![دو شعر تازه از مریم گمار](https://shahrgon.com/wp-content/uploads/2024/07/FrontPp.MaryamG-150x150.png)
شعری از سروش مظفر مقدم
![شعری از سروش مظفر مقدم](https://shahrgon.com/wp-content/uploads/2023/05/Fpage-photo-S.mozafar.jpg)
در تنگ جای جهان
در بیکران زمان
در گوشه ای از زمین آلمان
در سر پناه سبز درختان و زمین سرد
بنشسته ام
با تیره ابرهای اندوهان
از سرزمین خویش، لت خورده و مجروح و پریشان
بر منجنیق حوادث سوار
برداشتمی جان
برکف خویش گرفته آبرو و امان
چون بید می لرزم، بر سر آن ایمان
اما،
باقی است نیمه جان،
در گرد باد حوادث،
تنوره ی دیوان
هر گوشهی روشن و پاکی از سرزمینم را
کردهست آلوده، به قدوم نحسِ دسته کوران
اکنون، بی سرزمین ترینم من
در زیر سقف کهنهی آسمان..
ای مردمان.. خدایان…
آیا شود که بازی تقدیر و سرنبشت،
خطی دگر رقم زند بر دوران؟
آیا شود که موجهای حادثه، بار دگر در آید به خروش و به عصیان؟
گاهی بدین اندیشه میکنم
در معبد دل خویش، سودای بازگشت می جویم:
«من ماهی ام، نهنگ ام.. عمانم آرزوست!»
باد بهار ز بوستان و باغ می شود وزان
اما دلم؟ خزان…
سالم ز چهل رفته کنون
پرّان، چو مرغان آسمان..
روزی، گفتا به من، پیری خمیده و لرزان
به شهر کهنِ دامغان:
پیرانه سر به عشق وطن میشود جوان
ای سرزمین من
ای زخم دیده به حرمان
ایران مهربان..
مرا بخوان..
دگر بار،
مرا به خود بخوان!
خرداد ماه ۱۴۰۲
———-
# سروش مظفر مقدم
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the diaspora of Iranian culture.
Shahrgon is an online magazine for the diaspora of Iranian culture and the Persian-speaking language in Canada.
Shahrgon, the magazine of the diaspora of Iranian culture in Vancouver, Canada, started working in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the diaspora of Iranian culture;
شهرگان مجلهی دیاسپورای فرهنگ ایرانی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید