نویسنده: شهین راکی

با همین لکنت کلام بر تنش و تقدیر زمان عشق را مقدر می‌گردانی تا این مجمر خاموش این جوهر دان خشکیده...

. . این تن این تن هزار لایه ماه را قورت داده بود باید به معراج خود می‌رسید و بر محراب شب پوست بر...

بسته به تخت تن که می‌مانی مرگیدن خانه‌ی توست ای آغاز یک طولانی همنشین کدام ماه گشته ای که بصیرت...