گزارشی از اهدای لوح جایزه بینالمللی آزادی مطبوعات به نیلوفر حامدی و الهه محمدی
لوح جایزه بینالمللی آزادی مطبوعات از سوی «انجمن روزنامهنگاران کانادایی در آزادی بیان» برای نیلوفر حامدی (روزنامه شرق) و الهه محمدی (روزنامه هممیهن) را شهرام رفیعزاده روزنامهنگار و دخترش شیلا، در غیاب آنها به عنوان دریافتکننده نمادین از دست مارگارت اتوود دریافت کرد.
اختصاصی شهرگان: اهدای لوح جایزه بینالمللی آزادی مطبوعات به دو تن از روزنامهنگاران شجاع روزنامههای شرق و هممیهن – که مرگ مهسا امینی را گزارش دادند – امشب ( ۱۵ فوریه ۲۰۲۳) طی مراسمی با حضور چند صد نفر از برجسته ترین روزنامه نگاران کانادا در هتل ریتز- کارلتون در تورنتو کانادا برگزار شد.
مراسم را خانم کارول اوف، مجری سابق برنامه رادیویی As it happen و مسٔول کمیته مراسم اهدای جوایز، شروع کرد. کارول اوف پس از سخنان کوتاه خوشآمدگویی، از مجریان مراسم؛ خانم کوکسال از CBC و آقاى العمین عبدالمحمود یکى دیگر از مجریان برنامهی CBC خواست تا به صحنه آمده و برنامه را پیش ببرند. هردو مجری برنامه از اوضاع جهانى روزنامه نگارى و آزادى بیان و مطبوعات صحبت کردند و تاکید داشتند که بنا به گزارشها، اوضاع جهانى بهنفع مطبوعات و روزنامه نگاران و آزادى بیان نبوده و نیست.
آنگاه از آقای فیل تانلى پرزیدنت CJFE دعوت کردند تا سخنان خود را ایراد کند. فیل یک گزارش جامع از وضعیت آزادى بیان و روزنامهنگاران در کانادا و جهان ارایه داد که بسیار مورد توجه حاضرین قرار گرفت.
سپس یک ویدیوى تکاندهنده با گزارش روزنامهنگاران اوکرایینى در زمان جنگ پخش شد. این سه روزنامه نگار نیز نتوانستند در این مراسم حضور پیدا کنند و تنها از طریق یک ویدیو پیام خود را به حاضرین ابراز کردند. آنها نتوانستند حضور داشته باشند چون میخواستند در زمانى که هنوز جنگ ادامه دارد در کنار مردم کشور خود باشند و به کار گزارشدهى ادامه دهند . این ویدیو و ارسال پیام در شرایط سخت جنگی حاضرین را تحت تاثیر قرار داد. جایزه به سه روزنامهنگار اوکرایینى دو مرد و یک زن از طرف خانم کریستیا فریلند معاون نخست وزیر کانادا به نمایندگان انها اهدا شد.
کریستیا فریلند هم سخنانى در مورد جنگ و کار گزارشدهى روزنامه نگاران اوکرایینى و شرایط سخت مردم اوکرایین سخن گفت.
پساز صحبتهای مجریان از سه روزنامه نگار زن برنده جایزهٔ «ترى سینگ هایر» خواسته شد تا به صحنه بیایند و سخنان خود را ایراد کنند. صبا ایتیساز، راشل گیلمور و ایرکا ایفل در مورد آزار و اذیت زبانى، سکسى و تبعیض و نابرابرى در محل کار بر علیه زنان صحبت کردند و از نهاد جدیدالتاسیس خود سازمان زنان ژورنالیست گفتند.
بخش دوم برنامه پس از صرف شام نوبت به دادن جایزه بینالمللى آزادی مطبوعات به روزنامه نگاران ایرانى رسید.
مجرى نخست از حضار خواست تا ویدیویی را مشاهده کنند که در مورد مرگ مهسا و انقلاب زن زندگى ازادى بود و نیز گزارشى از زندانى شدن بسیارى از روزنامه نگاران ایرانى.
سپس خانم مارگارت اتوود به دعوت مجری برنامه برای ایراد سخنانش مقابل تریبون ایستاد و مورد تشویق ممتد حضار قرار گرفت. ایشان در صحبتهایش که بیشتر در مورد وضعیت روزنامه نگارى در شرایط سخت و در کشورهاى غیردمکراتیک از جمله ایران بود، انتقاد کرد و بارها نام نیلوفر حامدى گزارشگر روزنامه شرق و الهه محمدى گزارشگر روزنامه هممیهن را بر زبان آورد و از آنها دفاع و پشتیبانى کرد.
پس از صحبتهای خانم مارگارت اتوود، از شهرام رفیعزاده روزنامهنگار دعوت شد تا به صحنه بیاید و جایزه را بجاى روزنامه نگاران دربند دریافت کند. شهرام رفیعزاده بههمراه دخترش شیلا لوح جایزه را از دست مارگارت اتوود دریافت کرد و پس از سخنانى کوتاه از دخترش شیلا که همنسل ژینا مهسا امینی است خواست تا صحبت کند. شیلا رفیعزاده از اوضاع ایران و انقلاب زن زندگى ازادى سخن گفت و از نسل خود براى ازادى و از نقش زنان و دختران در انقلاب صحبت کرد که مورد تشویق قرار گرفت. متن سخنان شهرام رفیعزاده را در اینحا بخوانید.
پیشنهاد مرتضی عبدالعلیان برای اهدای جایزه بینالمللی آزادی مطبوعات به دو روزنامهنگار زن ایرانی؛ نیلوفر حامدی و الهه محمدی و برگزاری مراسمی برای اهدای این جایزه، انگیزهای شد تا با ایشان گفت و گو و با «انجمن روزنامهنگاران کانادایی در آزادی بیان» بیشتر آشنا شویم. این گفتوگو را در اینجا بخوانید.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید