راهنمای فیلم هفته اول فوریه
گلاب Rosewater ½☆
کارگردان: جان استوارت، فیلمنامه: جان استوارت، براساس کتاب سپس آنها برای گرفتن من آمدند نوشته مازیار بهاری، بازیگران: گائل گارسیا برنر (مازیار بهاری)، کیم بودنیا (بازجو جوادی)، گلشیفته فراهانی (مریم)، شهره آغداشلو (ملو جون)، کلر فوی (پائولا)، ۱۰۳ دقیقه، زندگی نامه ای-ـ درام، محصول آمریکا، ۲۰۱۴.
خلاصه: مازیار بهاری، روزنامه نگار ایرانی ـ کانادایی برای پوشش انتخابات به ایران بازمی گردد و از اعتراضات پس از نمایش انتخابات سال ۸۸ تصویربرداری می کند. او نیز مانند دهها روزنامه نگار توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از مدتها بازجویی وادار به اعتراف دروغین تلویزیونی علیه خود و همکارانش می شود و در حالی که تنها چند روز به تولد دخترش باقی مانده آزاد شده و به لندن بازمی گردد.
نخستین تجربه کارگردانی جان استوارت، گذشته از اشتباهات فاحش ساختاری و همچنین تاریخی که به ویژه برای مخاطب ایرانی غریب به نظر می آید چندان درخشان نیست، می توان گفت تنها بخش هایی از فیلم که زمینه ای «کمیک» دارند خوب از آب درآمده اند و آن هم مربوط به صحنه های بازجویی و سوالات ابلهانه بازجوی وزارت اطلاعات و علاقه ش به ماجراهای سکسی است که تقریبا برای هر کسی که یک بار سروکارش با چنین بازجویانی افتاده باشد داستان آشنایی است.
مازیار بهاری به عنوان یک روزنامه نگار اصلاح طلب از این شانس برخوردار بود که توجه افکار عمومی جهان و رسانه ها به او جلب شود و البته دهها روزنامه نگار و وبلاگ نویس دیگر همچنان که جان استوارت در نوشته پایان فیلم اشاره می کند هنوز در ایران زندانی هستند، صدها تن نیز در سراسر جهان.
گلاب، بیش از آنکه به روایت یک دوره تاریخی از زندگی یک روزنامه نگار بپردازد به پیش زمینه ها می پردازد و از همین جاست که دچار تعارض می شود زیرا برای مخاطب ایرانی دائم این سوال مطرح می شود که تفاوت بابا با مریم که هر یک در زندگی مازیار تاثیر گذارده اند چه بوده؟ می توان حدس زد که بابا توده ای بوده و مریم (خواهر) متمایل به چپ رادیکال، در این صورت مازیار چه آموزه هایی از این دو گرفته است؟
این همان سوالی است که جان استوارت نمی تواند به آن پاسخ بدهد، شناخت سطحی او از مسائل سیاسی و اجتماعی ایران و همچنین موجه دانستن کاندیداهای اصلاح طلب در نمایش انتخاباتی سبب می شود که بخش مهمی از مخاطب ایرانی، فیلم را در نمایش چهره ای از ایران در آستانه دهه ۹۰ خورشیدی ناموفق بیابند.
رفتار شایسته Appropriate Behavior ☆☆☆
کارگردان: دزیره اخوان، فیلمنامه: دزیره اخوان،بازیگران: دزیره اخوان (شیرین)، ربکا هندرسون (ماگزین)، هالی فیفر (کریستال)، ۸۶ دقیقه، درام ـ کمدی، محصول آمریکا، ۲۰۱۴، برنده جایزه بزرگ جشنواره فیلم های آسیایی سان دیه گو.
خلاصه: شیرین در اولین تجربه عاشقانه ش با جنس موافق دچار ناکامی شده و تلاش می کند تا جای عشق نخست را با دوست دخترهای دیگری پر کند اما مغایرت این رفتار با سنت های خانواده ایرانی ش و همچنین شکست عشقی او را دچار استیصال می کند.
یک شروع بسیار درخشان برای کارگردانی که ما را به فضای آنی هال وودی آلن با رایحه ناب فمنیسم غیرشعاری و همچنین ساختارشکنی تابوهای جنسی می برد.
دزیره اخوان از فیلم کوتاه جراحی بینی تا سریال سراشیب نشان داده است که نگاه شخصی و مینی مالیستی ش به موضوع گرایش های جنسی متفاوت او را به جایگاهی رسانده است که نخستین فیلم بلندش با تحسین منتقدان روبرو شود.
صحنه های داخلی فیلم، دیالوگ ها و استفاده مناسب از فضاهای شهر و به ویژه بازی خودش در نقش اصلی از نقاط اوج فیلم محسوب می شوند.
با رفتار شایسته باید منتظر فیلم های بعدی و مستقل یک کارگردان ایرانی تبار برای ارائه مفاهیم تازه و همچنین زیبایی شناختی سینمایی خاص وی باشیم.
تک تیرانداز آمریکایی American Sniper ☆
کارگردان: کلینت ایستوود، فیلمنامه: جیسون هال براساس کتابی از کریس کایل، بازیگران: برادلی کوپر (کریس کایل)، الیز روبرتسون (دبی کایل)، ۱۳۲ دقیقه، زندگی نامه ای ـ حادثه ای، محصول آمریکا، ۲۰۱۴، نامزد ۶ جایزه اسکار.
خلاصه: سرباز کریس کایل به عنوان تک تیرانداز به عراق اعزام می شود و در آنجا در مقابله با شورشیان عراقی به موفقیت های زیادی دست می یابد اما پس از مدتی خسته از جنگ به خانه بازمی گردد.
نمونه یک «فیلم آمریکایی» با همان نگاه کلیشه ای و کلی نگر به خاورمیانه که صدای بسیاری از منتقدان را هم درآورده است اما عجیب نیست که همین فیلم نامزد جوایز اصلی اسکار باشد و دست پر از مراسم اسکار بازگردد.
کلینت ایست وود اگرچه روایت طولانی و کشدارش از داستان کریس کایل را کم و بیش به خوبی از آب درآورده اما نگاه یکسویه نگرش سبب می شود تا مخاطب غیرآمریکایی در برخورد نخست با «ناجیان آمریکایی» احساس همسویی نکند زیرا در سرزمینی که قرار بوده از دست یک دیکتاتور نجات یابد هر کسی تروریست وانموده می شود.
به نظر می آید کلینت ایستوود تمام عناصر آمریکایی را برای ربودن اسکار از آکادمی به فیلم تزریق کرده است از سرباز میهن پرست گرفته تا خانواده شاد و خوشبخت، پاسخ ایستوود به بحران هایی که زاده سیاست خارجی متناقض آمریکا در چند دهه گذشته و ترویج اسلام گرایی در برابر آرمان چپ در خاورمیانه بوده همان چیزی ست که جمهوریخواهان و میلیتاریست ها از آن استقبال می کنند: به خاطر یک مشت دلار، بکش و برو!
مرد پرنده Birdman ½☆☆☆
کارگردان: الخاندرو گونزالز ایناریتو، فیلمنامه: الخاندرو گونزالز ایناریتو، نیکلاس جیکابون، بازیگران: مایکل کیتون (ریگگان)، اما استون (سم)، نوامی واتز (لسلی)، ادوارد نورتن (مایک)، ۱۱۹ دقیقه، کمدی ـ درام، محصول ۲۰۱۴ آمریکا، نامزد ۹ جایزه اسکار، برنده ۲ جایزه گلدن گلوب، ۷ جایزه از منتقدان فیلم در رادیو تلویزیون.
خلاصه: بازیگرمشهوری که در حال فراموشی است در تلاش است تا با نمایشی که در برادووی به روی صحنه آورده باردیگر به ستاره ای محبوب بدل شود.
ایناریتو بعد از بیوتیفول (۲۰۱۰)، بار دیگر ما را شگفت زده می کند، نماهای برداشت بلند و بدون وقفه از درگیری ریگگان با خود و دیگران برای بازسازی خود به نبردی بین نهاد و فراخود که به شکل اژدها و مرد پرنده (کاراکتر محبوب پیشین او) ظاهر می شوند و خود واقعی ش بدل می شود، نهایت این درگیری درونی اما پرواز در دنیای تخیلی و آرمانی فراخود است که مرزهای واقعیت را درهم می شکند.
مرد پرنده یکی از بهترین فیلم های سال گذشته بوده که از همان نماهای نخستین توجه مخاطب را برمی انگیزد، کار خلاقه ایناریتو در بازنمایی دنیایی فراواقعی بی شک این فیلم را محبوب منتقدان پست مدرنیست خواهد کرد.
ایناریتو پس از فیلم تکان دهنده بیوتیفول این بار به هالیوود و برادوی و صنعت نمایش آمریکا نقب می زند تا مرز بین واقعیت / نمایش و همچنین خلق/ وانموده را درهم بشکند.
فیلمی که مسلما باید آن را در سینما دید تا به ظرافت های تکنیکی و ساختاری آن پی برد.
مصاحبه The Interview ½
کارگردان: ایوان گلدبرگ، ست روگن، فیلمنامه: دان استرلینگ، بازیگران: جیمز فرانکو (دیو اسکای لارک)،ست روگن (آرون راپاپورت)، لیزی کاپلان (مامور لیسی)، راندال پارک (کیم)، دیانا بانگ (سوک)،۱۱۲ دقیقه، کمدی، محصول ۲۰۱۴ آمریکا.
خلاصه: دیو اسکای لارک که یک برنامه هفتگی مصاحبه با سلبریتی ها (ستارگان مشهور) دارد از سوی کیم جونگ اون رهبر کره شمالی دعوت می شود تا با او مصاحبه ای در پیونگ یانگ انجام دهد، در حالی که آمریکا و کره شمالی تا آستانه مقابله نظامی پیش رفته اند سی آی ا از دیو و تهیه کننده ش آرون می خواهد که کیم را به قتل برسانند.
اگر انتظار چندانی از یک فیلم کمدی دست دوم با همان کلیشه های تکراری نداشته باشید و با یک بسته پاپ کورن و بطری کوکاکولا به تماشای فیلم بنشینید، شاید کمتر احساس کنید که وقت و پول تان را به هدر داده اید.
اما اگر انتظار یک فیلم کمدی خوب با موضوع کره شمالی که این روزها دائم در رسانه های آمریکایی در باره خطر آن بحث می شود داشته باشید باید جنجال های حاشیه ای فیلم را ندیده بگیرید.
مطابق معمول چنین فیلم هایی مصاحبه سرشار از کلیشه های قالبی ست و بطرز بلاهت آمیزی ضد زن!
از چاک سینه و عینک قاب مشکی مامور زن سی آی ا برای اغوای دیو و آرون جهت اعزام به پیونگ یانگ و کشتن رهبر کره شمالی گرفته تا نجات در آخرین لحظه و البته دختری بومی (مشابه فیلم های سیلوستر استالونه) که در آخرین لحظه به کمک می آید و بدل به معشوق یکی از «قهرمانان» می شود.
شوخی ها و صحنه های «کمیک» پیش پا افتاده و اغلب ضد زن فیلم متناسب با مخاطبی طرح شده است که برایش فیلم های از نوع ست روگن جذاب است وعلیرغم ریتم و مضمون فیلم جز صحنه پایانی در پیونگ یانگ، هیچ اکشن درست و حسابی در فیلم وجود ندارد.
ــــــــــــــــــــــــــ
ارزش گذاری:
پنج ستاره: عالی، چهارستاره: خیلی خوب، سه ستاره: خوب، دو ستاره: متوسط، یک ستاره: کم ارزش
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
امید حبیبی نیا روزنامه نگاری سینمایی را از سال ۶۸ آغاز کرده و با اغلب نشریات سینمایی و فرهنگی از جمله مجله فیلم و روزنامه های ایران و همچنین بخش های مختلف تولید، خبر و تحقیق در رادیو و تلویزیون همکاری داشته است، وی از اعضای نخست انجمن منتقدان سینمای ایران بود و چند دوره نیز به عنوان داور انجمن و همچنین داور بخش فیلم های کوتاه جشنواره فیلم فجر به فعالیت پرداخت. او دهها تحقیق علمی در زمینه سینما، روانشناسی ارتباطات و ارتباطات به مجامع علمی بین المللی ارائه کرده است و در رشته های روانشناسی بالینی، کارگردانی سینما، تحقیق در علوم ارتباطات، مطالعات جهانی با گرایش تحقیق در رسانه ها به تحصیل و تدریس پرداخته است. وی همچنین با رسانه های بین المللی از جمله بی بی سی و فرانس ۲۴ نیز همکاری داشته است و سردبیر نشریه دو زبانه رسانه شناسی ست.
