سه شعر از بهار زبردست

۱

کوچه ها

 راه می روند

میان خانه ها

 تا از دریچه ی فاصله ها عبور کنند 

و چقدر دشوار است

فاصله ای 

که عبور راه ها را بن بست کند

۸ مهر ۱۳۹۶

——————

۲

ماه

در چشمان ستاره ها پرید

گریه کرد

او که

سرنوشتش را

 به آسمان 

هدیه داد

۱۴آذر ۱۳۹۱

———–

۳

زمین هر شب 

به آسمان زنگ می زد

سلام هنوز اس ام اس

آن ستاره ی دور

 به من نرسیده 

راستی این روزها 

چرا اینقدر ابری هستی

آسمان مدتی ست 

فقط به زمین نگاه می کند 

این روز ها آسمان 

گوشی تلفنش را 

روی سیاره ها ، ستاره ها 

خاموش کرده است

۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۳

——————————-

۴

به دنبال سایه ام می گردم 

تا خود را پیدا کنم

 سایه ام می گرید 

برای ناپیدایی هایی که پیدا نمی شود 

سایه 

 به تاریکی سپرده شد 

و انتها همان آمدن تلخ بود

۷ شهریور ۱۳۹۸