گزارشی از دو نشست مشترک انتشارات آسمانا و کافه‌بارِ ارچ در تورنتو
شهرگان: نشر آسمانا و کافه‌بارِآرچ در تورنتو از مدتی پیش نشست‌های فرهنگی مشترکی را در فضای میزبانی آرچ برگزار می‌کنند. این برنامه‌ها با هدف گردآوردنِ اهل فرهنگ، ادبیات، هنر و اندیشه‌‌ی ایرانیانِ مهاجر صورت می‌پذیرد. در نخستین نشست از سلسله‌نشست‌ها، برنامه‌ای بود که در تاریخ دوشنبه ۲۹ جولای ۲۰۲۴ (۸ مرداد ۱۴۰۳) اجرا شد. در این برنامه علی فومنی، نمایش‌نامه‌نویس مقیم آمریکا، به‌همراه همسرش، ثمانه باقرزاده، بازیگر تئاتر، قسمت‌هایی از نمایش‌نامه‌ی تازه‌ی خود، «درنای سیبری» (نشر آسمانا)، را به اجرا درآوردند. این نمایش‌نامه از تک‌گویی‌های پیاپی چند شخصیت شکل می‌گیرد که در قالب چهار داستان در دوازده صحنه پیش رفته. در طی این پیش‌رفتِ پاره‌پاره، ضمن اشاره به «امید»، آخرین درنای مهاجر بین سیبری و ایران که دیگر بازنگشت، تباهی اجتماعی-سیاسی سرنوشت یک نسل را در کنار تباهی محیط زیست و میراث سرزمینیِ دیرین ایران آشکار می‌کنند. این نشست با گفت‌وگوی جمعی و طولانی شرکت‌کنندگان درباره‌ی جنبه‌های ادبی و انتقادی این اثر و تروماها یا روان‌زخم‌های جمعی آن بر پیکره‌ی ایرانیان مهاجر و تبعیدی و دروطن‌مانده و بازنمایی آن در هنر و ادبیات مانده و جشن امضای اثر به پایان رسید.
نشست دوم از این سلسله‌نشست‌های مشترک در تاریخ سه‌شنبه، سوم سپتامبر ۲۰۲۴ (۱۳ شهریور ۱۴۰۳)، برگزار شد و در آن دکتر امیر نیکپی، دانش‌آموخته‌ی جامعه‌شناسی ادیان، جامعه‌شناسی معرفت، و جامعه‌شناسی سیاسی در فرانسه و استاد بازنشسته‌ی جامعه‌شناسی در ایران از دانشگاه شهید بهشتی، برگزار گردید. ایشان پژوهش‌گر، مترجم، و فعال در حوزه‌‌های حقوق بشر و انسان‌شناسی حقوقی هستند. دکتر امیر نیکپی به معرفی ایده و طرح خود از وضعیت تاریخی ایران از دید جامعه‌شناختی و مرتبط با کتاب تازه‌ی خود، «مدرنیته، سیاست و سکولاریزاسیون: ریشه‌های انقلابی به نام دین» (انتشارات نگاه معاصر) پرداخت. او در این طرح تاریخی و جامعه‌شناختی، بین سه افق زمانی تفکیک قائل شد که یکی دلالت‌گر بر میراث انباشته‌ی دیرین و تاریخی بود و دیگری شامل وضعیت اخیرتر و امروزین، و نهایتاً سومی نیز ناظر به آینده‌ی میان‌مدت و بلندمدت. او در ادامه، ضمن درپیش‌گرفتن روشی گفت‌وگویی همراه با مشارکت فعالانه‌ی حاضران در طرح بحث، از دید جامعه‌شناسانه، نهادهای بنیادی حاکم بر ایران را به «سیاست»، «اقتصاد»، «خانواده»، «آموزش»، و «دین» تفکیک کرد و ضمن بررسی تحولات تاریخی و جامعه‌شناختی آن‌ها و ارائه‌ی مثال‌هایی از هر نهاد، این‌طور نتیجه گرفت که در افق فراخ‌تر تاریخی و راه‌بَرنده به وضعیتِ کنونی، زمینه‌‌های برای امید و مثبت‌بینی وجود دارد چراکه جز در نهادهای «سیاست» و «اقتصاد»، در همه‌ی دیگر نهادهای یادشده می‌توان فرآیندی از غیرسلسله‌مراتبی‌تر، تکثرگراتر و تفاوت‌پذیرترشدن را مشاهده کرد. درنهایت، این جلسه با بحثی طولانی و انتقادی درباره‌ی محتوای این سخن‌رانی همراه شد و به پایان رسید.
در پایان باید یادآور شد که رویدادهای مشابه مشترکی در دست تعریف و برنامه‌ریزی‌ست که در آینده‌ی نزدیک از طریق رسانه‌های مرتبط به آسمانا و آرچ در شبکه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی خواهند شد.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
