تبلیغات

صفحه را انتخاب کنید

شعری از رویا سامانی

شعری از رویا سامانی

 

زائری

که  رسیده بود

به عریانی باغ‌

زبان شعرم را می دانست

منی که  اهلی توست

تا از پلکی  بگوید که

با نبض جاده

می پرد،

پرنده ای ام

که روی یک پا ایستاده

از این درخت به هر درختی

می جهم…

کسی  مرا نمی بیند

صدایم نمی کند

بی حضور تو

بال هایم 

آسمان را

خاکستری نقاشی می کند.

لطفاً به اشتراک بگذارید
تبلیغات

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

تازه‌ترین نسخه‌ی دیجیتال هم‌یان «ویژه‌نامه‌ی پیوست شهرگان»

آگهی‌های تجاری:

ویدیوی تبلیفاتی صرافی عطار:

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها:

Verified by MonsterInsights