شکست فرعون جدید مصر در میدان تحریر
محمد مرسی و اخوان المسلمین از نزدیکی با سلفی‌های متعصب و عقب‌گرا سودی نخواهند برد. محمد مرسی مجبور خواهد شد تسلیم فشار خیابان شود و سرانجام به آنچه تاکنون وعده داده است عمل کند: رئیس جمهور همه مردم مصر باشد و راه عبور این کشور به سمت رفاه و مردم سالاری را سد نکند
میدان تحریر مصر بار دیگر به قبله آمال کوشندگان مردم سالاری در کشورهای استبداد زده جهان پیرامونی تبدیل شده است. خبرگزاری های معتبر جهان، بزرگی همایش معترضان کجروی محمد مرسی در این میدان را، شامگاه سه شنبه ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲، "بزرگترین همایش پس از سقوط حسنی مبارک" خواندند.
دلیل جوش و خروش تازه در میدان تحریر، بخشنامه ای است که رئیس جمهور مصر هفته گذشته صادر کرد. محمد مرسی، که با ایفای نقش مثبت در ایجاد آتش بس میان اسرائیل و جنبش حماس به اعتبار نسبی در جامعه جهانی دست یافته بود، احتمالا احساس می کرد اکنون زمان اعمال قدرت بیشتر در داخل مصر فرا رسیده است.
رهبر حزب آزادی و عدالت در بخشنامه جدید، فرامین خود را تا زمان تدوین قانون اساسی مصر لازم الاجرا خواند، دادستان کل کشور را کنار نهاد، دادستان کل دیگری را برای ۴ سال منصوب کرد و نوشت که دادگاه ها حق لغو فرامین وی و انحلال شورای تدوین قانون اساسی را ندارند. روشن بود که مرسی می خواهد با خلع قدرت قوه قضائیه در برابر شورای صدنفره تدوین قانون اساسی، راه نفوذ خود بر این شورا و افزایش قدرت رئیس جمهور را هموار کند.
اتحاد به موقع مخالفان
بخشنامه رئیس جمهور مصر، زنگ خطری بود که مصر را از خوابی که می رفت خرگوشی شود، بیدار کرد. این خواب خرگوشی می توانست همان بلائی را بر سر مصر بیاورد که پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ بر سر ملت ایران آورد: غارت انقلاب به وسیله فرصت طلبان مذهبی، که برای جامعه جز حاکمیت قوانین ارتجاعی و تحقیر و بی اعتباری در جهان ارمغانی نداشته اند.
اندکی پس از صدور بخشنامه محمد مرسی، محمد البرادعی رئیس حزب الدستور، عمرو موسی و حمدین صباحی رقبای انتخاباتی مرسی با تشکیل یک کنفرانس مطبوعاتی در دفتر حزب الوفد، نخستین رئیس جمهور منتخب مصر را به تلاش برای چیرگی بر تمامی اهرام های قدرت و کودتا علیه دستاوردهای انقلاب متهم کردند.
درپی اعلام خطر سه شخصیت پر نفوذ مصر، ۱۵ حزب این کشور با هدف مقابله با خطر استقرار استبدادی تازه "جبهه نجات ملی" را تشکیل دادند و اعلام کردند که رهبری مبارزات جدید را به دست خواهند گرفت.
جوش و خروش در میدان تحریر مصر ادامه دارد. اخوان المسلمین، تصمیم گرفته بود نیروهای خود را به خیابان بکشد و نشان بدهد که دست بالا را دارد. هدف نهائی چنین فراخوانی چیزی جز ارعاب نیروهای ترقی خواه نمی توانست باشد. اما پشتیبانان آقای مرسی، با مشاهده بیداری و هشیاری مخالفان دریافتند که بازنده قطعی این رودرروئی خواهند بود. پس تظاهرات اعلام شده را لغو کردند تا چهره خراش خورده رئیس جمهور بیش از این خراب نشود.
آموزه های مصر از تاریخ ایران
پس از تحولات مصر و تونس در دو سال گذشته، رهبر مذهبی جمهوری اسلامی ایران، با این توهم که رهبری جهان اسلام را نیز در دست دارد، تحولات شمال آفریقا را دنباله انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ ایران تلقی کرد. اکنون تحولات مصر نشان می دهد که بهار عربی نه تنها دنباله انقلاب اسلامی ایران نیست، بلکه از ناکامی های این انقلاب درس بسیار آموخته است.
احزاب و شخصیت های ملی مصر ظاهرا دریافته اند که با اندک غفلت آن ها، فرصت طلبانی که تقیه و دوروئی از صدر اسلام تاکنون با خونشان عجین شده است، مثل برادران و خواهران عقیدتی خود در جمهوری اسلامی، به چشم برهم زدنی حاصل فداکاری ها و جانبازی های مردم را غارت خواهند کرد و یک استبداد مذهبی بسیار سیاه تر از استبداد سکولار حسنی مبارک را در مصر به کرسی خواهند نشاند.
جامعه مصر با دست کم ۱۵ حزب بزرگ و کوچک و دهها شخصیت مستقل و پرنفوذ بی تردید از شانس گذار مسالمت آمیز به سمت دموکراسی و حاکمیت ملی برخوردار است. محمد مرسی و اخوان المسلمین از نزدیکی با سلفی های متعصب و عقب گرا سودی نخواهند برد. محمد مرسی مجبور خواهد شد تسلیم فشار خیابان شود و سرانجام به آنچه تاکنون وعده داده است عمل کند: رئیس جمهور همه مردم مصر باشد و راه عبور این کشور به سمت رفاه و مردم سالاری را سد نکند. در غیر این صورت، او که با صدور بخشنامه نسنجیده خود "فرعون جدید مصر" لقب گرفت، در کوتاه مدت به سرنوشت سلف خود حسنی مبارک گرفتار خواهد شد.
اخوان المسلمین، از پشتیبانی غرب و به ویژه ایالات متحده آمریکا برخوردار است. اما شرایط امروز مصر به هیچ نیروئی اجازه نمی دهد به صرف حمایت خارجی و بدون تمکین به خواست های مردمی، در قدرت بماند.
در خوش بینی نسبت به آینده مصر، من با حامد عبدالصمد نویسنده مصری مقیم آلمان همراهم.
[گویانیوز]
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
