منشور ۹۱
هم اکنون ایرانیان از حقوق اولیه خود محرومند.
ملت ما بیش از یک صد سال است که برای کسب حقوق شهروندی، تحقق عدالت و ایجاد و تداوم حکومتی مشروط و بر آمده از رای و خواست خود میکوشد. با وجود امضای منشور جهانی حقوق بشر و سایر کنوانسیونهای جهانی هیچ کدام از حکومتهای معاصر ایران تن به اجرای مفاد آن نداده اند.مهار قدرت در ایران چالشی است سخت و طولانی، ملت ما بارها در تاریخ خود تلاش نموده تا نهاد قدرت و حکومت را در ساختاری قانونی، منضبط و تفکیک شده قرار دهد و به کرنش در برابر اراده خود وادارد. تجربه دو بار انقلاب، هیچ کدام، به تشکیل و یا دوام دولتهایی مردمسالار و پاسخگو نینجامیده، هر بار سقوط ساختار پیشین زمینه ای شد برای زایش و بقای دوباره حکومتهایی خودکامه و مستبد. هم اکنون کشورمان ایران در موقعیتی خطیر قرار دارد، خودکامگی و استبداد با سو استفاده از شعارهای دینی ارزشهای اخلاقی جامعه را بازیچه دست خود قرار داده و با زیر پا گذاشتن حقوق بشر بدون هیچ ابایی تلاش دارد تمامی منابع و امکانات جامعه و کشور را منحصر بخود کرده و فقط در خدمت حفظ و بقای قدرت و نظام قرار دهد. نتیجه این خودکامگی و استفاده ابزاری از ارزشها چیزی جز خفقان سیاسی، فقر و فروپاشی اقتصادی و اجتماعی، رکود فرهنگی، انزوای جهانی و قربانیان بیشمار نبوده است. ما ایرانیان برای عبور از خودکامگی و استبداد و رسیدن به مردم سالاری، فرهنگ سیاسی مان را می باید بازنگری و نوسازی کنیم.پیش نیاز زدودن انحصار در گستره سیاسی کشورمان در گرو به رسمیت شناختن و بها دادن به گوناگونی عقاید و گرایشهای سیاسی است. نبود یک زیر بنای اخلاقی بر پایه ارزشهای انسان دوستانه جهانشمول، تا کنون مانع از شکوفایی و تداوم گروههای سیاسی شده و در عمل به ادامه استبداد کمک کرده است. بهینه راه ارزیابی سیاستمداران، سنجیدن پایداری آنان به اصولی مستند، برآمده از باورهای اخلاق مدنی و ارزشهای انسان دوستانه جهانشمول است. پایداری به این اصول است که موجب پربار شدن فرهنگ سیاسی، گسترش و نهادینه شدن گفتگوی مدنی، رواداری و نفی خشونت شده و حفظ و تداوم مردم سالاری و آزادیهای فردی را تضمین خواهد کرد. این منشور تلاشی است برای مستند کردن اصول، منش و ارزشهایی بر آمده از گنجینه اخلاقی انسانی و تلاش چند قرن گذشته مردمان سراسر گیتی برای تولدی دیگر در جهت ایجاد حکومتهایی پاسخگو، روادار و برآمده از اراده خویش.
منشور ۹۱(*) تلاشی است در بازتاب رنگین کمان جامعه ایران. همچون رنگین کمان، گردهم آمدن و درخشش رنگهاى گوناگون سوار بر کمان مداراست که پهنه آسمان کشورمان را زیبا خواهد کرد.
ما امضا کنندگان این منشور باور داریم:
- به برابرى انسانها و نیک میدانیم که بهروزى ایرانیان در گرو صلح و دوستى با بقیه ملتهاى گیتى است.
- انسان آزاد و خودمختاراست، حضور او در جامعه بر مبنای ساختارها و قراردادهایی است ساخته دست انسان که هیچکدام نباید موجب ایجاد تبعیض و یا منشا هیچ گونه تمایزى گردد.
- انسان آزاد است در انتخاب دین و خداى خود و یا رهایی از اعتقاد به آن.
- حکومت و نهادهای دینی می باید از یکدیگر جدا باشند، زیرا که دخالت و نفوذ نهاد دین در حکومت، یا حکومت در نهاد دین به هر دو لطمه میزند و زمینه ساز استبداد، تک صدایی و پایمال شدن حقوق بخش بزرگی از جامعه است.
- بهروزی جامعه در گرو پایبندی تک تک شهروندان به رعایت قانون و مسئولیت پذیری آنان در برابر آینده خویش و جامعه خود است.
- جامعه توانا جامعه اى است که در آن حقیقت یابى، پرسشگرى و نفى خشونت ارزشهایى نهادینه شده باشند.
- بهروزى جامعه در گرو پی ریزی ساختار قضایی است که در اندیشه و در اجرا خشونت گریز و دادگستر باشد.
- مجازات اعدام تامین کننده عدالت نیست و تنها مروج فرهنگ انتقام و خشونت در جامعه است.
- فقط ‘اراده ملت’ است که سرچشمه قدرت و مشروعیت حکومت است. اراده ای که از طریق انتخاباتی آزاد بدون هیچ قید و شرطی، به همه امکان انتخاب شدن و انتخاب کردن را میدهد.
- با اتکا به رای اکثریت نمیتوان حقوق هیچ اقلیتی را محدود و مخدوش کرد.
- بزرگداشت و پاسداری از فرهنگها و زبانهای قومی موجب تقویت چندگرایی و رواداری در جامعه میشود و آنرا پویا و خلاق میسازد.
- بزرگترین سرمایه کشور سرمایه انسانی آن است و بهروزی جامعه در گرو ایجاد زمینه برای ابراز وشکوفایی استعدادهای تمامی شهروندان است.
- توسعه پایدار کشور در گرو سیاستهای توان بخشی و توانا سازی است نه صدقه دهی و توزیع نابخردانه منابع ملی کشور.
- وظیفه دولت رفع تبعیض و انحصار ، ایجاد فرصتهای برابر برای رسیدن شهروندان به بهروزی و پاسداری از جان، مال، آبرو و حریم خصوصی افراد و ‘اجرای’ بی تبعیض قانون است.
- قدرت بی مهار، نامحدود و انحصاری منشا فساد و تیره روزی است؛ قدرت حکومت می باید محدود و همواره مورد بازخواست نهادهای مدنی و شهروندان باشد.
- وجود قانون و نهاد قانون گذار برای از میان بردن تبعیض ، انحصار و موانع توسعه، گسترش و تضمین عدالت و حفظ حقوق فردی و نظم اجتماعی است. از این روست که تلاش برای سو استفاده از قانون و نهاد قانون گذار در جهت افزایش حدود اختیارات دولت و دخالت آن در امور ملت می باید به طور فعال مهار شود.
- برخورد آرا و اندیشه ها متضمن سلامت و پیشرفت جامعه است.
- تنها شایسته سالاری است که میتواند به عنوان مبنایی عادلانه و بی تبعیض برای پیشرفت و کسب مقام در تمامی نهادهای کشور مورد اتکا باشد.
- رسانه های آزاد آینه تمام نمای جامعه هستند و رکن اساسی مردم سالاری و جامعه آزاد میباشند.
آنچه از پی می آید تبلور باورهای ما برای حقوق اولیه هر ایرانی و آینده ایران است.
حقوق و مسئولیتهای فردى
ایران بى هیچ گونه شرطى به همه ایرانیان تعلق دارد و نمیتوان ایرانى را از حق ملیت و یا خروج از آن محروم کرد.
حقوق شهروندی برای تمامی ایرانیان یکسان است.
تمامی شهروندان و ساکنین ایران و تمامی افرادی که به هر شکلی تحت حوزه قضایی، اختیار و یا قلمرو قدرت دولت ایران قرار دارند از حقوق اولیه انسانی بر اساس اصول مندرج در اعلامیه جهانى حقوق بشر برخوردار میباشند.
رعایت قانون مسئولیت تمامی شهروندان است.
هر ایرانى حق دارد محل سکونت خویش را انتخاب و آزادانه در هر جای کشور رفت و آمد کند.
هیچ ویژه‌گی از جمله نژادی ، جنسیتی، زبانی ، دینی ، عقیدتی، طبقاتی و یا اجتماعی نمیتواند منشا تبعیض و برتری بین شهروندان شود.
اراده مردم ایران اساس تمامیت ایران و سرچشمه قدرت حکومت است،این اراده بایستى در انتخاباتی آزاد و شفاف با رعایت برابرى و کلیه موازین بینالمللى با امکان شرکت کلیه شهروندان ابراز شود.
هر ایرانى از حق آزادى اندیشه بدون هیچ محدودیتى برخوردار است.
هر ایرانى از آزادى بیان مطابق منشور حقوق بشر برخوردار است.
هر ایرانی از آزادی آرایش و پوشش در گستره عمومی برخوردار است.
هر ایرانى حق ایجاد هر گونه تشکل اجتماعى، سیاسى، فرهنگى و مذهبى و عضویت در آن را دارد.
هر ایرانى حق برگزارى و شرکت در هرگونه گرد هم آیى خشونت پرهیز به هر منظور، را دارد.
هر ایرانى حق زندگى آزاد ، انتخاب شدن ، انتخاب کردن ، امنیت و کسب سعادت را دارد.
هر ایرانى حق آزادى دین و اعتقاد و آزادى از دین را دارد.
سطح زندگى شرافتمندانه حق هر ایرانى و خانوادهاش است. زندگى شرافتمندانه تضمین کننده دسترسی به خدمات بهداشتی، اجتماعی و آموزشی و حداقلمایحتاج اولیه شامل خوراک، پوشاک و مسکن است.
هر ایرانى حق دسترسى رایگان به آموزش پایه را دارد.
هر ایرانی حق انتخاب پیشه و تعیین سرنوشت اقتصادی خویش را دارد، آزادی فعالیت اقتصادی حق بنیادین هر ایرانی است.
مالکیت خصوصى محترم است و بایستى از دست اندازى دیگران چه اشخاص و چه دولت پاسداری شود.
حریم شخصى و خانوادگى افراد و حیثیت اجتماعى آنان بایستى مورد احترام و محفوظ باشد.
هر ایرانى حق انتخاب زندگى جنسى خویش را دارد.
آفرینشهای علمى ، ادبى و هنرى متعلق به آفریننده آن است. مالکیت افراد بر هر گونه نو آوری، اختراع و تولید فکری بایستی محترم شمرده و پاسداری شود.
حقوق زنان
زن مالک تن و روان خویش است و فرا از هر گونه قید و بند پدر سالارانه سرنوشت خود را در دست دارد.
هیچ محدودیت و تبعیضی برای شرکت همه جانبه زنان در تمامی امور جامعه نمیتوان قایل شد.
پیشرفت همه جانبه جامعه در گرو شکوفا شدن تواناییهای زنان در گستره همگانی است.
تمامی موانع و محدودیتهای پیش روی زنان جهت کسب بالاترین مقامهای سیاسی، اجتماعی ، اقتصادی ، نظامی و علمی در جامعه باید برچیده شوند.
زنان در تمامی زمینه های حقوقی از جمله حقوق قضایی و کیفری با مردان برابرند. هیچ گونه تفسیر و اجرای تبعیض آمیز قانون قابل قبول نیست.
زنان در دوره بارداری و زایمان از حق ویژه در زمینه حقوق کار برخوردارند.
مبارزه با خشونت علیه زنان مسئولیت اخلاقی و فرهنگی جامعه و تک تک شهروندان است، حکومت در برچیدن تمامی زمینه های خشونت علیه زنان تکلیف قانونی دارد.
حقوق نیروی کار و گروههای اجتماعى
تشکیل خانواده حتما بایستى با رضایت کامل هر دو طرف صورت گیرد.
حق تجمع خشونت پرهیز از حقوق بنیادین جامعه است.
پایبندی به موازین سازمان بین المللی کار (که ایران یکی از امضا کنندگان آن است) لازمه تنظیم و اجرای قوانین کار در کشور است.
ایجاد تشکلهای کارگری، صنفی و شوراهای کارگری از حقوق بنیادین نیروی کار و متخصصان میباشد.
تعیین حداقل مزد ضروری است و باید تامین کننده حداقل نیازهای اولیه زندگی باشد، پرداخت مزد و حقوق نباید تبعیض آمیز باشد.
حق اعتصاب و بیمه بیکاری از حقوق اساسی نیروی کار است.
حقوق اقلیتها
ایران کشوری است متشکل از اقوام، فرهنگها، زبانها و ادیان گوناگون که همگی از حقوق شهروندی یکسان برخوردارند.
تنوع قومی، زبانی و دینی یکی از بزرگترین سرمایه های انسانی و اجتماعی کشور ماست که بایستی در نگاهداری آن کوشید.
تمامی اقلیتها به ویژه قومى، دینى و زبانى حق نگاهداری و گسترش فرهنگ ویژه خود و سخن گفتن و آموزش به زبان مادری و گویش محلى خویش رادارند.
با اتکا به رای اکثریت نمیتوان حقوق هیچ اقلیتی را محدود و مخدوش کرد.
حقوق تمامی اقلیتها میبایستی در مفاد قانون اساسی در نظر گرفته شود.
دگرباشان همچون دیگر شهروندان در تمامی زمینه های حقوقی از جمله حقوق قضایی و کیفری با دیگران برابرند.
عدالت
اجرای قانون و عدالت نبایستی به انتقام گیری و خشونت منجر شود.
دستگاه دادگستری و ساختار ادارى آن بایستى بیطرف، مصون و مستقل از دیگر ارکان قدرت و سیاست باشد.
همه در برابر قانون برابرند، هیچ گونه تفسیر و اجرای تبعیض آمیز قانون قابل قبول نیست.
گسترش عدالت در جامعه وظیفه ای است انسانی و همگانی، بر تمامی شهروندان است که در برابر بیداد پایداری کنند.
هر کسى بیگناه است مگر اینکه در دادگاهى مطابق موازین بین المللى محاکمه و مجرم شناخته شده باشد.
هر کسی حق آزادی و امنیت شخصی دارد و بدون حکم جلب و یا احراز جرم نمیتوان کسی را خودسرانه دستگیر کرد و یا در حصر قرار داد.
هر متهمی حق دسترسی به وکیل مدافع به انتخاب خود و دادرسی در کوتاه ترین زمان ممکن را دارد.
هر کسی که بدون طی مراحل قانونی دستگیر و یا زندانی شده باشد حق جبران خسارت خواهد داشت.
هر گونه آزار جسمى و روحى به خصوص آنچه به گرفتن جان انسان بینجامد تامین کننده عدالت نیست.
اداره زندانها و بازداشتکاهها میبایست شفاف باشد و دسترسی نهادهای مدنی و حقوقی ملی و بین المللی به زندانها و زندانیان ممکن باشد.
حکومت، نهادها و ساختارهای وابسته به آن
حکومت ساختاری است قراردادی که بازتاب اراده تمامی ملت ایران است که در ساختاری قانونی، منضبط و تفکیک شده تجلی مییابد. اراده اکثریت نمیتواند موجب پایمال شدن حقوق اقلیت شود.
حکومت میبایست از دخالت و اعمال نفوذ در نهادهای دینی اکیدا پرهیز کند و احترام برابر و بدون تبعیض برای تمامی ادیان قایل باشد.
حکومت نماینده هیچ دینی نیست و باید مستقل از نهادهای دینی باشد.
ساختار حکومت بایستی مانع تمرکز قدرت و ایجاد انحصار در عرصه عمومی و اداره کشور شود.
نهاد حکومت حق سرپرستی پدرسالارانه (قیمومیت) جامعه را ندارد و باید در مورد اراده و کردارش در برابر مردم پاسخگو باشد.
حکومت باید حقوق و حاکمیت تمامی ملتهای جهان را محترم بشمارد.
حکومت حق ندارد به صورت خودسرانه حریم خصوصی افراد را نقض کند.
منابع و ثروتهای ملی متعلق به تمامی ملت است. کارگزاری و استخراج منابع و ثروتهای ملی وابسته به اراده ملت است.
نهادهای دولت و کارگزاران آن حق سو استفاده از منابع و ثروتهای ملی را ندارند.
دولت نباید استقلال مالی از ملت داشته باشد، منبع درآمد دولت صرفا از ملت است.
مسئولیت تامین هزینه اداره و پیشرفت کشور بر دوش شهروندان و شرکتهای اقتصادی و تجاری است که از طریق انواع مالیات تامین می شود.
حکومت باید تضمین کننده امنیت و سلامت انتخابات (بر اساس موازین بین المللی) و فراهم کننده امکان نظارت کامل و بدون قید و شرط نهادهای مردمی باشد.
حکومت حق انحصار رسانه های عمومی را نداشته و نمیتواند رسانه های خصوصی را به طور خودسرانه محدود کند.
حکومت حق ندارد دست اندرکاران و خبرنگاران رسانه ها را به خاطر خبر رسانی و فاش گویی در مورد خطا هایی که مربوط به گستره عمومی میشود، مورد پیگرد قرار دهد.
حکومت بایستی در گسترش و آموزش فرهنگ عدم خشونت پیشرو باشد.
قانون اساسی بازتاب خواست مردم است و تغییر آن منوط به اراده ملت است.
تمامی نهادهای حکومتی وظیفه دارند که قانون اساسی را بدون کم و کاست و بی تبعیض اجرا کنند.
وظیفه نیروهای مسلح اعم از ارتش، پلیس و نیروهای امنیتی حفظ امنیت شهروندان و یاری رسانی به آنها میباشد.
نیروهای مسلح نباید در خدمت مقاصد و دیدگاههای سیاسی هیچ گروهی در بیایند و یا در امور اقتصادی وارد بشوند.
تمامی شهروندان ایرانی حق عضویت در نیروهای مسلح اعم از ارتش، پلیس و نیروهای امنیتی را دارند.
اعضای رسمی نیروهای مسلح و نیروهای امنیتی حق عضویت در احزاب سیاسی را ندارند.
اعضای رسمی نیروهای مسلح و نیروهای امنیتی موظف به رعایت نظامنامه مبتنی بر حقوق بشر میباشند.
منابع طبیعی، میراث فرهنگی و حفاظت از زیست محیط ایران
منابع طبیعی، میراث فرهنگی، بناهای تاریخی و محیط زیست بزرگترین و مهم ترین دستمایه ملی و جغرافیایی کشور میباشند.
بهره برداری اقتصادی نباید موجب نابودی یا صدمه جبران ناپذیر به منابع طبیعی کشور شود.
توسعه پایدار در گرو نگاهبانی و حفظ منابع طبیعی و محیط زیست است.
نگاهبانی و حفظ منابع طبیعی و محیط زیست مسئولیتی است بر دوش همه شهروندان.
هر گونه تخریب خود سرانه و دست اندازی محیط زیست توسط هر شخص و یا نهادی ممنوع است.
حکومت موظف است که قوانین ‘ارزیابی زیست محیطی’ را مدون و اجرا کند.
حیوانات در این کره خاکی با انسان شریک هستند، رعایت حقوق آنها الزامی است.
هر گونه نقض حقوق حیوانات ضربه ای است به پیکره انسان متمدن، جلوگیری از خشونت و آزار کور حیوانات وظیفه تمامی افراد جامعه است.
منشور ۹۱ یک حزب سیاسی نیست و لیست اعضا ندارد، امضای آن تنها شرط توافق با مفاد آن است، این منشور نه زمینه ساز برپایی حکومت در ایران و نه مبلغ حزب یا مرام سیاسی خاص است، ما امضاکنندگان آن بر این باوریم که نه تنها سیاست و حکومت را باید زمینی کرد بلکه آنرا به کرنش در برابر خواست ملتمان واداشت. همگانی کردن مفاد این منشور جز با همیاری و شرکت فعال مردم ایران میسر نمیشود. از این روست که بر ما امضا کنندگان این منشور است تا در یک روند باز و شفاف، با شرکت مردم و فعالین مدنی، مفاهیم مطرح شده در این منشور را به پیش برده و آن را به روز نگهداریم.
ما به دنبال استوار سازی اخلاق مدنی و ارزشهای انسان دوستانه جهانشمول در گستره سیاست کشورمان هستیم.
* مفاد این منشور در هیچ موردى نبایستى برخلاف اعلامیه جهانى حقوق بشر تفسیر و اعمال شوند.*
خواهشمندیم موافقت خود را برای امضای منشور از طریق ارسال ایمیل به آدرس [email protected] اعلام فرمایید.
نام کامل، حوزه فعالیت (اختیاری)، شهر و کشور
امضا کنندگان:
رامین جهانبگلو – دانشگاه یورک، کانادا
پیام اخوان – دانشگاه مک گیل، کانادا
مهرداد حریری – تورنتو، کانادا
علی احساسی – تورنتو، کانادا
مهرداد آرین نژاد – تورنتو، کانادا
مهرداد لقمانی – تورنتو، کانادا
لیلی پورزند – تورنتو، کانادا
نیره توحیدی – دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، آمریکا
سحر مفخم
علی عبدی
سحر نمازیخواه
عباس معروفی – آلمان
آرش سبحانی
احمد باطبی – آمریکا
منصوره شجاعی
کیانوش سنجری
مهدی عرب شاهی
مهر انگیز کار – دانشگاه براون، آمریکا
نادر هاشمی – دانشگاه دنوور، آمریکا
فرزین وحدت – دانشگاه هاروارد، آمریکا
نرگس توسلیان
روحی شفیعی – لندن، انگلستان
نازیلا فتحی – آمریکا
فاطمه حقیقت جو – آمریکا
شاهرخ مشکین قلم – پاریس، فرانسه
شیوا نوجو
مهری جعفری
مریم اهری
هایده روش
رضا فلاطون
شیریندخت دقیقیان
حسن زرهی – تورنتو، کانادا
محمد ناجی
اسماعیل حسام مقدم
ارسلان کهنمویی پور – دانشگاه تورنتو، کانادا
محمد تهوری
کاوه شهروز – تورنتو، کانادا
علیرضا نوریزاده – لندن، انگلستان
مهران براتی – برلین، آلمان
گودرز اقتداری
رضا ترابی
ساغر غیاثی
مهرزاد بروجردی – دانشگاه سیراکیوز، آمریکا
مزدک نصیری
محمود صدری – دانشگاه تکزاس، آمریکا
کیوان فروزان
آرام حصامی – انستیتو تحقیقات پیشرفته بین المللی، مریلند، آمریکا
نیما گنجفر – نروژ
مهدی وزیری – آلمان
میر محمد رضا حیدری – میلان، ایتالیا
مریم جلالی فراهانی
پریسا ساعد – لوس آنجلس، آمریکا
مهرداد درویش پور – سوئد
مهدی موبدی
پروین ملک
مسعود شب افروز
دانش باقرپور
اکبر معارفی – آمریکا
حسین رئیسی – کانادا
کاظم علمداری – دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، نورتریج
خسرو بندری – لوس آنجلس، آمریکا
ثریا فلاح
مهدی جامی – هلند
فرهنگ قاسمی
عطا هودشتیان – مونترال ، کانادا
سیامند زندی – ونکوور کانادا
آینده آزاد – وین،اتریش
مسعود شب افروز
حسن نایب هاشم – وین،اتریش
حمید مجتهدی – دوبی، امارات متحده عربی
فریدون خاوند – دانشگاه رنه دکارت پاریس
نازنین انصاری – لندن، انگلستان
علی فرخی – استکهلم ، سوئد
کامبیز مبینی – لوس آنجلس، آمریکا
فرزانه آقایی پور
ابراهیم آهنیان – استکهلم ، سوئد
علی هنری – اوترخت، هلند
نوشین شاهرخی – آلمان
سعید پیوندی – دانشگاه دلورن فرانسه
مهدی دهنوی
علی اسماعیلی – آلمان
علیرضا عبدی ممتاز – اسپو ، فنلاند
بامشاد تابناک
مجید رستم خانی
محمد بزاز
علی اکبر مهدی – دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، نورتریج، آمریکا
محمد حسین جعفری – هلند
بابک کاظمی فرد – کلن ، آلمان
منوچهر مقصود نیا – آلمان
منصور پویان – لندن ، انگلستان
فریدون احمدی – آلمان
محمود تجلی مهر – آلمان
مهران کشاورز – اسکین، نروژ
مصطفی قهرمانی – فرانکفورت ، آلمان
محمد حسین شمسایی
منصور فرهنگ – دانشگاه بنینگتون
محمد نواب – دانشگاه ایالتی لس آنجلس ، آمریکا
داریوش بایندر – چمین، سوییس
نسرین رحیمیه – دانشگاه ارواین، آمریکا
منوچهر محمدی
پریسا سعید
شبنم آذر
مرجان احساسی – واشنگتن دی سی ، آمریکا
عفت ماهباز
وازریک درساهاکیان – لس آنجلس، آمریکا
مهدی نوربخش – دانشگاه هاریسبورگ، آمریکا
بیژن پیرزاده – لوس آنجلس، آمریکا
بهرام عباسی – اوترخت ، هلند
غلامحسین عسگری
مهشید پگاهی – آلمان
بیژن سینا – آلمان
شاهین انزلی – وین ، اتریش
سهیل پارسا – تورنتو ، کانادا
زیبا میر حسینی
همایون مبصری
علی شاکری
شکوفه آذر
کرامت عندلیبی – رتردام، هلند
محسن تارمی
سیما زندی – ونکوور ، کانادا
رضوان مقدم
کاوه شیرزاد
اکبر معارفی
حمید زنگنه – دانشگاه ویدنر، آمریکا
احمد پورمندی – مونیخ ، آلمان
بیژن پوربهنام – لندن ، انگلستان
علی فتوتی
الهام حیدرپور
پروین ملک
میر حمید سالک
احمد صابری
مرتضی ساکی – دالاس، تگزاس آمریکا
امید کشتکار – پاریس، فرانسه
کوروش پارسا – نیویورک، آمریکا
پرتو نوری علا – آمریکا
هوشنگ قهرمانلو – ادمونتون، کانادا
مازیار بهاری – لندن، انگلستان
سوفیا صدیق پور
شهلا عبقری – دانشگاه لایف، آمریکا
رضا گوهرزاد
ابوالفضل جمالی
نصیر امامى
هادی زمانی – لندن، انگلستان
پرویز مختاری
امید ایران‌مهر
علی اصغر خرسند
وحید شعبانی – دلفت، هلند
رحیم شاهینی – انگلستان
نیکروز اولاد اعظمی
علی م انصاری – دانشگاه سنت اندروز
فرید اشکان
محسن سیاری
محمد تقدیری – آمریکا
سیاوش عبقری – دانشگاه جورجیا، آمریکا
آزیتا رضوان
اسفندیار طبری – دانشگاه یو-ام -آی -تی ،اتریش
حسن یوسفی اشکوری
شهریار آهی
شهرام خلدی – دانشگاه وسترن اونتاریو، کانادا
جهانگیر هاشمی – هلند
علی پرسان
بهروز محمودیان – سیدنی، استرالیا
داوود نوائیان – گوتنبرگ ، سوئد
میترا صفاری – تورنتو، کانادا
حسین باقر زاده
حسین آرزو – آمریکا
اسی زرگریان
مهرزاد محمودیان – آمریکا
رها بحرینی – تورنتو، کانادا
رودی ماته – دانشگاه دلاور، آمریکا
مانی کوپال – تورنتو، کانادا
بهناز فرمانبر
محسن اسدالهی
هوشنگ حسن یاری – رویال میلیتاری کالج ، کانادا
فریبا امینی – آمریکا
احمد کریمی حکاک – دانشگاه مریلند، آمریکا
اردشیر زارع زاده – تورنتو، کانادا
علیداد مافی نظام – تورنتو، کانادا
فرشید فاریابی – گوتنبرگ ، سوئد
نیما راشدان
مهناز کریمی (عطارها) – لوس آنجلس، آمریکا
سمیرا سیف کاشانی – تورنتو، کانادا
رضا هوشمند
محمد درخشان – استکهلم، سوئد
آرش کمانگیر – تورنتو، کانادا
مشالله سلیمی
هوشنگ اسدی – پاریس، فرانسه
سعید توکل – آمریکا
علی صدیقی – برگن ،نروژ
سیما ایزد
مینا ملکی
حبیب تبریزیان
فریدون راد – فرزنو، آمریکا
محسن فردی – گریت فالس، آمریکا
محسن فردی
سید بهرام ظهیر اعظمی – تورنتو، کانادا
مهدی تورج – دانشگاه وسترن اونتاریو، کانادا
رضا برومند
ساویز ارزنده – تورنتو، کانادا
رضا اخلاقی – فارین پالیسی اسوسیشن
روجا بندری
قاسم مهجوری – گوتنبرگ ، سوئد
مهردخت هادی – تورنتو، کانادا
هادی یوسفی
فرح موسوی – تورنتو، کانادا
خسرو خسروی
فرح طاهری – تورنتو ، کانادا
خسرو علاف اکبری
آرش بینش پژوه – کایسری، ترکیه
زمان بیات
علی سرمدی
ناصر اشجاری
سارا روان – استکهلم، سوئد
جاوید جلیلی – تامپره، فنلاند
قاسم نکوکار – شفیلد ، انگلستان
امیر بیگلری
محمد رضا عضدانلو – پاریس ،فرانسه
حسن کلانتری
مهرداد عمادی
شهریار هاشمی
مرمر مشفقی – اوپسالا ، سوئد
داود شاه ولی بختیاری
احد وکیلی – ونکوور، کانادا
تورج آزربایجانی
افضل شیری
مسعود کاویانی
محمد حسن صیادی
دیوید موسوی – تورنتو، کانادا
گلوریا یزدانی -تورنتو ، کانادا
کوروش افشارپناه
سعید همتیان
گیتی پورفاضل
هادی قاسمی
ابراهیم مهتری
فریدون خویی – دوبی، امارات متحده عربی
علی یعقوب وند
ناصر کاخساز
صادق بالی پور
فریده مدارا
آرش مدارا
بنفشه دانشور
طاهره دانش – دانشگاه روهامپتون، انگلستان
علی وکیلی – نیویورک ، آمریکا
مزدک عبدی پور
محمد بهبودی
آرش یغمایی – کلن، آلمان
علی صمدی احدی
امید ملک – آلمان
محمد اسماعیل فلزی
جواد سبحانی – ترکیه
مریم علی اکبری – آخن، آلمان
آلیس آواکمیان – برلین ،آلمان
هاسمیک یوسفی آزادخان – برلین ،آلمان
بهمن قبادی
سپیده رضایی
فرید روحانی – ونکوور، کانادا
علی تارخ – کایسری،ترکیه
بهار الماسی – تورنتو، کانادا
بیژن معجری – پاریس، فرانسه
هوشنگ توزیع – لس انجلس ، آمریکا
آنوش سلحشور – تورنتو، کانادا
مراد خورشیدی
بهار امین وزیری – ریچموند هیل، کانادا
امین موحدی
امیرحسین موحدی – آمریکا
افسانه طباطبایی هولستاین – بلاستین، آمریکا
شهره آغداشلو – لس انجلس، آمریکا
اشکان یزدچی
مهناز هدایتی – لندن، انگلستان
آذر سلیم
هلمند اربابی – گوتنبرگ ، سوئد
مت جولیان خوچیپیلی- قرقیزستان
علی نیکویی
ژیلا عطایی -گوتنبرگ ، سوئد
رضا برومند – سوئد
مصی خوش -گوتنبرگ ، سوئد
بابک امینی – تورنتو، کانادا
شاهین فاطمی – دانشگاه آمریکایی پاریس
کتایون پزشکزاد
مهدی آقازمانی – لس‌آنجلس، آمریکا
طالب مؤذنی
مریم کریم زاده – لندن، انگلستان
ساغی قاجار
امیر کهنمویی – رن، فرانسه
نادر دورمانی – کانادا
پانته ا رسولی – تورنتو، کانادا
مجتبی میراکبری
شهران طبری – لندن ، انگلستان
امیر سیفی – کلاستهال ، آلمان
بهناز شهریاری – رزمانت، آمریکا
مهرداد فر
محمد تاج دولتی – تورنتو، کانادا
حسن شمس
جمشید قرا جه داغى
آبان طهماسبی
فریدون بابایی – دانشگاه مونترال، کانادا
محمد قزوینیان – فرانسه، پاریس
محمود ماهری – لاهه – هلند
رضا پهلوی – آمریکا
کورش برهانی – واشنگتن دی سی، آمریکا
بیژن خواجه پور خویی – وین ، اتریش
مهدی پوریان – تورنتو، کانادا
حسن حاتمی
حسن کیان زاد
نیلوفر یادها
حسین پورنیکدست – هامبورگ، آلمان
فرزانه قادری – هامبورگ، آلمان
خروش کاوه
رضا حسینی
حسن منصور
اصغر معینی
مصطفی رضایی
امیررضایی
داریوش نجف پور بیرگانی – کپنهاگ، دانمارک
پرویز حدادی زاده
مونا زند
رکسانا تیمور تاش – واشنگتن دی سی ، آمریکا
امیر سلطانی
ملیحه نوید
شایان صوفی
مهدی میرقاسمی
عباس بلور فروشان – امارات متحده عربی
بهمن جلدی – انستیتو کاناادایی مطالعات ایران، کانادا
همایون صدری
محمدعلی آقایی
حسین رئیسی – لندن ، انگلستان
مریم محمد علیخان شیرازی
یاشار گمنامیان – لندن ، انگلستان
ارشیا دهقانی
علیرضا دهقانی
همایون محمدیها
سید مصطفی علوی – لندن، انگلستان
سید حنیف ساجدی
غزاله نوزمانی – لیماسول ، قبرس
تریتا پارسی – واشنگتن دی سی، آمریکا
عبدالله کریمی
کامران روشنگر
لوبت شفیع زاده
ترانه کاظمی
سامان پارسی
فرد صابری
امیر خسرو ضمیری – تورنتو، کانادا
سارا عرفانی
علی موسوی
فتانه پورجواد
احمد نورمحمدی آبادچی
داود ملک
مختار حیدری
فرناز باستانی
منکو صادقی
نیک قاسمی
فرشاد صارمی
مهدی رحمتی
محمد رضا مولایی – وین ، اتریش
رضا ناجی
علی کاغذچی
محمد پاسدار
کورش آوائی – پراگ، چک
میلاد کشانی
فرهاد حیرانی
بهرام آبار – بدبورگ، آلمان
لشکر میربلوچ – اسلو، نروژ
منوچهر اسدی – برمن، آلمان
فریدون خویی
هادی طلاکوب – هامبورگ، آلمان
علی هاشم زاده
فریدون تسلیمی
بهروز عنایتی
هاشم فرهنگ – سن دیگو، آمریکا
مهدی امینی – ویرجینیا، آمریکا
امیر خسروضمیری
محمدرضا مولایی
مینا زند سیگال
همایون نادری فر
کاوه موسوی – دانشگاه اکسفورد، انگلستان
هما سرشار – لس آنجلس، آمریکا
دخی فصیحیان – واشنگتن دی سی، آمریکا
مسعود تربتی – میدوست سیتی، آمریکا
علینقی علیخانی – آمریکا
افشین مرعشی – دانشگاه اوکلاهما، آمریکا
والنتین مقدم – دانشگاه نورت ایسترن، آمریکا
کامران تلطف – دانشگاه آریزونا، آمریکا
رحیم عابدان زاده
فرا موقرنیا – آتلانتا، آمریکا
کیومرث بلورچیان – لوس آنجلس، آمریکا
بهرام نوریانی
علی فاطمی
شاهرخ بابایی – آمریکا
امیر فصیحی – لس آنجلس، کانادا
فیروزه محمودی – برکلی، آمریکا
مریم پاک – استکهلم، سوئد
ناهید کلانتری – آتلانتا، آمریکا
مجید برادر – سن فرانسیسکو، کالیفرنیا
مهدی حسینی – گوتنبرگ ، سوئد
مریم حجت
کیومرث رضوانی فر – تورنتو، کانادا
خسرو دولتشاهی – شیکاگو، آمریکا
هماد جمشیدی – لس آنجلس، آمریکا
کامران تکوک
کیا اسفندیاری – لندن، انگلستان
مهناز شهریاری
نازی افتخاری – آمریکا
سیما یاری
گودرز کیوان
شیوا پازوکی
بابک مهرزاد
سهیلا نیکپور فیلادلفیا آمریکا
فریبرز بیرجندیان
رضا ابراهیمی
سارا خندانی
سولی شاهور دانشگاه حیفا، اسرائیل
شبنم شعبانی وین اتریش
فیروزه غفارپور- استکهلم، سوئد
تورج دریایی – دانشگاه کالیفرنیا، ایرواین
محمد فلاحی – ژوپیتر، آمریکا
فراز فرزینبه – اکلاند، نیوزلند
سهیل پرهیزی
مهسا رست – لیون ، فرانسه
سیامک نیک آیین – اپسالا، سوئد
مجید شیخ انصاری
هوشنگ ثابتیان – لس انجلس، آمریکا
رامین هوشمندی
سارا وحدانی
محسن شهروزی – سوئد
نازی پاشا
علی دیزبنی – رویال میلیتری کالج، کانادا
زهره گلدار
ماشالله عباس زاده – کانادا
کاوه آهنگری
آرش عین القضاتی – آتلانتا، آمریکا
محمود کرباسی – آمریکا
احمد رافت – ایتالیا
برنا خندان
سهیلا انزلی
علی لاهیجی
مهدی توفیق
عرجعلی جبلی
بابک جبلی
اشرف سرتیپی
آرشام پارسی – تورنتو، کانادا
جهانشاه جاوید – آمریکا
مسعود روحانی – آمریکا
مهران دولو – آلمان
مسعود روحانی – آمریکا
مهران دولو – آلمان
امید پایرو – دانشگاه گوولف ، کانادا
احمدرضا جودکی
عادل بخشی – ساوت همپتون – انگلستان
جواد ظهوری
احمد رضا جهانمرادی – کبک، کانادا
رضا هونجانی
کیا طاهری
رضا یونسی
مشیر هاشمی
حمید رضا دفیله – لندن، انگلستان
رضا انصاری – واشنگتن دی سی، آمریکا
علی ناظمی – آمریکا
محمود مومنی
مریم موذن زاده
حسن شریعتمداری – هامبورگ، آلمان
امیر کلاهچی
شهلا محسنی – لندن، انگلستان
میثاق پارسا
امید پوریوسفی کرمانی- بوخوم، آلمان
سروش جبلی – فلورانس، ایتالیا
حسین عسکری – دانشگاه جورج واشنگتن، آمریکا
سید امین هادیان
سامان کشاورز – تورنتو، کانادا
گیتی فرهنگیان – هلند
رضا اسلامی
مهدی یوسفی – ونکوور، کانادا
یاسین پدرام
شهلا بهاردوست، آلمان
محمود مومنی
محسن رضائی
حسین عباسی
گلوریا یزدانی
محمد جواد آسمان
کرامت عندلیبی- هلند
غلامرضا دوستدار – لندن، انگلستان
مرسده محسنی- کلن، آلمان
مزدا درفش زواره
کاوه قدیری
استر محمودی – سن فرانسیسکو، آمریکا
سینا جدی – انگلستان ، لندن
توانا خدایی- کردستان ، عراق
بهنام گنجی
مهدی قزل سفلی- کلن ، آلمان
فرشاد توکلی
مهران آفریگ- کلن، آلمان
مرسده هاشمی – هلند
یاسمن حسنی
شاهرخ سلاحورزی، فرانکفورت، آلمان
امیر فرجی- کلن، آلمان
نازی پاشا
علی صلواتی-دورن, آلمان
فرهاد حیدری- فرانکفورت، آلمان
ایمان پرتوی- برلین ، آلمان
شهلا باورصاد- هیدلبرگ، آلمان
بهروز تفضلی مقدم- انگلستان
ساقی جهانشاهی قاجار – ترکیه، استانبول
کامبیز شبانکاره – اوستین، آمریکا
ژیلا موحد شریعت پناهی
محمد مهدی شجاعی
کوروش حسینی
علی یاوری
آرمین آرین مهر
سارا آرین مهر
نیما احمد پور
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
