انتخابات سراسری کانادا و نقش شهروندان ایرانی – کانادایی (بخش اول)
کمتر از ۳ هفته به انتخابات سراسری کانادا باقی‌مانده‌است. در طی ۲۵ سال زندگی‌ام در کانادا هیچ‌گاه حساسیت و دغدغه‌ی شهروندان کانادایی برای تغییر در این کشور به این میزان نبوده و ایرانیانان مهاجر و ایرانیتباران نیز از این قاعده مستثنی نیستند. بارها در محافل عمومی و گردهمایی‌ها، ایرانیتباران نگرانی‌ها و حساسیت‌های خود را نسبت به‌انتخابات پیش‌رو بیان داشته‌اند و نقش رسانه‌ای نشریات را به درستی به ما یادآور شدند تا نسبت به آگاهی‌بخشی شهروندان ایرانی‌تبار، نشریات فارسی‌زبان نیز به مثابه دیگر نشریات کانادا نقش ایفا کنند.
این عکس‌العملِ بسیار مبارکی است که یک شهروند کانادایی می‌خواهد از حقوق خود برای تعیین سرنوشت رهبر آینده کانادا بهره‌مند شود. مهاجرین ایرانی در طی نخست‌وزیری هارپر با مشکلات فراوانی روبرو بوده‌‌اند که بزرگترین آنها بسته‌شدن سفارت کانادا در ایران و متعاقب آن تعطلیلی سفارت ایران در کانادا بوده‌است. نزدیکی بیش از اندازه حزب محافظه‌کار به سیاست‌های راست و افراطی اسرائیل و دنبال‌کردن سیاست اسرائیل درباره ایران و فاصله‌گرفتن هرچه بیشتر از سیاست‌های حزب دموکرات آمریکا و رئیس جمهور آن اوباما نسبت به ایران و همچنین؛ از دست دادن وجهه انساندوستی کانادا در جامعه جهانی، ارایه طرح‌های ضد مهاجرتی به پارلمان کانادا، کمک به طرح تقسیم شهروندان درجه ۱ و درجه ۲ و … و … باعث شده‌است تا این حزب مورد نکوهش و انتقاد اکثر جامعه‌ی مهاجرین کانادایی قرارگیرد. بدیهی است که جامعه‌های متنوع موجود در کانادا با شخص هارپر خصومت و مشکل شخصی ندارند و تنها می‌خواهند از حقوق شهروندی‌شان برای انتخاب یک نخست‌وزیر با دیدگاه همه‌جانبه‌نگرتر که از منافع اکثریت جوامع چندفرهنگی کانادا حمایت میکند، بهره‌مند شوند.
وظایف نمایندگان پارلمان و نمایندگان محلی تنها حضور در جشن‌‌ها و اعیاد و مراسم فرهنگی و سنتی ما نیست. نمایندگان باید نیازهای عاجل و منطقی تبارهای متنوع شهروندان کانادا را پی‌گیری کنند و پاسخ درخور به آن بدهند.
وظایف شهروندان ایرانی‌تبار هم در دیدار با نمایندگان پارلمان، نباید تنها به تعریف و تمجید از آنها و یا گرفتن عکس با آنها برای آلبوم خانوادگی‌شان باشد. در هر ملاقات و دیداری با نمایندگان پارلمان باید خواست عمومی و منطقی جامعه ایرانی نیز منتقل شود. برای رساندن صدای ما به گوش نمایندگان محلی و پارلمانی ما چاره‌ای جز حضور پرقدرت و پرجمعیت در پای صندوق‌های رای نداریم. این حضور و آمار زیاد شرکت‌کنندگان ایرانی در انتخابات و نقش موثر آنها در تغییر احزاب حاکم، ساده‌ترین و در عین حال موثرترین و عملی‌ترین راه برای نشان‌دادن قدرت جمعی ماست. این حرکت دود به‌چشمانمان سرازیر نمی‌کند بلکه نور و سود برای‌مان به ارمغان می‌آورد. تنها با این نوع حرکت‌ها است که سهم خود را نسبت به دیگر جوامع کانادایی نیز ایفا می‌کنیم. به صف صدها نفر می‌پیوندیم که از سیاست‌های حزب حاکم رنج کشیده‌اند و با آنها همراه می‌شویم تا این تغییر عملی شود.
هر روز شاهد طرح‌ها و کاریکاتورهای زیادی از استفان هارپر در فضای مجازی هستیم که به نوعی یادآور شکل‌گیری روحیه ضدیت مردم ایران در نامزدی دور دوم احمدی‌نژاد و انتخاب دوباره اوست. اما اگر در این انتخابات مردم کانادا به‌آن چیزی که انتظارش را دارند، نرسند، اولین چیزی که در این راه قربانی می‌شود امید آن‌هاست که این امر هم آنها را دچار یک شوک همراه با یک دوره کوتاه افسردگی میکند. حزب پیروز از این فرصت استفاده میکند تا بر نقش سیاست‌های راست‌گرانه‌اش جولان دهد. ترمیم و بازیابی پس از شوک انتخاباتی می‌تواند تا پایان دوره بعد ادامه یابد.
در این باره بازهم خواهیم نوشت اما برای روشن‌شدن دیدگاه‌های احزاب شرکت‌کننده، از این هفته قصد کرده‌ایم تا مواضع هریک از آنها را نسبت به مقولات متفاوت سیاسی، اجتماعی، نظامی، خارجی، آموزش و پرورش، بیمه‌های عمومی، بزرگسالان و کودکان و … تهیه و ترجمه کنیم.
این هفته مواضع احزاب شرکت‌کننده را درباره: ۱- هزینه‌های نظامی ۲- اسرائیل و فلسطین ۳- داعش و ۴- کمک‌های خارجی برگزیده‌ایم که توسط گروه ترجمه شهرگان: علی نگهبان از نظر و خوانش شما می‌گذرد.
هزینه‌های نظامی
حزب محافظه‌کار
هزینهٔ پیش‌بینی شده برای ۱۶-۲۰۱۵: ۱۸/۹ میلیارد دلار، یا حدود ۱٪ تولید ناخالص ملی (۱)
این حزب وعده می‌دهد که در عین تلاش برای متوازن کردن بودجه، ارتش کانادا را شایسته و مجهز نگاه دارد:
علاقمند به کاهش مخارج اداری در راستای «چنگ و دندان بیشتر، دم و عقبهٔ کمتر.» (۲، ۴)
متعهد به افزایش بودجه دفاعی به میزان ۳۰٪ در سال، از شروع سال ۱۸-۲۰۱۷؛ این افزایش بودجه به منظور خنثا کردن اثر تورم و نیز اختصاص ۱۱/۸ میلیارد دلار دیگر در یک دوره ده ساله انجام می‌شود. (۳، ۶)
در عملیات بین‌المللی، به جنگ با افراط‌گرایان مذهبی در عراق و سوریه، و نیز استقلال‌خواهان اوکراینی اولویت می‌بخشد: اختصاص حد اکثر ۳۶۰/۳ میلیون دلار برای گسترش نقش کانادا در مبارزهٔ نیروهای ائتلاف علیه داعش در مدت ۱۲ ماه؛ ۷/۱ میلیون دلار برای ارائه آموزش پیشرفته به ارتش اوکراین (۳)
متعهد به ارائهٔ گسترده‌تر و دست‌یافتنی‌ر برنامه‌های حقوق بازنشستگی، مزایای از کار افتادگی، و امدادهای مراقبتی برای بازنشستگان نیروهای نظامی کانادا، و نیز استخدام شمار بیشتری برای مدیریت پرونده‌ها به منظور مراقبت اختصاصی از این افراد (۳)
حزب دموکراتیک نوین (ان‌دی‌پی)
در پی آن است که پروژه‌های صلح‌بانی را اولویت بخشد و تنها در عملیات نظامی مصوب سازمان ملل شرکت کند، ضمن اینکه از حاکمیت ملی کانادا دفاع کرده و نیروهای نظامی کانادا را برای انجام عملیات آماده و مجهز نماید. (۱۱)
مخالف مأموریت‌های جنگی نیروهای نظامی کانادا در عراق و سوریه است و بر آن است که به جای آن، منابع مالی را صرف کمک‌های انساندوستانه و کمک به توسعهٔ منطقه نماید. (۱۲، ۱۳)
مخالف دخالت نظامی در اوکراین بدون به بحث گذاشتن جدی آن و بدون اجازهٔ ناتو است. (۱۴، ۱۵)
حزب لیبرال
بر آن است که در رایزنی با کارشناسان مستقل یک سیاست دفاعی مشروح تدوین نماید، و به جای تمرکز بر واکنش نیروهای نظامی کانادا، به برنامه‌های پیشگیری از تهدید اولویت بخشد. (۵، ۱۰)
مخالف مأموریت بمب‌افکنی نیروهای نظامی کانادا در عراق و سوریه است و قول می‌دهد که جت‌های جنگی کانادا را از آن منطقه فرا بخواند، و به جای آن تمرکزش را بر کمک‌های انساندوستانه، پذیرش شمار بیشتری از پناهندگان سوری، و اعزام نیروهای بیشتری برای آموزش ارتش عراق بگذارد. (۷، ۹، ۱۰)
در پی آن است که حمایت و پرداخت غرامت به بازنشستگان نیروهای نظامی کانادا را ارتقاء دهد. (۸)
پیشنهاد می‌نماید که نیروهای نظامی را برای به اجرا گذاشتن یک مأموریت صلح‌بانی به جمهوری افریقای مرکزی اعزام نماید تا درگیری‌های قومی-مذهبی کنونی را کاهش داده و ثبات را به آن ناحیه بازگرداند. (۹، ۲۰، ۲۱، ۲۲)
پشتیبان مأموریت نظامی در اوکراین است و هوادار تدارک خودروهای زرهی برای سازمان امنیت و همکاری اروپا است. (۲۱)
حزب سبز
بر آن است که هزینه‌های نظامی را به ۱٪ تولید ناخالص ملی محدود نماید، و این بودجه هرگز از ۱/۳٪ فراتر نرود. (۱۶)
وعده می‌دهد که کانادا را به «ریشه‌های صلح‌بانی» خود برگرداند، وزارتی به نام وزارت صلح امنیت ایجاد نماید، و سمت و سوی هزینه‌های نظامی را از فعالیت‌های جنگی تغییر دهد و به سوی مأموریت‌های امدادی و صلح‌بانی مصوب سازمان ملل هدایت نماید. (۱۶، ۱۷)
حمایت از خلع سلاح کامل اتمی، بسته شدن و بازرسی کیفری از همه بازداشتگاه‌های نظامی که از قانون‌های بین‌الملل سرپیچی نمایند، و تبدیل صنایع نظامی کانادا و سایر کشورهای جهان به «صنایع صلح‌آمیز و تجدیدپذیر.» (۱۷)
مخالف تمامی مشارکت‌های کانادا در مبادلات اسلحه در سطح جهان است و قول می‌دهد که تولید، فروش و پژوهش در باره اسلحه را، به استثنای تجهیزات صلح‌بانی مورد تأیید سازمان ملل، پایان دهد؛ وعده می‌دهد که هزینهٔ خرید هواپیماهای پژوهش و نجات، کشتی‌های یخ‌شکن، و کشتی‌های نگهبانی ساحلی را بپردازد. (۱۶، ۱۹)
وعده می‌دهد که سیاستگزاری مرتبط با مراقبت از بازنشستگان ارتش کانادا را به شکلی گسترده تغییر دهد، پیشنهاد می‌نماید که به منظور افزایش مزایا، حقوق بازنشستگی، و امدادهای ازکار افتادگی برای بازنشستگان نظامی، منشور جدید بازنشستگان نظامی و سیاست‌های امور بازنشستگان نظامی کانادا را به طور کامل بازنویسی نماید. (۱۸)
اسرائیل-فلسطین
حزب محافظه‌کار
از حق اسرائیل برای دفاع از خود و مردمش حمایت میکند، حمایت قاطع کانادا [از اسرائیل] را تعهد میکند، و حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی محکوم میکند. (۱، ۲)
از راه حل دو-دولت حاصل از مذاکرات دوجانبه‌ای که فقط بین اسرائیل و فلسطین انجام شود حمایت میکند. (۳، ۴)
با تلاش‌های فلسطین برای مطرح کردن اتهام‌های جنگی علیه اسرائیل در دیوان کیفری بین‌المللی مخالفت میکند. (۵)
در سال ۲۰۱۲، به تلاش‌های فلسطین برای به رسمیت شناختن به عنوان یک دولت در سازمان ملل رأی منفی داد، و مخالف هر گونه تلاش مشابه فلسطین برای به رسمیت شناخته شدن بین‌المللی به عنوان یک دولت بدون دستیابی به یک راه حل با اسرائیل از طریق مذاکره است. (۶، ۷)
ان‌دی‌پی
حماس را به عنوان یک گروه تروریستی محکوم میکند، این سازمان را به دلیل حمله به اسرائیل در تابستان ۲۰۱۴ به طور علنی محکوم کرد. از حق اسرائیل در دفاع از خود و مردمش حمایت میکند. (۹)
از ایجاد دو کشور مستقل با مرزهای مورد توافق دو طرف حمایت میکند. (۸، ۹)
اسرائیل را به پایان دادن به اشغال سرزمین‌های فلسطینی فرا می‌خواند. (۸)
از تلاش‌های فلسطین برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک دولت در سازمان ملل در سال ۲۰۱۲ حمایت کرد. (۱۰)
حزب لیبرال
از حق اسرائیل در دفاع از خود و مردمش حمایت میکند و حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی محکوم می‌نماید. (۱۳)
بر پایبندی تزلزل‌ناپذیر خود به اطمینان از وجود یک دولت امن و استوار برای مردم یهود تأکید می‌نماید. (۱۴)
از یک راه حل مبتنی بر دو دولت که از طریق مذاکره به دست آید حمایت میکند. (۱۵)
با تلاش فلسطینیان برای به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک دولت در سازمان ملل در سال ۲۰۱۲ مخالفت ورزید. (۱۶)
جاستین ترودو، رهبر حزب لیبرال، هفته آپارتاید اسرائیل را در پردیس‌های دانشگاه‌ها محکوم کرده است. (۱۷)
حزب سبز
حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی محکوم میکند. (۱۸)
عملیات تلافی‌جویانه اسرائیل و آشغال غزه را در تابستان ۲۰۱۴ محکوم نمود. (۱۸)
از راه حل دو دولت مبتنی بر به رسمیت شناختن مرزهای پیش از سال ۱۹۶۷ حمایت میکند. (۱۹)
حق فلسطین برای شناخته شدن به عنوان یک دولت با مرزهای شناخته شده بین‌المللی تعیین شده در قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل صحه می‌گذارد. (۱۹)
داعش
حزب محافظه‌کار
اجازه داد که نیروهای کانادایی برای اقدام به حمله هوایی علیه داعش با اجازهٔ حکومت کشور میزبان اعزام شوند و در اکتبر ۲۰۱۴ موافقت کرد که ۶۹ نیروی کانادایی در نقش غیر جنگی به مدت شش ماه به نیروهای امنیتی عراق مشاوره دهند. (۳، ۴، ۵)
برنامهٔ اولیه‌ای که در سال ۲۰۱۶ پایان می‌پذیرفت را به مدت یک سال تمدید نمود؛ برنامه جدید به هواپیماهای جنگی اجازه می‌دهد که بدون گرفتن موافقت رئیس جمهور اسد وارد سوریه شوند و قصد افزایش نیروها ندارد و هیچ نیروی ویژهٔ کانادایی در سوریه حضور ندارد. (۲)
وعدهٔ نخست وزیر هارپر مبنی بر اینکه هر گونه مأموریت جنگی در پارلمان به بحث و رأی گذاشته خواهد شد را تحقق بخشید، هر چند به طور معمول نیازی به تصویب مجلس نمایندگان نیست. (۶)
متعهد شد که برای مقابله با تهدید داعش، ۶۷ میلیون دلار به عراق کمک کند، و افزون بر آن ۱۳۹ میلیون دلار دیگر را نیز به عراق، سوریه، اردن، و لبنان بپردازد تا بحران پناهندگی که داعش ایجاد نموده را فرو نشاند. (۱)
____________
بگذارید به کاناداییان اطمینان دهم که دولت ضرورت اجتناب از گرفتاری درازمدت در یک «باتلاق» در این بخش از جهان را به خوبی درک میکند. در حقیقت ما و همپیمانانمان اکنون در حال اقدام هستیم تا از بروز موقعیتی جلوگیری کنیم که به روشنی به سوی یک درگیری گسترده‌تر، درازمدت‌تر و بس بسیار خطرناک‌تر پیش می‌رفت. بگذارید همچنین بگویم که اقدام‌های نظامی که ما به کار گرفته‌ایم به هیچ روی مانع کنش‌های انسانی نیستند. در اینجا بحث این/یا/آن مطرح نیست. (۳) هارپر
حزب ان‌دی‌پی
به نخستین مأموریت در اکتبر ۲۰۱۴ و نیز به تمدید آن در مارس ۲۰۱۵ رأی منفی داد. (۲، ۴)
متعهد شد که چنانچه در انتخابات پیروز شود، نیروهای کانادایی را از عراق فرا بخواند. (۷)
حزب محافظه‌کار را متهم کرد که کانادا را در یک جنگ دراز مدت گرفتار می‌نماید بدون اینکه هیچ راهبرد بلند مدت قابل اعتماد یا برنامه‌ای برای خروج داشته باشد. (۳، ۶)
باور دارد که کانادا نباید نقشی رزمی به عهده بگیرد، بلکه باید موقعیت وخیم انسانی را مورد ملاحظه قرار دهد و به ایجاد نهادهای قابل اعتماد در عراق و سوریه کمک کند. (۸)
طرحی برای اصلاح برنامهٔ حزب محافظه‌کار در اکتبر ۲۰۱۴ تقدیم مجلس نمود که در صورت تصویب، عملیات نظامی را متوقف می‌نمود و به جای آن بر کمک‌های انساندوستانه و تحقیق در خصوص جنایت‌های جنگی داعش و ارسال اسلحه به عراق تأکید می‌ورزید. این طرح اصلاحی از حمایت حزب‌های لیبرال، سبز و بلاک کبکی برخوردار شد. (۶)
____________
تراژدی در عراق و سوریه با اشغال دیگر بار منطقه به رهبری غرب پایان نخواهد یافت. این تراژدی با کمک به مردم عراق و سوریه برای ایجاد ظرفیت‌های سیاسی و سازمانی مورد نیاز برای مقابله با تهدیدهای موجود به دست خودشان پایان خواهد یافت. (۳) مولکر
حزب لیبرال
به مأموریت اعزام نیروهای رزمی کانادا در اکتبر ۲۰۱۴ و تمدید مأموریت آن نیروها در عراق در مارس ۲۰۱۵ رأی منفی داد و دلیل موضع خود را نبود شفافیت، مشورت، و برنامه‌ریزی دراز مدت عنوان نمود. (۲، ۳، ۶، ۹)
از تمرکز کانادا بر امدادهای انساندوستانه به منظور کمک به منطقه به جای مشارکت در نقشهای رزمی هواداری کرده است. (۲، ۳، ۴، ۹)
از اصلاحیه‌ای حمایت کرد که از سوی آقای مولکر و حزب دموکراتیک نوین در اکتبر ۲۰۱۴ ارائه شد که در صورت تصویب عملیات رزمی را متوقف می‌نمود و به جای آن بر کمک‌های انساندوستانه و تحقیقات در مورد جنایت‌های جنگی داعش و ارسال اسلحه به عراق تأکید می‌کرد. (۴)
از اعزام ۶۹ سرباز کانادایی برای مشاوره و آموزش نیروهای عراقی و کرد درگیر با داعش حمایت کرد. (۶، ۹)
ایروین کوترل، نمایندهٔ مجلس عضو حزب لیبرال، به جای رأی منفی دادن به تمدید مأموریت نیروها، رأی ممتنع داد و اظهار داشت که او از ضرورت واکنش بین‌المللی علیه داعش حمایت میکند اما حکومت از ارائه اطلاعات در خصوص این مأموریت خودداری میکند، حکومت با حزب‌های اپوزیسیون مشورت نکرده است، و ماده‌ای را در برنامهٔ مأموریت نیروها گنجانده است که به موجب آن اسد، رئیس جمهور سوریه، همکار نیروهای ائتلاف به شمار می‌رود. (۶، ۱۰)
_______________
در پایان هر تصمیمی برای ورود به جنگ، یک کانادایی شجاع باید جان خود را به خطر بیاندازد. ما به آنها مدیونیم که شفافیت داشته باشیم. ما به آنها مدیونیم که برنامه داشتیم. بیش از همه، ما به آنها مدیونیم که حقیقت را بگوییم. نخست وزیر هیچ‌یک از این‌ها را نشان نداده است. (۳) ترودو
حزب سبز
رهبر حزب سبز، الیزابت می هم به مأموریت رزمی اولیه و هم به تمدید آن رأی منفی داد. (۴، ۱۱)
رهبر حزب سبر، الیزابت می از اصلاحیه‌ای حمایت کرد که از سوی آقای مولکر و حزب دموکراتیک نوین در اکتبر ۲۰۱۴ ارائه شد که در صورت تصویب عملیات رزمی را متوقف می‌نمود و به جای آن بر کمک‌های انساندوستانه و تحقیقات در مورد جنایت‌های جنگی داعش و ارسال اسلحه به عراق تأکید می‌کرد. (۴)
بروس هایدر، نماینده مجلس که عضو حزب سبز است، در حمایت از طرح اولیه دولت برای اعزام نیروها در اکتبر ۲۰۱۴ رأی مثبت داد، اما در مارس ۲۰۱۵، به تمدید آن مأموریت رأی منفی داد. (۶، ۱۱)
این حزب باور دارد که کانادا باید بر کمک‌های انساندوستانه تمرکز کند، تلاش کند که ارسال اسلحه و فروش غیر قانونی نفت را متوقف نماید، و سازمان ملل را در ایجاد نیروهای صلح‌بانی حمایت نماید. (۱۲)
_________________
بمباران هرگز نتوانسته است تهدید تروریست‌های افراط‌گرای اسلامی یا هر مذهب دیگری را پایان دهد. در حقیقت، چنین واکنشی بارها و بارها باعث بدتر شدن وضعیت شده است. بیایید قبل از رفتن دوباره به جنگ، سعی کنیم به درس‌های تاریخ نگاهی بیفکنیم. (۳) می
کمک خارجی
حزب محافظه‌کار
تعهد نمود که ۳/۵ میلیارد دلار را به یک ابتکار عمل پنج ساله (از ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰) اختصاص دهد، با هدف کاهش مرگ و میر نوزادان و بهبود دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی برای مادران، نوزادان و کودکان خردسال در سطح جان. (۱)
متعهد به چندین پروژه برای ارائه کمک‌های انساندوستانه در اوکراین، از جمله دو وام کم بهرهٔ ۲۰۰ میلیون دلاری در دو سال گذشته. (۲، ۳)
از افزایش یکنواخت در هزینه کردن کمک‌های انساندوستانه به مرور زمان، و نیز ارتقاء ثمربخشی و نظارت بر این کمک‌ها، در چهارچوب کلی پیشبرد منافع اقتصادی کانادا حمایت میکند.
به منظور کاهش کسری بودجهٔ فدرال، سطح کمک‌های خارجی را در حد کنونی ثابت نگاه می‌دارد (۴، ۵)
متعهد است به سرمایه‌گذاری در قالب کمک‌های خارجی در کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی، با تأکید بر استخراج منابع طبیعی (همانند بهره‌برداری از معادن) با هدف تقویت توسعه اقتصادی در خارج و نیز پیشبرد منافع شرکت‌های کانادایی. (۶، ۷)
متعهد است به چندین پروژهٔ بین‌المللی که هدفشان مبارزه با ازدواج کودکان، ازدواج در سن پایین و ازدواج اجباری، و خشونت علیه زنان است. (۸، ۹، ۱۰، ۱۱)
در پی آن است که ممنوعیت تأمین بودجه از سوی کانادا برای سقط جنین را در سیاستگزاری کمک‌های خارجی اعمال نماید، و به جای آن بر بهداشت نوزادان و مادران تمرکز نماید. (۱۸)
ان‌دی‌پی
وعده می‌دهد که ممنوعیت تأمین مالی برای سقط جنین که هم‌اکنون در مورد کمک‌های خارجی اعمال می‌شود را لغو نماید، کمک مالی به سازمان‌های مدافع حقوق زنان را افزایش دهد، و دسترسی به خدمات سقط جنین را در شمار کمک‌های کانادا در مورد تولید مثل و بهداشت جنسی در سطح جهان بگنجاند. (۱۸، ۱۹، ۲۰)
در پی آن است که از کاهش بودجهٔ کمک رسمی توسعه (Official Development Assistance) جلوگیری کند، و در یک دورهٔ چند ساله افزایش این بودجه را در اولویت قرار دهد تا بتواند به نرخ جهانی تعیین شده از سوی سازمان ملل که معادل ۰/۷ درصد تولید ناخالص داخلی است دست یابد. (۱۸، ۱۹، ۲۰)
وعده می‌دهد که بر ارزش‌های اساسی فقر زدایی و دفاع از حقوق بشر در سیاست‌های توسعه بین‌المللی تمرکز نماید. (۱۹، ۲۰)
متعهد است که مسیر هدف‌های انساندوستانه کانادا را دیگربار به سوی تمرکز بر کمک به کشورهای جنوب صحرای آفریقا برگرداند، و این مهم را خاطر نشان میکند که هدف کمک رسمی توسعه باید فقیرترین و توسعه نیافته‌ترین کشورهایی باشد که بیشترین نیاز به این کمک‌ها دارند. این حزب از چندین ابتکار عمل بهداشتی که هدفشان مبارزه با ویروس ابولا، اچ‌آی‌وی/ایدز، سل، و مالاریا در کشورهای در حال توسعه است حمایت می‌نماید. (۲۰)
تعهد میکند که از طریق تلاش برای از بین بردن نهانگاه‌های مالیاتی، امداد جهانی را تأمین مالی نماید، چرا که درآمد مالیاتی که به این طریق از دست می‌رود به اندازهٔ دو برابر مبلغی است که برای پایان دادن به فقر شدید مورد نیاز است. (۲۰)
حزب لیبرال
از اولویت‌های کنونی توسعه‌ای کانادا حمایت کرده است، اما خواستار افزایش شدید هزینهٔ کمک‌های خارجی شده است. (۱۲، ۱۳)
از تغییر جهت اولویت‌های اصلی هدف‌های انسان‌دوستانهٔ کانادا به سوی کمک به آفریقا حمایت میکند. (۱۴)
حمایت خود را از مشارکت کانادا در اصلاحات و استقلال اوکراین ابراز داشته است. (۱۵، ۱۶)
وعدهٔ برقراری مقررات جدید برای سازمان‌های خیریه‌ای که آزادی و گشودگی غیر حزبی بیشتری برای کارهای دفاعی فراهم می‌کنند. (۱۷)
با ممنوعیت سقط جنین در سیاستگزاری کمک‌های خارجی کانادا مخالف است. (۱۸)
حزب سبز
وعده می‌دهد که بودجهٔ کمک رسمی توسعه (Official Development Assistance) را افزایش دهد تا بتواند به نرخ جهانی تعیین شده از سوی سازمان ملل که معادل ۰/۷ درصد تولید ناخالص داخلی است دست یابد، با این هدف نهایی که این بودجه را تا ۱٪ تولید ناخالص داخلی افزایش دهد. (۱۸، ۱۹، ۲۰)
متعهد می‌شود که مالیاتی موسوم به مالیات معاملات مالی بین‌المللی با نرخ ۰/۰۵٪ نسبت به همهٔ معاملات سفته‌بازی وضع نماید، و دست کم نیمی از درآمد حاصله از این مالیات را صرف دستیابی به هدف‌های توسعهٔ هزارهٔ سازمان ملل برای کمک‌های خارجی نماید. (۱۲)
در پی آن است که کمک‌های توسعه و سرمایه‌گذاری بین‌المللی را به سمت پروژه‌هایی هدایت نماید که تمرکزشان بر ترویج انرژی جایگزین، کشاورزی پایدار، و حفاظت از طبیعت در کشورهای در حال توسعه است. (۲۴)
متعهد است به تغییر جهت کمک‌های انسان‌دوستانهٔ کانادا به سوی کمک به آفریقا و توجه نمودن به «فقیرترین فقیران» در خصوص کمک به توسعهٔ آنها. (۲۵)
وعده می‌دهد که کاهش اعمال شده در بودجهٔ سازمان‌های توسعه از قبیل Planned Parenthood، MATCH، CCIC، و KAIROS را لغو نماید و با ممنوعیت تأمین بودجه برای سقط جنین در سیاستگزاری کمک‌های خارجی مخالف است. (۲۶)
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
هادی ابراهیمی رودبارکی متولد ۱۳۳۳- رشت؛ شاعر، نویسنده و سردبیر سایت شهرگان آنلاین؛ مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کاناداست.
فعالیت ادبی و هنری ابراهیمی با انتشار گاهنامه فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، تجربه، شهروند کانادا و مجله شهرگان آنلاین چاپ و منتشر شدند.
او فعالیت فرهنگی خود را در دیاسپورای ایران فرهنگی – کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز کرده و سپس در فرگشتی «آینده» و «شهروند ونکوور» را منتشر کرد و از سال ۲۰۰۵ تاکنون نیز سایت شهرگان را مدیریت میکند.
ابراهیمی همراه با تاسیس کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۳ در نورت ونکوور، به نشر کتاب‌های شاعران و نویسندگان دیاسپورای ایران فرهنگی پرداخت و بیش از ۱۰ کتاب را توسط نشر آینده و نشر شهرگان روانه بازار کتاب کرد. اولین انجمن فرهنگی-ادبی را با نام پاتوق فرهنگی هدایت در سال ۲۰۰۳ به‌همراه تعدادی از شاعران و نویسندگان ایرانی ساکن ونکوور راه‌اندازی کرد که پس از تعطیلی کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۷ این انجمن با تغییر نام «آدینه شب» برای سال‌ها فعالیت خود را بطور ناپیوسته ادامه داد.
هادی ابراهیمی رودبارکی در سال ۲۰۱۰ رادیو خبری-فرهنگی شهرگان را تاسیس و تا سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را در این رادیو ادامه داد.
آثار منتشر شده و در دست انتشار او عبارت‌اند از:
۱- «یک پنجره نسیم» – ۱۹۹۷ – نشر آینده – ونکوور، کانادا
۲- «همصدایی با دوئت شبانصبحگاهی» ۲۰۱۴ – نشر بوتیمار – ایران
۳- «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» گزینه یک دهه شعر – ۲۰۲۴ – نشر آسمانا – تورنتو، کانادا
۴- «گیسْ‌برگ درختان پائیزی» مجموعه شعرهای کوتاه و چند هایکوواره – در دست تهیه
۵- «ثریا و یک پیمانه شرابِ قرمز» گردآورد داستان‌های کوتاه – در دست تهیه
