شعری از نسرین نوری

میروی

و در  پی‌ات، 

اتفاق می‌افتد پاییز

در آغوشِ گل‌هایِ سرخِ پیراهنم

 و دلتنگی،

می‌چکد از سرشاخه‌هایِ پریده رنگ

من می‌مانم و

چشم‌هایی که گم‌اند،

در پیچِ راه

و هر روز بر تابوتِ شعرم،

یک «دوستت دارم»

جان می‌سپارد…

#نسرین‌ـ‌نوری