نویسنده: شهرگان

  باد پنجره را شکست. در خیابان دنیا دوید و همه‌چیز را زیر و رو کرد. تکه های کاغذ را از زمین به هوا...

در من عجیب می خزد پیری چن تار و پود زنانگی‌ام و تو ای من تنها معشوقه‌ی تنهایی‌ام!… در تسخیر...