«بوی بهار»ی که در پائیز فرو مرد؛ نادر گلچین درگذشت
شهرگان: ساعاتی پیش خبر درگذشت نادر گلچین را ایسنا به نقل از فرزند این هنرمند – نازنین گلچین – در خروجی خود گذاشت.
نادر گلچین – خواننده – ساعتی پیش در سن ۸۱ سالگی در بیمارستان هتل گاندی تهران درگذشت.
نازنین گلچین، ضمن تایید این خبر، به خبرگزاری ایسنا گفت: پدرم حدود یکماه به دلیل تشدید بیماری ریوی در بیمارستان هتل گاندی تهران بستری بود. امروز (جمعه، ۳۱ شهریورماه) پدرم ایست قلبی کرد و متاسفانه پزشکان نتوانستند او را احیا کنند.
نادر گلچین – خواننده – در سال ۱۳۱۵ در شهر رشت متولد شد. او پس از آمدن به تهران در سال ۱۳۳۹ با اداره هنرهای زیبا و وزارت فرهنگ و هنر همکاری کرد. گلچین همچنین از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۲ در رادیو ایران فعالیت داشت.
نادر گلچین از جمله خوانندگان صاحب سبک و دارای صدایی خاص خود بود. بیشتر آثار او به سالهای پیش از انقلاب بازمیگردد. از آثار مهم او در آن دوران میتوان به «یوسف گم گشته» اشاره کرد و از دیگر آثار او میتوان به تصنیف مرغ سحر، ناوک مژگان، قصه شهر عشق، مسبب، من دیگه بچه نمیشم و آلبومهای گریز، نفس باد صبا، زلف بنفشه یاد کرد.
در سالهای پس از انقلاب پس از ۳۵ سال کنارهگیری تنها آلبومی به نام «گریز» که کار مشترک با فریدون شهبازیان است را منتشر کرد.
گلچین صدایی خاص با سوزی پنهانی و نیز پخته و پرورده داشت که با ساختار ارکستری هماهنگی زیادی دارد. او همچنین از تحریرهای شمرده و پخته آوازی برخوردار بود و سعی میکرد که محدوده صدایش را بشناسد و در همان محدوده از تمامی ظرفیتهای صدایی اش بهره ببرد. وی شعر را به خوبی میشناخت و به همان خوبی و شمردگی در آوازهایش ادا میکرد.
نادر گلچین که چند سال قبل برای دیدار از دختران خود به ونکوور آمدهبود، چند سالی در شهر ما ونکوور زندگی کرد و در همین ایام فرصت بایستهای دست داد تا با این هنرمند به گفت و شنید بنشینیم. در باره این هنرمند در آینده بیشتر خواهیم نوشت.
هفتهنامه شهروند بیسی و سایت شهرگان درگذشت هنرمند پرآوازه موسیقی سنتی ایران را به خانواده محترم گلچین بهویژه دختران آن زندهیاد و جامعه هنری ایران تسلیت میگوید.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید