انتقال ریحانه جباری و اشرف نظری به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام
ریحانه جباری و اشرف نظری دو زن که به اتهام قتل عمد به اعدام محکوم شدهاند جهت اجرای حکم اعدام از بند زنان زندان قرچک ورامین به سلولهای انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ریحانه جباری زندانی متهم به قتل در زندان قرچک ورامین ظهر روز دوشنبه ۷ مهر ماه جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شد.
پرونده وی طی ماههای گذشته مورد توجه محافل حقوق بشری قرار گرفته و روند رسیدگی به پرونده وی ناعادلانه قلمداد شده بود.
مادر زیحانه جباری در این رابطه در فیسبوک خود نوشت: «امروز حوالی ظهر ریحانه زنگ زد: گفت منو صدا زدن برای اجرای حکم. گفتم غیر ممکنه. دیروز وکیل اونجا بوده و پروندهٔ تو در دادستانیه. گفت من نمیدونم حرف تو رو باور کنم یا حرف اینا رو. گفتم حرف من بر مبنای چیزیه که مراجع قانونی اعلام کردند. تو مختاری هر کدوم رو میخوای باور کن. حدود ساعت دو مجددا زنگ زد. گفت مامان جان مراجع قانونی، هر کس که بوده دروغ گفته به تو زن بیپناه. الان به من دستبند زدند و ماشینی دم در منتظره تا منو ببرن برای اجرای حکم. اینکه میبینی بهت زنگ زدم به خاطر اینه که مامور همراهم دلش نیومد بدون خداحافظی از تو منو ببره. مامان جان خداحافظ. منو دارن میبرن زندان رجایی شهر. فردا صبح زود همه دردا برای من تموم میشه…»
همچنین به همراه وی یک زن دیگر بنام «اشرف نظری» که به اتهام قتل عمد به قصاص نفس (اعدام) محکوم شده است جهت اجرای حکم از بند زنان زندان قرچک ورامین به سلولهای انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شده است.
گفتنی است، ریحانه جباری که در سن ۱۹ سالگی مرتکب قتل شد و در فروردین ۱۳۹۳ بعد از ۷ سال زندانی بهجرم قتل به قصاص محکوم شدهاست. وی به اتهام قتل مرتضی عبدالعلی سربندی، ۴۷ ساله، بازداشت و محاکمه شد. جباری اتهام قتل را پذیرفت، اما مدعی شد مقتول قصد تجاوز داشته و او از خود دفاع کردهاست.
جباری طراح دکوراسیون داخلی یک شرکت تبلیغاتی و طراحی داخلی بود که برای طراحی دکوراسیون مطب مقتول به آنجا رفته بود. مرتضی عبدالعلی سربندی، پزشک عمومی بود و در تجارت لوازم پزشکی فعال بود.
[خبرگزاری هرانا]
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید