سی آی اِی رسما به وجود «ناحیه ۵۱» اذعان کرد

این سند که توسط یک دانشگاه در آمریکا کسب شده خریداری محوطه ای در ایالت نوادا در سال ۱۹۵۵ را برای آزمایش این هواپیمای تجسسی توضیح می دهد.

این سند همچنین علت ارتباط داده شدن این محل به اشیای ناشناس پرنده و موجودات فرازمینی را توضیح می دهد.

این قطعه بیابانی دورافتاده در اطراف “دریاچه گروم” به دلیل مجاورت آن به یک مرکز آزمایش اتمی انتخاب شده بود.

کریس پوکاک یک خبرنگار امور دفاعی اهل بریتانیا و نویسنده تاریخ این برنامه به بی بی سی گفت: “یو-۲ یک برنامه مطلقا سری بود. آنها مجبور بودند همه چیز را درباره آن مخفی کنند.”

یو-۲ برای تجسس بر فعالیت های اتحاد جماهیر شوروی در زمان جنگ سرد طراحی شده بود و هنوز مورد استفاده نیروی هوایی آمریکاست.

گزارش رؤیت اشیای ناشناس پرنده

سند محرمانه ۱۹۹۲ سی آی ای درباره تاریخچه برنامه یو-۲ ابتدا در سال ۱۹۹۸ چاپ شد اما بسیاری از بخش های آن سیاه شده بود.

این هواپیما در ارتفاعی بسیار بالاتر از آنچه در آن زمان ممکن به نظر می رسید پرواز می کرد

بسیاری از جزئیات سیاه شده آن در ماه جاری پس از درخواست گروه “آرشیو امنیت ملی” در دانشگاه جورج واشگتن در شهر واشنگتن فاش شد.

محوطه سری نوادا در سال ۱۹۵۵ پس از بررسی هوایی سی آی ای و نیروی هوایی انتخاب شد.

به نوشته مورخان دوایت آیزنهاور رئیس جمهور وقت آمریکا دستور کسب آن را امضا کرد.

مقام های سی آی ای، نیروی هوایی و لاکهید که قرارداد ساخت یو-۲ به آن واگذار شده بود در همان سال به این محل وارد شدند.

سند تاریخچه این برنامه علاوه بر شرح مفصل توسعه برنامه یو-۲ همچنین سعی می کند در مورد علت کنجکاوی عمومی به “ناحیه ۵۱” و ارتباط دادن آن به اشیای ناشناس پرنده و موجودات فرازمینی بپردازد.

در این سند آمده که آزمایش یو-۲ در دهه ۱۹۵۰ در ارتفاعی بسیار بالاتر از هواپیماهای مسافربری در آن زمان باعث “افزایش بسیار شدید گزارش ها از رؤیت اشیای ناشناس پرنده شد.”

گریگوری پدلو و دونالد ولزنباخ نویسندگان آن سند می نویسند: “در آن زمان، هیچ کس باور نمی کرد که پرواز سرنشین دار در ارتفاع فراتر از ۶۰ هزار فوت ممکن باشد، بنابراین کسی انتظار دیدن شیئی در این ارتفاع در آسمان را نداشت.”

درخواست اولیه برای افشای بخش های سیاه شده سند در سال ۲۰۰۵ ارائه شد و چند هفته قبل تحویل دانشگاه جورج واشنگتن شد.

[بی‌بی‌سی]