چند شعر از مهتاب کرانشه
مهتاب کرانشه فارغالتحصیل رشتهی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه پیام نور تهران است. در کارنامهی ادبی او انتشار یک عنوان کتاب شعر در سال ۱۳۸۶ به نام “رنگین کمان عشق” مشتمل بر پنجاه و شش قطعه شعر سپید و همچنین تالیف چند مقالهی ادبی منتشر شده در سایتهای ادبی و تالیف یک فیلمنامهی ثبت شده در خانهی سینما و چند داستان کوتاه به چشم میخورد. او سرودن شعر را از سالهای نوجوانی و دوران دبیرستان آغاز کرده است.
——————–
——————-
۱
ثانیه ای که کبود
هفت شب / هفت کمان
زودترهایی که دیرمی شد
شوری که می پوسید
رویایی که سوز سوز می سوخت
و سازی که نت ش را گم
آه …سامانم به نام نمی زند
نامی صدایم نمی زند
این درخت ها که روح پنجره را می خوردند
این برف ها /این کوچه های وفادار به حادثه
و ثانیه ای که کبود می زند به چشم دل
لب های کرشمه /کشان کشان /پس پس
نبودن هایی ش
هردرجایی
صورت استخوانی سکوت با او
شهری که در انزوا پلکید/ کید / کید
گاه گاهی با خنده و بُروز
با نمایش های الکیِ الواتِ لول
چشم های دو دوی پرانکار
فریاد تپه هایی که در ماهورخود گم
و این درخت های مات که می خواهند خویشاوندم شوند و نمی شود!
——————-
۲
اطمینانِ نبود
این هوا بوی یاس می داد
این هوا که می خواست در دست های تو ستاره شود
***
باید به روز اول برگردیم؟
به اول های روز؟
به وقتی که دست های تو می خواست ستاره شود؟
باید از این شمع های کور بگذریم؟
آه ازاین شیارهای اطمینانِ نبود !
و کسی که نیست / نبود!
————————-
۳
مردگانی زنده
مردگانی زنده / زندگانی مرده
چه فرق می کند
نه جنگ صدای معنی کلمات است
و نه صلح آواز سرمستی!
—————————-
۴
قصه نابه
قصه که آغاز شد
ما را در ما به یاد نیاوردند وهوا پس کشید
دست از شاخه ی عقیق گذشت
ما به شانه ای می چسبیدیم که شب بود
با مار،حرف به ماجرا کشید وفیس هاش صدای خواهری گرفت!
عاقبت سطح درخودش پیچید و هدیه پس فرستاده شد!
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
سلام خانم کرانشه
شعرهاتون فوق العاده بودند
من هم در زمینه ی شعرو ترانه فعالیت میکنم و بسیار مشتاقم مطالبم رو براتون بفرستم و اگر مناسب سایت دونستین منتشر کنین
متشکرم