بعد از فروش یک میلیون کارتِ کامپس: ترنزلینک آخرین ورودی ایستگاه‌ها را از دوشنبه هفته آینده می‌بندد
شهرگان: شرکت ترنزلینک روز گذشته اعلام کرد که از دوشنبه، ۲۵ جولایی، تمامی ورودی‌های ایستگاه‌های قطار شهری را خواهد بست و راه باز کردن آنها صرفا کارت‌های کامپس خواهند بود، در همین روز خبر رسید که بیشتر از یک میلیون کارت کامپس در محدوده شهرهای مترو ونکوور فروخته شده است.
عکس از فلیکر
چرا ترنزلینک ورودی‌ها را می‌بندد؟
ترنزلینک می‌خواهد مطمئن باشد که تمامی مصرف کنندگان خدمات حمل و نقل شهری، از کارت الکترونیکی کامپس استفاده می‌کنند، تا بتواند هم عرضه کارت‌های کاغذی را به شکل کامل متوقف کند، هم اینکه مانع از عبور مجانی افراد از ورودی‌ها شود.
چرا ورودی‌ها همچنان باز مانده‌اند؟
پیش‌تر هم شرکت ترنزلینک سعی کرده بود تا ورودی تمام ایستگاه‌ها را ببندد، ولی با اعتراض فعال‌های اجتماعی نسبت به تبعیض قائل شدن در خدمات‌رسانی به افراد معلول متهم شدند و بعد از آن قرار شد تا حداقل در هر ایستگاه شهر، یک درب را برای عبور و مرور راحت‌تر افراد باز بماند.
دستگاه موردنظر شرکت ترنزلینک به افراد معلول اجازه می‌دهد با دستگاه کنترل از راه دور درب را باز کنند و از ورودی رد بشوند. عکس از شرکت ترنزلینک
راه‌حل ترنزلینک برای عبور افراد معلول چیست؟
حالا صحبت از این است که ترنزلینک می‌خواهد رقمی بین ۲.۵ تا ۵ میلیون دلار خرج کند و دستگاه‌های تازه‌ای در ایستگاه‌های قطار شهری نصب کند که به افراد معلول اجازه می‌دهد تا با کمک کنترل از راه دور، از ورودی‌ها رد بشوند.
کارت‌های کمپس جواب پس داده‌اند؟
شرکت ترنزلینک می‌گوید فقط مابین ماه‌های آپریل و ماه می امسال، هشت درصد بیشتر از سال گذشته از فروش بلیط درآمد کسب کرده است. در طول این ماه‌ها، به طور میانگین ۱ و نیم میلیون مرتبه از کارت‌های کامپس در هفته استفاده شده است.
برنامه اولیه کارت‌های کامپس چه بود؟
در سال ۲۰۰۵ شرکت ترنزلینک اعلام کرد می‌خواهد کارت‌های الکترونیک را جایگزین کارت‌های کاغذی بکند. در سال ۲۰۰۷، دولت استانی به این شرکت اجازه داد چنین برنامه‌ای را دنبال کند و اعلام شد استفاده از کارت‌های کامپس حداکثر ۱۰۰ میلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت و در سال ۲۰۰۸ می‌توان استفاده از این کارت‌ها را شروع کرد.
هرچند در سال ۲۰۰۹ دولت استانی در کنار شرکت ترنزلینک قرار گرفت و اعلام شد این طرح زودتر از سال ۲۰۱۰ شروع نخواهد شد و قیمت اجرای آن را همچنان ۱۰۰ میلیون دلار اعلام کردند.
کمی بعد در همین سال شرکت ترنزلینک اعلام کرد البته سالی تا ۱۲ میلیون دلار هزینه نگهداری از این سیستم خواهد شد و قیمت این پروژه در جا دو برابر رقم نخستین شد: حالا گفته می‌شود کارت‌های کامپس ۲۰۰ میلیون دلار خرج در بر خواهد داشت.
ماجرای لابی سوال برانگیز چه بود؟
وزیر حمل و نقل وقت دولت استانی، در سال ۲۰۰۷ دیداری با کن دوبل داشت که سابق بر این رییس دفتر رهبر دولت استانی سابق، گوردن کَمپل بود. دوبل لابی‌گر شرکت حمل و نقل کوبیک بود. هرچند حزب دموکرات‌های نوین این لابی‌گری را غیر قانونی خواند، دولت استانی نیازی به تحقیق در مورد این لابی‌گری نیافت.
در سال ۲۰۱۰ شرکت ترنزلینک با شرکت کوبیک قراردادی ۱۷۰ میلیون دلاری برای آوردن کارت‌های کامپس به شهرهای منطقه ونکوور امضا کرد.
بعد از آن مکرر گفته شده که شرکت ترنزلینک می‌توانست از دستگاه‌های متفاوتی استفاده کند و به جای این تاخیر طولانی و هزینه گزاف، در زمانی کوتاه‌تر و هزینه‌ای کمتر کارت‌های الکترونیکی را به سیستم حمل و نقل شهری مترو ونکوور بیاورد.
تست جواب نداد
در سال ۲۰۱۳، شرکت ترنزلینک با ۱۰ هزار کارت شروع به تست گرفتن از سیستم نصب شده در سطح شهر کرد و متوجه اشتباهات مکرر این سیستم شدند. افتتاح این طرح باری دیگر به تاخیر افتاد.
بعد از ۱۹۴ میلیون دلار
در اکتبر ۲۰۱۴، اعلام شد بعد از صرف ۱۹۴ میلیون دلار، اولین گروه از ساکنین شهر می‌توانند از کارت‌های کامپس استفاده کنند. در این سال ۸۵ هزار کارت عرضه شد.
اتوبوس‌ها مشکل دارند
در آگوست ۲۰۱۵ اعلام شد اتوبوس‌های شهری نمی‌توانند درست از کارت‌ها استفاده کنند. بعد از آن، شرکت ترنزلینک، قیمت‌گذاری منطقه‌ای برای اتوبوس‌ها را برداشت و تمامی اتوبوس‌های شهری برای ماه‌ها قرار است تا فقط حداقل قیمت بلیط را دریافت کنند تا این شرکت بتواند راه‌حلی برای تعمیر سیستم اتوبوس‌ها بیابد.
در اکتبر ۲۰۱۵ اعلام شد سیستم کامپس وارد عملکرد کامل خود شده و به زودی تمامی ورودی ایستگاه‌ها بسته خواهند شد، هرچند به فاصله‌ای کوتاه اعلام شد یک ورودی در هر ایستگاه تحت نظارت یکی از کارمندهای شرکت ترنزلینک باز خواهد ماند تا جوابگوی حمل و نقل افراد معمول باشد.
حالا چه می‌شود؟
شرکت ترنزلینک در حالی که در صدد رفع معایب شبکه استفاده از کارت‌های کامپس است، می‌خواهد نظام قیمت‌گذاری حمل و نقل عمومی منطقه شهرهای ونکوور را تغییر بدهد: آخرین مرتبه بیشتر از سی سال پیش این نظام بازبینی شده بود. پیش‌بینی شده بررسی‌های شرکت ترنزلینک دو سال طول بکشد و در اولین مرحله، این شرکت نظر ساکنین شهر را پرسیده است تا بداند چه چیزی مطلوب نظر آنان است.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
سیدمصطفی رضیئی، مترجم و روزنامه‌نگار مقیم شهر برنابی است. او نزدیک به سه سال است در کانادا زندگی می‌کند و تاکنون ۱۴ کتاب به ترجمه او در ایران و انگلستان منتشر شده‌اند، همچنین چندین کتاب الکترونیکی به قلم او و یا ترجمه‌اش در سایت‌های مختلف عرضه شده‌اند، از جمله چهار دفتر شعر از چارلز بوکاووسکی که در وب‌سایت شهرگان منتشر شده‌اند. او فارغ‌التحصیل روزنامه‌نگاری از کالج لنگرا در شهر ونکوور است، رضیئی عاشق نوشتن، عکاسی و ساخت ویدئو است، برای آشنایی بیشتر با او به صفحه فیس‌بوک‌اش مراجعه کنید.
