شب رفتنی است شعری به نرگس محمدی و فرزندان خردسالش
به نرگس محمدی ، به کیانا و علی که مادر را انتظار می کشند و به شبهای بی ستاره ی کودکانی که رؤیایشان؛ فردای در آغوش مادر است . به مادرانی از جنس نسرین ها ، نرگس هاو … که در انتظار صبح و آغوش فرزندانشان ، تاریکی شب را از یاد می برند . به رویای کودکانی ا ز جنس نور، به مادرانی از جنس استقامت و به صبحی که از پس شب های دراز سرانجام سرخواهد رسید، به صلح فراموش شده در حاشیه ی تاریکی و سپیدی هایی که از یاد نخواهند رفت . [مدرسه فمینیستی]
شب رفتنی است
هایی کم نور
در چراغهایت گم می شوند
مردانی هستند
با ماشه هایی ملتهب
که هر روز صدایت را نشانه می روند
و تو نمی دانستی که هر بعد ازظهر
در قنداق تفنگشان
فالت را می گیرند
تا زن بدلی شان باشی
تا روی دستهایت زخم شوند
و تو زخم شان بودی
و زخم عمیقشان بودی که درد می کرد
و مثل هر روز
و مثل روزهایت
باغچه هایت را لگد کردند
و ندیدند که چند فرزند
در حنجره ات قد کشیدند
تا مادر سرزمینشان باشی
شب است
و روز مثل همیشه
لابه لای موهایت می پیچد
و دستانشان چه آلوده
در هواخوری کوکانت غرق می شوند
شرم نمی کنند شاید
از درازدستی سرزمینی
که مادرش تو بودی
که خوابت ،خواب نبود
که رویایت
حرامی کوچه هایشان بود
فراموششان نمی کنی و
با صورتی عجیب
و خاطره ای کم رنگ
بر پلهای همیشه بسته شان قدمی می زنی
می دانی شب رفتنی است
و تو چه قدر
در خوابهایشان پریده ای
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
آزاده دواچی مترجم، شاعر و فعال حوزه زنان، دارای مدرک کار‌شناسی مترجمی زبان انگلیسی؛ فوق لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی، گرایش ادبیات تطبیقی ایران و فلسفه‌ی غرب است و هم‌اکنون مشغول به تحصیل در مقطع دکترای زبان و ادبیات انگلیسی در استرالیا با گرایش مطالعات فمینیسم پست کلنیال در حوزه‌ی ادبیات و نقد ادبی فمینیسم و حقوق زنان در ایران و کشورهای جهان سوم است.
از دواچی تاکنون یک مجموعه شعر به عنوان «پروانه‌ای در راه است» در سال ۸۶ منتشر شده است و دو کتاب دیگر وی در محاق توقیف گرفتار شده‌اند.
Azadeh Davachi,
Ph.D. Student
Faculty of arts, School of English Literatures & Philosophy
Post-colonial Feminism and Feminist Literary Criticism
University of Wollongong, Australia
