دولت شهرِ ونکوور درآمد کافی برای زندگی را جایگزین حداقل حقوق ساعتی برای کارمندان خود کرد
دولت شهرِ ونکوور مقرراتی را تصویب می‌کند که بر اساس آن، کارمندان این دولت، از حداقل حقوق ساعتی ۲۰ دلار و ۶۴ سنت برخوردار بشوند و به این شکل، بعد از پورت کوکیتلام و نیو وست‌مینستر، این سومین دولتِ شهری بریتیش کلمبیاست که درآمد کافی برای زندگی را تصویب می‌کند.
هرچند این سیاستگذاری، شامل کسانی نمی‌شود که به شکل قراردادی با دولت شهری کار می‌کنند. به عنوان مثال، این سیاستگذاری درآمد کارمندان کتابخانه‌ها و یا پلیس شهر ونکوور را افزایش نمی‌دهد.
این سیاستگذاری برای دولت شهری در طول یک سال آینده، ۵۹۰ هزار دلار هزینه در بر خواهد داشت.
در همین زمینه در شهرگان بخوانید: صد و پنج هزار و ششصد نفر در مترو ونکوور کار می‌کنند و فقیر باقی مانده‌اند؛ تا پاییز ۲۰۱۷ حداقل حقوق در استان بریتیش کلمبیا به ساعتی ۱۱.۲۵ خواهد رسید؛ یک کودک «فقیر» از هر پنج کودک مقیم بریتیش کلمبیا
حداقل حقوق ساعت کار، پایین‌ترین رقمی است که کارفرما برای قوانین کار می‌تواند به کارمندان و کارگران خود پرداخت کند.
این مقررات، از اوایل قرن بیستم در کشور کانادا معرفی شده و بیشتر از هر چیزی، خواستار پایین دادن به سوء استفاده از زنان و کودکان، کاهش فقر و نابرابری و معین کردن استانداردهای حداقلی زندگی است.
از زمان معرفی این مقررات تاکنون، تعیین رقم حداقل حقوق ساعتی مناقشه‌ای بین اتحادیه‌ها و انصاف و کارفرماها بوده است.
هم‌اکنون کمپینی برای معرفی حداقل حقوق ساعتی ۱۵ دلار در ساعت برای بریتیش کلمبیا در جریان است.
حداقل حقوق کافی برای زندگی، کمپین دیگری است که بر مبنای این سوال فعالیت می‌کند: یک خانواده چقدر پول لازم دارد تا بتواند به حداقل استانداردهای لازم برای زندگی در منطقه‌های شهری مختلف برسد.
این کمپین حداقل حقوق کافی برای زندگی در منطقه مترو ونکوور را امسال، ساعتی ۲۰ دلار و ۶۴ سنت اعلام کرده است.
این حداقل درآمدی است که به گفته این کمپین، یک خانواده چهار نفره شامل بر والدین و دو فرزند لازم دارد تا بتواند در این منطقه شهری دوام بیاورد.
یعنی بتواند اجاره پرداخت کند و حداقل هزینه‌های لازم برای غذا، لباس، مراقبت از فرزندان، حمل و نقل، مراقبت از محل زندگی و هزینه‌های بهداشت و سلامت را پرداخت کنند.
این رقم البته قرار نیست مواردی مانند پس‌انداز برای بازنشستگی یا تحصیل، بازپرداخت بدهی‌ها، هزینه‌های نگهداری از فرزندان و سالمندان و یا هیچ هزینه دیگری را شامل بشود و صرفا حداقل‌های هزینه‌های زندگی برای یک خانواده در منطقه مترو ونکوور را شامل می‌شود.
در ماه سپتامبر امسال، حداقل حقوق ساعتی در بریتیش کلمبیا ساعتی ۴۰ سنت افزایش یافت و به ۱۰ دلار و ۸۵ سنت افزایش یافت و به این شکل، ثروتمندترین استان کشور دیگر کمترین حداقل حقوق ساعتی کانادا را به نام خود ندارد.
هرچند با وجود افزایش حداقل حقوق ساعتی، فاصله حداقل حقوق ساعتی با حداقل رقم لازم برای گذران زندگی در این استان، همچنان فاصله‌ای گسترده باقی مانده است.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
سیدمصطفی رضیئی، مترجم و روزنامه‌نگار مقیم شهر برنابی است. او نزدیک به سه سال است در کانادا زندگی می‌کند و تاکنون ۱۴ کتاب به ترجمه او در ایران و انگلستان منتشر شده‌اند، همچنین چندین کتاب الکترونیکی به قلم او و یا ترجمه‌اش در سایت‌های مختلف عرضه شده‌اند، از جمله چهار دفتر شعر از چارلز بوکاووسکی که در وب‌سایت شهرگان منتشر شده‌اند. او فارغ‌التحصیل روزنامه‌نگاری از کالج لنگرا در شهر ونکوور است، رضیئی عاشق نوشتن، عکاسی و ساخت ویدئو است، برای آشنایی بیشتر با او به صفحه فیس‌بوک‌اش مراجعه کنید.
