
دو شعر از سمیه طوسی

سمیه طوسی شاعر و منتقد بهار امسال اولین مجموعه شعر خود را با نام طاء منتشر کرد. این مجموعه شامل ۳۸ قطعه شعر کوتاه و نیمه بلند است که توسط انتشارات سرزمین اهورایی در ۱۲۰۰ نسخه همزمان با نمایشگاه کتاب امسال روانه بازار کتاب در ایران شده است.
چهار
فرض را به انتها بگذار
به دو نقطهای که قبل از “ها” میآید
قانون را به گردشی تعریف کن که مبنا ندارد
با نسبتی که کجا را به کجا.
فرض را قانونی کن
گرمش کن به هایی که تصور نمیکنی
شبیه امتدادی که از رفتن مانده باشد
شبیه خلاصهای که دست را.
از فرض بیرون بکش
از مبنا
تا انتها دوباره بگیرد
در مفهومی مرده
به تجربهای تازه
به سمت ناخنی که زیر دندان گرفتهای و به زاویهای خیره که.
دال
لمسام کن با کلماتی بکر
با صدایی که صدا را لمس نکرده
فکر کن اولین واژه هستم
به شیرینی تجربه فکر کن
به ذوق تماشایی گوشها
به گرمایی که در حنجره میپیچد
و آوایی که تازه تازه دهان میریزد.
با من با دهانی تازه حرف بزن
وقتی تمام واژه را به واژه روبرو کردهاند
با من از دهانی تازه حرف بزن
وقتی تمام سمتهای صدا به ارتماس رسیده است