۳۶ میلیارد بریتیش کلمبیا برای عرضه ۳۶۰ میلیون تن گازهای گلخانهای
دولت تازه بریتیش کلمبیا رودرروی یک گزارش تازه است که میگوید پروژههای موجود استخراج گاز مایع (الانجی) در سطح استان به شیوه فرکینگ، در عمر ۳۰ ساله خودشان برابر ۳۶۰ میلیون تن دی اکسید کربن تولید خواهند کرد.
در گزارشهای محیطزیستی، دی اکسید کربن به عنوان واحد سنجش گازهای گلخانهای مطرح میشود، وگرنه الانجی علاوه بر این گاز، انواع دیگر گازهای گلخانهای، از جمله گاز متان تولید میکند.
این در حالی است که حداقل و حداکثرهای این تولید گازهای گلخانهای در این بازه زمانی ۳۰ ساله، ۲.۵ تا ۱۱ درصد کل بودجه کربن سرتاسر کانادا را به تنهایی پر میکند.
در کنار آن، از یک سو دولت جان هورگان رودرروی نگاه مخالف سبزها با فرکینگ است (اندرو ویور مرتب میگوید که الانجی بایستی برود) و از آن سو، هورگان رودرروی سرمایهگذاری ۳۶ میلیارد دلاری برای پروژههای مختلف الانجی است.
رقمی بزرگ که بهراحتی نمیشود آن را از برنامههای استانی کنار زد.
مخالفت سبزها و شکایتی تازه در ونکوور
ویور، رهبر حزب سبز بریتیش کلمبیا، معتقد است که ارتباطی مستقیم مابین پولهای پشت پرده سیاست و گسترش الانجی وجود دارد.
همچنین او میگوید ۱۰۰ هزار شغلی که دولت کلارک قول داده بود همراه فرکینگ میآیند، کجا هستند و چرا بریتیش کلمبیا برابر قولهای داده شده، شاهد کاهش قرضهایش به صفر با پول الانجی نیست.
ویور همچنین به شوخی در مصاحبههای مطبوعاتیاش میگوید که «قول دادند کار میآوریم، قرضها را میبریم و همه هم یک تکشاخ توی حیاطهایشان خواهند داشت (نقل به مضمون)».
این گزارش تازه در کنار این خبر میآید که بررسی ۱۷ هزار صفحه اسناد دولت فدرال نشان داد پیش از دادن چراغ سبز فدرال به گسترش این پروژهها، تاثیرگذاری تولید گازهای گلخانهای پروژههای الانجی، اصلا بررسی نشده بود.
برای همین هم یک تیم حقوقی مدافع محیطزیست، این پروژهها را در ونکوور به دادگاه برده است تا شاید با حکم دادگاه مانع پیشرفتشان بشود.
هرچند سرمایهگذاری ۳۶ میلیارد دلاری در بیسی فقط منتظر تصمیمهای دولتی تازه نیست، بلکه بایستی به جنگ بازاری برود که در آن قیمت منابع پاک انرژی مرتب کاهش پیدا میکند و از آن سو، عرضه گاز مایع در سرتاسر جهان افزایش فزایندهای پیدا کرده است.
رویای گاز مایع در مقابل ارزانی منابع پاک
در اواخر قرن بیستم، رویای گاز مایع برای مهار تغییرات اقلیمی مطرح شد: اینکه اگر مجموعههای صنعت سوختهای فسیلی بهجای انواع زغالسنگ و نفت، به مصرف گاز مایع روی بیاورند، با توجه به اینکه گازهای گلخانهای کمتری تولید خواهد شد، زمان بیشتری به تمدن بشر برای مهار افزایش فزاینده دمای میانگین زمین داده خواهد شد.
درنتیجه میلیاردها دلار در دنیا در این صنعت سرمایهگذاری شد، چون پیشبینی میشد نیاز فزایندهای به مصرف این گاز در آیندهای نزدیک وجود خواهد داشت.
حتی دولت استانی بریتیش کلمبیا به رهبری کلارک، گاز مایع را به عنوان انرژی پاک معرفی میکرد.
هرچند که گاز مایع، یک سوخت فسیلی است که استخراج، جابهجایی، عرضه و مصرف آن، انواع گازهای گلخانهای تولید میکند، ولی تولید این گازها کمتر از دیگر انواع سوختهای فسیلی موجود است.
هرچند این طرح در زمانی معنای اقتصادی پیدا میکرد که گاز مایع چه در کانادا چه در ایران، ارزانتر از تولید انرژی از منابع پاک انرژی بود.
ولی در ده سال گذشته، هزینه تولید انرژی از فقط نور خوشید و باد، ۶۰ تا ۸۰ درصد کاهش پیدا کرده و پیشبینی میشود که تا ۲۰۳۰ میلیادی، تولید انرژی از منابع پاک حتی ارزانتر از سوخت زغالسنگ تمام بشود.
هماکنون زغالسنگ همچنان ارزانترین سوخت جهان است، ولی بیشتر از هر سوختی گازهای گلخانهای به اتمسفر میفرستد.
ولی کشورهای جهان هماکنون با فشار مضاعف رویدادهای شدید آب و هوایی ناشی از تغییرات اقلیمی دست به گریبان هستند.
مواردی همانند آتشسوزیهای اخیر در بریتیش کلمبیا، صورتحسابهایی سنگین بر دوش دولتها و مردم محلی میگذارند.
از آن سو، از کانادا تا امریکا تا استرالیا، طرحهای بزرگ تولید گاز مایع و اغلب به شیوه فرکینگ به نتیجه میرسند و بازاری که شاهد ارزانی قیمت رقیبهایش است، شاهد افزایش عرضه در مقابل کاهش تقاضا نیز شده است.
ولی تنها این موارد مانع الانجی نشدهاند. جنبشی در سرتاسر دنیا خواستار منع فرکینگ است، چون هم زلزله میآورد، هم آب را مسموم میکند، در کنار تولید بالای گاز متان که همراه این شیوه استخراج سوختهای فسیلی است.
زلزله، آب و منع فرکینگ
از نیویورک در امریکا تا ویکتوریا در استرالیا تا بخشهایی از آلمان، فرکینگ را دولتهای محلی منع میکنند و جنبش منع فرکینگ هر روز بیشتر از قبل قدرتمندتر میشود.
فرکینگ، شیوهای هنوز تازه استخراج گاز مایع با تزریق آب به لایههای درونی زمین است تا گاز بدین شکل، گاز به شکل مایع از آن لایهها به بیرون رانده بشود.
این شیوه ولی ارتباطی مستقیم با زلزله پیدا میکند.
هرچند تحقیقهای علمی رسما تایید میکنند که فرکینگ در بریتیش کلمبیا باعث زلزله شده است، ولی نماد جهانی ارتباط فرکینگ با زلزله، اوکلاهاما در امریکا است.
ایالتی که در گذر قرن بیستم تا ۲۰۰۸ میلادی، شاهد انگشت شمار زلزلههای بالای ۳ درجه ریشتر بود، ولی شاهد این شد که در ۲۰۱۶ فراتر از ۱ هزار زلزله بالاتر از ۳ ریشتر داشته باشد – تعداد این زلزلهها در ۲۰۰۸، دو تا بود.
فرکینگ همچنین به آب هم آسیب میزند، آن را ناسالم میکند یا اینکه امکان اشتعال آب را فراهم میکند.
آن هم در شرایط که بریتیش کلمبیا شاهد محو تدریجی منابع آب شیرین خودش به خاطر تغییر اقلیم است.
درنهایت برنامه پیشنهادی دولتی تازه
به برنامه عمل پیشنهادی دموکرات نوین در انتخابات استانی بریتیش کلمبیا که مراجعه کنید، این حزب، چهار گزینه جلوی روی پیشنهادهای تازه برای فرکینگ در بیسی گذاشته است:
این پروژهها بایستی دورههای آموزشی و سپس کار به اهالی بریتیش کلمبیا – بخصوص اهالی محلی پروژه ارایه بدهند؛
مردم بیسی بایستی سهم عادلانه خودشان را از این منابع بتوانند کسب کنند؛
پروژهها بایستی با همکاری کامل ملتهای بومی محلی به سرانجام برسند؛
همچنین تمامی پروژهها بایستی بررسی محیطزیستی داخلی بیسی را انجام بدهند و بایستی از بالاترین استاندارهای محیطزیستی موجود استفاده کنند و متعهد به مبارزه برای مهار تغییرات اقلیمی هم باشند.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید