دو شعر از زلما بهادر
۱ فرسنگ ها پوست روی تنم قوز کرده اند هزاران فرسنگ جاده هزار سلول پیاده از پا که می دود به سمت...
بیشتر بخوانیدزلما بهادر
«فوگ مرگ »
[clear] شیر سیاه بامدادی که می نوشیم آن را در غروب در ظهر در صبح ما می نوشیم آن را در شب و در...
بیشتر بخوانید
صفحه‌ی حوادث و چند شعر دیگر
صفحه‌ی حوادث باید می رسیدم فرقی نداشت روزنامه های صبح خبر از راه های مسدود داده بودند آیینه ها از...
بیشتر بخوانید
«بی تفاوت، خلاف جهت آب، تا» …
تا زیر سینه های برهنه‌ام را آب گرفته بود در جنگ پاهای خسته با کف ِ جوی لجن‌های کهنه...
بیشتر بخوانید
دو شعر از زلما بهادر
آفتاب آمد دلیل آفتاب آن که معرف حضور تو به آفتاب بود با سمتی از کلمات و دندانی از کنایه در...
بیشتر بخوانید- 1
- 2
