زندانیان سیاسی زمان شاه: مگذاریم از یک قاتل تقدیر کنند!
افکار عمومی و تمامی ملتها و دولتها
مگذاریم از یک قاتل تقدیر کنند! مگذاریم از احیای ساواک سخن گویند!
پرویز ثابتی در دورهی اعتلای انقلاب ۱۳۵۷ پیش از خود شاه از کشور گریخت. ساواک آنچنان منفور بود که نظام متزلزل به انحلال آن تن داد. اما این رخدادها به معنای پایان کار ثابتی و دستگاه ساواک نبود. ساواک، سنتی را از نظر پروندهسازی، شکنجه، سر به نیست کردن مخالفان، و نمایش اعتراف اجباری تلویزیونی بنیان گذاشت که رژیم خمینی آن را در ابعاد وسیعتری ادامه داد. بخشی از دستگاه ساواک در خدمت دستگاه امنیتی حکومت اسلامی قرار گرفت. پروندههای ساواک کمک بزرگی به پیگیرد مبارزانی کرد که به همان دلیل که با رژیم شاه مخالف بودند علیه رژیم خمینی هم به مبارزه برخاستند. بسیاری از کسانی که در «خاوران»ها دفن شدهاند، زمانی اسیر دستگاه امنیتی پرویز ثابتی بودهاند و زخم شلاق شکنجهگران ساواک را بر پیکر داشتهاند.
پرویز ثابتی تا مدتها مخفی بود اما وقتی دید که رژیم جدید تبهکاری را به آن حد رسانده که رژیم کهنه روسفید مینماید، به سخن درآمد و به دفاع از ساواک پرداخت. او قبح دفاع از ساواک را شکست و پس از آن سلطنتطلبان به حیثیتبخشی به نظام اختناق و شکنجهگری در دوران شاه رو آوردند.
آیا جنایات ساواک و کسی چون پرویز ثابتی موضوع دادخواهی نیست؟ آیا قرار نیست با نفس شکنجه و با نفس اختناق مخالفت شود؟ جنایتهای رژیم جمهوری اسلامی نباید باعث تطهیر ساواک و جنایات آن گردد. اگر خود را پایبند به موازین حقوق بشر و میثاق های آن میدانیم و جمهوری اسلامی را از بابت پایمال کردن این ارزشها محکوم میکنیم، نمیتوانیم و نباید چشم بر گذشته ببندیم.
ما دادخواهیم!
ما امضاکنندگان اولیه این نامه درست به همان دلیل که دربرابر رژیم ولایی به دادخواهی برمیخیزیم، در برابر نظام سلطنت هم دادخواه بوده و اکنون نیز هستیم. ما در جوانی به مقابله با رژیم شاه برخاستیم، و ورای هر خط مشی مبارزاتی در درجه نخست علیه ستم و نابرابری بودهایم. به زندان افتادیم، شکنجه شدیم و بسیاری از یارانمان را از دست دادیم. رژیم تازه و فضایی که ایجاد کرد اجازه نداد دادخواهی به جریان افتد و فرهنگساز شود.
اکنون پا در یک دورهی تازه از تاریخ دادخواهی گذاشتهایم. این دوره صرفاً باری حقوقی و قضایی ندارد و میتواند نقشی سازنده در تأسیس یک نظام به راستی دموکراتیک ایفا کند. پردهپوشی جنایات دوران سلطنت، و فراموش کردن نقش سنتساز ساواک در تداوم اختناق و سرکوب با اراده به آزادیخواهی و رفع ستم نمیخواند.
اینکه حضور در تجمعات برای همگان آزاد است، نباید به معنای نادیده گرفتن مصونیت افراد از جرایم سنگین نقض حقوق بشری تلقی شود. بحق بود اگر مدتها پیش در خارج علیه پرویز ثابتی و کسانی چون او شکایت میشد و بر اساس اصل عدالت جهانی و جهانشمولی حقوق بشر رئیسان و جلادان ساواک مجبور میشدند در برابر قربانیان خود قرار گیرند. تجربه و امکانها کم بود و متأسفانه در این باره کوتاهی صورت گرفت. اما هنوز دیر نشده است.
خطاب این نامه عموم مردم ایران است. از همهی دادخواهان، از همهی وجدانهای بیدار، از همهی کسانی که با نفس شکنجه و سرکوب و تبعیض و اعدام مخالفاند، میخواهیم که این نامه را امضا کنند.
امیدواریم بتوانیم به یاری مردم آزادیخواه، پرویز ثابتی را به دادگاه بکشانیم. او قاتل است!
زندانیان سیاسی زمان شاه
یوسف آبخون
رسول آذرنوش
نسرین آزاد
محمد آزادگر
پروین آهوقلندری
ابراهیم آوخ
مهدی ابراهیم زاده
داریوش ارجمندی
حسن آزادفر
محمدرضا الاردبیلی
رضا اکرمی
فرخنده اعظمی
محمد اعظمی
تقی اغنیا
ناهید افراخته
فرید افراخته
احمد امانی
محمدهادی امینیان
حسین انورحقیقی
عباسقلی انورحقیقی
اصغر ایزدی
ارژنگ بامشاد
منیره برادران
احمد بناساز نوری
مهین بروجردی
امیرحسین بهبودی
اژدر بهنام
مهدی پرویز
مریم پورتنگستانی
حسین پورجانکی
سعید پورعبدالله
ارسلان پورقباد
تقی تام
ایرج تقی زاده
زهره تنکابنی
منیر توفیق
مهدی جباری
حسن حعفری
عاطفه جعفری
طوبا جمالی
فردوس جمشیدی رودباری
سارا جوشنی
رضا جوشنی
ناصر جوهری
سیف الدین حاتملوی
محمدرضا حدادپورخیابان
ایوب حسین بر
حمید حسینی
نسیم خاکسار
اصغر خرسند
بهروز خلیق
احمد خوشبخت
آرتا داوری
محمد دستگیر
اکبر دوستدار
ابراهیم دین خواه
جواد رحیم زاده اسکوئی
ناصر رحیم خانی
ناهید رحیمی
نسرین رضائی
مهرانگیز رمضانی
تقی روزبه
یعقوب ریگی
حسین سازور
سهیلا ستاری
علی ستاری
کیومرث سلطان آبادی
هدایت سلطان زاده
اکبر سوری
اکبر سیف
محمدرضا شالگونی
ملیحه شریف زاده
حماد شیبانی
زهرا طبائی
عبدالله طلوع هاشمی
مجید عبدالرحیم پور
نادر عصاره
ثریا علیمحمدی
طاهره غروی
هبت غفاری
محمد فارسی
مسعود فتحی
مسعود فروزش راد
محسن فومنی
نصرالله قاضی
اسفندیار کریمی
بهزاد کریمی
فرزاد کریمی
فریده کمالوند
علی کهربائی
حسن گلشاهی
روبن مارکاریان
بهجت محجوبی
عفت محجوبی
احمد محمدی
ضرغام محمودی
منوچهر مختاری
مصطفی مدنی
اکبر معصوم بیگی
بهروز معظمی
افسر معمارزاده
مسعود ملازاده
مرتضی ملک
میرشجاع ملکوتیان
مریم ممبینی
محمد منیری فاضل
اردشیر مهرداد
اشرف میرهاشمی
علیرضا میرمویدی
ناهید ناظمی
شهین نوروزی
پرویز نویدی
صدیقه نیک بخش
مرتضی نیکی
شمسی ورزیده
منیر هاشمی
مهشید یاسری
گروه نخست پشتیبانان
حمید آذر
پیران آزاد
ناهید آزاده
فرخنده آشنا
سعید افشار
فریبرز امید
مریم اسکوئی
الیاس اسکی
محمد مهدی اسلامی
سیمین اصفهانی
تقی اغنیا
مریم امانی
جمشید امیری
غلامحسن پیریایی
مسعود پیوندی
مریم پورتنگستانی
جلوه جواهری
امیر جواهری لنگرودی
علی چاکرزهی
کیارش حاجی
محمدرضا حدادی تهرانی
زکیه خسروشاهی
محمد خسروی
فرزانه راجی
آزاده رئیس دانا
رضا رئیس دانا
سیما ریاحی لنگرودی
طلعت ریاحی لنگرودی
نقی ریاحی لنگرودی
محمد ریگی درخشان
رضا سپیدرودی
جلال سعیدی
اکبر سوری
فریدا سهرابیان
فاطمه شاه نظری
آزاده شکوهی
شهاب شکوهی
سارا صالحی
مهدی صابری
سیمین صبری
کامران صداقتی
حسن عرب زاده حجازی
مریم عظیمی
حافظ فاضلی
صمد فرخ سرشت
ژاله فولادپور
نادر فولادی
تقی قانع
اکرم کوهستانی مرند
علیرضا کیا
سیرانوش مرادیان
مریم محسنی
نگار محسنی
مجید مشیدی
انسی مقدم
خدیجه مقدم
سعید مقدم
جمشید مهر
نادر ناظمی
نوشزاد ناظمی
صادق ناهومی
شهری نجفی
علی ندیمی
احمد نوین
لیلیک هاکوبیان
نسرین واقعی
صمد وکیلی
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید