودو که این روزها به سرتاسر کشور سفر میکند تا با مردم رودررو صحبت کند، در استان اونتاریو در هفته گذشته روبهروی زنی گریان قرار گرفت که خطاب به او گفت، «انتظاراتی که داشتم، برآورده نکردی.»
او که به تنهایی در ۵۴ سالگی بچههایش را بزرگ میکند، در این جلسه که از چندین شبکه تلویزیونی برای سرتاسر کشور پخش زنده میشد گفت، «امروز ازت میخواهم تا این روند را تصحیح کنی.» او که بیشتر از هزینه مورتگیجاش، پول انرژی میدهد نگران مالیات کربنی است که دولت ترودو معرفی کرده است تا از گسترش مصرف سوختهای فسیلی جلوگیری کند و درنهایت روند مصرف انرژی را به سمت انرژیهای تجدیدپذیر سوق بدهد.
«چطور برایتان منطقی است تا از مادری با چهار فرزند، سه نوه، با معلولیت فیزیکی که روزی ۱۵ ساعت کار میکند بخواهید – چطور برایتان منطقی است که از او بخواهید تا مالیات کربن پرداخت کند، وقتی هر دو هفته فقط ۶۵ دلار از چک حقوقم باقی میماند تا با آن خانوادهام را سیر کنم؟»
در بیسی و آلبرتا: انتظار برای حکمهای دادگاه
دولت فدرال که درگیر اعتراضهای ملتهای بومی و فعالهای محیطزیست در موضوع گسترش عرضه و مصرف سوختهای فسیلی، همچنین نیازمندیهای کشور به انرژی و افزایش بهای آن است، بایستی در کنار دولتهای استانی بریتیش کلمبیا و آلبرتا، در صحنهای دادگاه هم برای برنامههایش بجنگد.
در هفتهای که گذشت، دولت استانی بریتیش کلمبیا چراغ سبز به طرح توسعه خط لوله کیندرمورگان داد، ولی در همین هفته یک ملت بومی این دولت را برای طرح استخراج و صادرات گاز مایع (الانجی) به شکل فرکینگ به دادگاه برد و در آلبرتا هم روند دادگاهی دیگر در موضوع آلایندگی فرکینگ دنبال میشود.
ملت بومی گیتیگسان که هفته گذشته چراغ سبز به فرکینگ الانجی را به دادگاه برده است، در کنار دیگر ملتهایی قرار میگیرد که پیشتر شکایتهایشان را نسبت به این پروژه اعلام کرده بودند.
در آلبرتا هم شکایت جسیکا ارنست در موضوع فرکینگ همچنان ادامه دارد. او از این شاکی است که بعد از شروع فرکینگ در نزدیکی محل زندگی او، آب آشامیدنیاش دیگر سالم نیست و به راحتی آتش میگیرد.
دولت کریستی کلارک البته هفته گذشته را به اعلام چراغ سبز این دولت به خط لوله کیندرمورگان اعلام کرد و گفت این پروژه شرایط مورد این دولت را تامین کرده است.
این چراغ سبز بعد از آن ممکن شد که سرمایهگذارهای این پروژه، برای ۲۰ سال سالیانه مابین ۲۵ تا ۵۰ میلیون دلار به دولت استانی پرداخت خواهند کرد تا درنهایت ۱ میلیارد دلار سرمایه به دست این دولت برسد. دولت استانی میخواهد از این سرمایه برای کمک به پروژههای محیطزیستی در سرتاسر استان استفاده کند.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
سیدمصطفی رضیئی، مترجم و روزنامهنگار مقیم شهر برنابی است. او نزدیک به سه سال است در کانادا زندگی میکند و تاکنون ۱۴ کتاب به ترجمه او در ایران و انگلستان منتشر شدهاند، همچنین چندین کتاب الکترونیکی به قلم او و یا ترجمهاش در سایتهای مختلف عرضه شدهاند، از جمله چهار دفتر شعر از چارلز بوکاووسکی که در وبسایت شهرگان منتشر شدهاند. او فارغالتحصیل روزنامهنگاری از کالج لنگرا در شهر ونکوور است، رضیئی عاشق نوشتن، عکاسی و ساخت ویدئو است، برای آشنایی بیشتر با او به صفحه فیسبوکاش مراجعه کنید.